2 Samuèl 7

₁Waktu Daved manggon ing palèsé lan GUSTI wis ngekèki katentreman sangka para mungsuh ing sak ubengé, ₂Daved ngetokké tembung marang Natan: “kula kuwi manggon ing omah kayu tyemara, nanging petiné Gusti Allah ing ngisor tarup.” ₃Natan terus ngomong marang Daved: “Ya betyik, sampéyan nandangana apa ing atimu, awit GUSTI nunggal karo sampéyan.”

₄Nanging bareng sewengi kuwi uga GUSTI ngetokké tembung marang Natan: ₅“Kowé lungaa lan ngomonga marang abdi-Ku Daved: Mengkéné tembungé GUSTI: Kowé apa arep nggawé omah kanggo Aku sing Tak panggoni? ₆Aku ora tau manggon ing omah wiwit Aku ngluwari Israèl sangka negara Egipte, nganti sepréné, nanging Aku tansah nglembara ing tarup kanggo omah-Ku. ₇Sak suwéné Aku nglembara karo wong Israèl kabèh, apa Aku tau ngekèki tembungé marang salah sakwijiné penuntuné Israèl, sing Tak omongi ngengon umat-Ku Israèl mengkéné: Kenèng apa kowé ora nggawé omah kayu tyemara kanggo Aku? ₈Mulané kowé ngomonga marang abdi-Ku Daved mengkéné: Mengkéné tembungé GUSTI, Gustiné sing ngwasani langit: Aku sing nyeluk kowé sangka pangonan, waktu kowé nggiring wedus-wedusmu, supaya dadi ratu ngwasani umat-Ku Israèl. ₉Aku wis nunggal karo kowé ing kabèh panggonan sing kok liwati lan Aku wis matèni sakkèhé mungsuhmu sangka ngarepmu. Aku wis ngluhurké jenengmu kaya jenengé wong gedé ing bumi. ₁₀Aku wis nyepaki panggonan kanggo umat-Ku Israèl lan Tak tandur ing kono, nganti bisa manggon ing omahé déwé, ora dikagètké lan ditindes karo wong duraka kaya dèk mbiyèn, ₁₁wiwit Aku ngangkat para rèkter kanggo umat-Ku Israèl, Aku ngekèki katentreman marang kowé utyul sangka sakkèhé mungsuhmu. Uga diomongké GUSTI marang sampéyan: GUSTI bakal ngekèki turunan marang kowé. ₁₂Yèn kowé wis tekan umurmu lan kowé wis olèh kuburan nunggal karo leluhurmu, Aku bakal nangèkké turunanmu sakwisé kowé, sing tukul sangka kowé lan Aku bakal ngukuhké kratoné. ₁₃Ya dèkné kuwi sing bakal nggawé omah kanggo asma-Ku lan Aku bakal nguwatké damparé kratoné ing sak lawas-lawasé. ₁₄Aku bakal dadi Bapaké lan dèwèké dadi anak-Ku. Yèn nglakoni kesalahan, bakal Tak ukum karo penjalin, sing dienggo wong, lan karo gebuk sing dikanggokké karo anak-anaké manungsa. ₁₅Nanging katrésnan-Ku ora bakal adoh sangka dèwèké, ora kaya sing Tak dohké marang Saul, sing wis Tak dohké sangka ngarepmu. ₁₆Brayat lan kratonmu bakal kuwat sak lawas-lawasé ing ngarep-Ku lan damparmu bakal kuwat ing sak lawas-lawasé.”

₁₇Natan terus ngomong marang Daved tyotyok karo tembungé kuwi lan ora béda karo wahyu sing ditampa.

₁₈Daved terus mlebu, terus ngadep ing ngarepé GUSTI lan ngomong: “Kula kuwi sapa, duh GUSTI, lan brayat kula kuwi sapa, nanging Panjenengan ndadèkké kula nganti kaya mengkéné iki. ₁₉Duh GUSTI, perkara iki ijik kurang ing mripat Panjenengan, mulané Panjenengan wis ngomong uga bab brayaté abdimu ing waktu sing ijik suwé lan ngekèki ngerti marang kula manungsa-manungsa sing bakal teka, duh GUSTI. ₂₀Apa sing bisa diomongké Daved marang Panjenengan luwéh sangka kuwi? Panjenengan wis mangertèni bab abdimu iki, duh GUSTI? ₂₁Awit sangka tembungé Panjenengan lan miturut ati Panjenengan, Panjenengan wis nindakké kabèh perkara sing gedé iki lan Panjenengan nduduhké marang abdimu iki. ₂₂Mulané Panjenengan kuwi gedé, duh GUSTI awit ora ana sing madani Panjenengan lan ora ana Gusti Allah liyané menèh kejaba Panjenengan miturut kabèh sing kula rungokké karo kuping kula. ₂₃Lan ngendi ana bangsa sing kaya umat Panjenengan Israèl ing sak lumahé bumi, sing Gusti Allahé nandangi ngluwari bangsa iki, didadèkké umaté Gusti, supaya olèh jeneng kanggo Panjenengané karo nindakké penggawéan-penggawéan sing gedé lan medèni kanggo wong-wong kuwi, lan nundungi para bangsa lan para allahé sangka ngarepé umaté Gusti? ₂₄Panjenengan wis ngangkat umat Israèl dadi umat Panjenengan kanggo sak lawasé lan Panjenengan dadi Gusti Allahé, duh GUSTI. ₂₅Nanging saiki, duh GUSTI, Gusti Allahku, Panjenengan muga netepana perjanjian sing Panjenengan omongaké, kanggo ing sak lawasé marang abdimu iki lan brayaté, lan uga Panjenengan tindakké kaya sing Panjenengan janjèkké kuwi. ₂₆Asma Panjenengan terus bakal dadi gedé ing sak lawasé, nganti wong nyebut GUSTI, Gusti sing ngwasani langit, Gusti Allahé Israèl; brayaté abdimu Daved bakal tetep urip kuwat ing ngarepé Panjenengan. ₂₇Awit Panjenengan, Gusti sing ngwasani langit, Gusti Allahé Israèl, wis ngomongké marang abdimu iki mengkéné: Aku bakal mbangun keturunan kanggo kowé. Kuwi sebabé abdimu terus wani ngunggahké pandonga iki marang Panjenengan. ₂₈Awit sangka kuwi, duh GUSTI, Panjenengan kuwi Gusti Allah lan kabèh tembungé Panjenengan kuwi bener. Panjenengan wis njanjèkké perkara sing apik kuwi marang abdimu. ₂₉Mulané saiki Panjenengan muga gelem mberkahi brayaté abdimu iki, supaya tetep urip ing ngarepé Panjenengan sak lawasé. Awit, duh GUSTI, Panjenengan piyambak sing ngomong lan awit sangka berkah Panjenengan, brayaté abdimu kaberkahan ing sak lawas-lawasé.”