2 Samuèl 6

₁Daved terus nglumpukké kabèh wong pilihan sangka antarané wong Israèl, tyatyahé ana wong 30.000. ₂Daved terus tata-tata lan lunga sangka Baalé-Yéhuda, ditutké sakkèhé para rayaté, karepé arep ngusung petiné Gusti Allah, sing diarani karo asmané GUSTI, sing ngwasani langit lan bumi, sing njagong ing dampar ing sak nduwuré kerubim. ₃Petiné Gusti Allah ditumpakké ing kréta anyar, sakwisé diusung sangka omahé Abinadab, ing pegunungan. Uza lan Ahio, anaké Abinadab pada ngetutké kréta kuwi. ₄Uza mlaku ing iringané petiné Gusti Allah lan Ahio ing ngarepé. ₅Daved lan sakkèhé wong Israèl pada jejogètan sak kuwaté ing ngarepé GUSTI, ya kuwi swarané kidungan, siter, harep, terbangan klintingan lan ketyer.

₆Bareng tekan penggilingané gandum Nakon, Uza ngelungké tangané marang petiné Gusti Allah kuwi, lan terus nyekel, awit sapiné keplèsèt. ₇Nesuné GUSTI muntap marang Uza, Gusti Allah terus ngukum wong kuwi, awit sembranané. Sakwat Uza mati ing sandingé petiné Gusti Allah mau. ₈Daved nesu banget, awit GUSTI ngukum Uza karo tyara sing ngidap-idapi banget: panggonan kuwi terus diarani Peres-Uza nganti sepréné. ₉Ing waktu semono Daved terus wedi marang GUSTI, tembungé: “Kepriyé bisané petiné GUSTI tekan ing ngarepku?” ₁₀Mulané Daved ora gelem mindah petiné GUSTI menyang ing panggonané menyang ing kutané Daved, nanging Daved ngongkon ngénggokké menyang ing omahé Obèd-Edom, wong Gat.

₁₁Petiné Gusti Allah kuwi ing omahé Obèd-Edom, wong Gat mau telung sasi suwéné, lan GUSTI mberkahi Obèd-Edom lan sak isiné omahé. ₁₂Daved dikèki weruh mengkéné: GUSTI wis mberkahi Obèd-Edom lan sak isi omahé, awit sangka petiné Gusti Allah kuwi. Daved terus ngongkon ngelih petiné GUSTI sangka omahé Obèd-Edom menyang ing kutané Daved karo sak bungahé. ₁₃Waktu wong sing pada ngusung petiné GUSTI kuwi mlaku olèh nem jangkah, Daved ngurbanké sapi lan pedèt lemu siji. ₁₄Lan Daved jejogètan karo mempeng ing ngarepé GUSTI, Daved nganggo klambiné éfod mori lenan.

₁₅Daved lan sakkèhé wong Israèl ngusung petiné GUSTI karo surak-surak ya kuwi swarané trompèt. ₁₆Waktu petiné GUSTI mlebu ing kutané Daved, Mikal anaké Saul nginguk ing tyendéla, ngerti yèn Daved jingklak-jingklak lan jejogètan ing ngarepé GUSTI. Mulané Mikal ing sak njeruhné ati nyepèlèkké Daved.

₁₇Petiné GUSTI diusung mlebu terus dipernahaké ing panggonané, ing sak njeruhné tarup sing wis dipasang karo Daved kanggo kuwi, lan sakwisé kuwi terus masrahaké kurban obongan lan kurban keslametan ing ngarepé GUSTI. ₁₈Sakwisé Daved masrahaké kurban obongan lan kurban keslametan, bangsa kuwi terus diberkahi atas asmané GUSTI, Gusti sing ngwasani langit. ₁₉Terus wong sak bangsa kabèh lan wong sak golongané Israèl kabèh, lanang lan wadon, siji-sijiné pada diedumi roti bunder siji, daging sak iris, lan panganan kismis sak emplèk. Sak rampungé kuwi wong sak bangsa kabèh pada mulih menyang ing omahé déwé-déwé.

₂₀Waktu Daved mulih arep mbagèkké kabar slamet marang sak isiné kraton, Mikal, anaké Saul, metuk Daved karo ngomong: “Kepriyé ratuné Israèl ing dina kuwi kok wuda ing ngarepé para batur lan abdi, ora krasa kisinan kaya waé wong sing ora nduwé isin?” ₂₁Nanging Daved ngomong marang Mikal: “Ing ngarepé GUSTI sing wis milih aku karo nyingkirké bapakmu lan wong sak brayaté kabèh, lan terus milih aku didadèkké ratuné umaté GUSTI, ya kuwi Israèl - ing ngarepé GUSTI, aku mesti jejogètan. ₂₂Malah aku arep ngasorké awakku ngungkuli iki, kowé nganggep aku ora kajèn, nanging bebarengan para batur, sing kok tyeluk kuwi, aku malah diajèni.” ₂₃Mikal ora nduwé anak, nganti tekan patiné.