Haman nggawé rantyaman arep matèni wong Ju
1Sakwisé lelakon perkara mau, Ahaswéros ngangkat Haman anaké Hamadata, turunané Agag, diunggahké pangkaté lan lungguhané ditetepaké, ngungkuli kabèh para penggedéné ing ngarepé ratu. 2Lan kabèh para abdiné ratu ing gapurané kraton pada nyembah lan sujut ing ngarepé Haman mau, awit pantyèn mengkono kuwi préntahé ratu, nanging Mordekhai ora nyembah lan sujut. 3Para abdiné ratu ing gapurané kraton, terus pada ngomong marang Mordekhai: “Kenèng apa sampéyan kok nerak préntahé ratu?” 4Awit Mordekhai bola-bali diomongi mengkono saben dina, meksa ora ngrèwès, mulané wong kabèh mau terus pada ngomong marang Haman, arep weruh apa penggawéné mengkono kuwi bisa terus, awit Mordekhai mau wis ngomong, yèn dèwèké kuwi wong Ju. 5Bareng Haman ngerti yèn Mordekhai ora nyembah lan sujut marang piyambaké, terus banget sing muring-muring. 6Nanging Haman nganggep ora ana ajiné yèn namung Mordekhai sing diarah patiné, awit wis diomongi, Mordekhai kuwi bangsa apa. Dadi karepé arep matèni kabèh wong Ju, sing tunggal bangsa karo Mordekhai, ing sak kabèhé kratoné Ahaswéros. 7Ing sasi kaping pisan, ya kuwi ing sasi Nisan, ing taun sing kaping rolas jamané Ahaswéros, wong terus mbuwang pur - ya kuwi lotré - ing ngarepé Haman, arep milih dina karo sasi sing tyotyok kanggo niat alané: ya kuwi sasi rolas, sasi Adar.
8Haman terus ngomong marang Ahaswéros: “Ana sakwijiné bangsa sing pating slebar lan kepentyil ing sak tengahé para bangsa ing sak kabèhé kratoné ratu, lan sing adat tata-tyarané béda karo adat tata-tyarané kabèh bangsa liyané. Pernatané ratu uga ora ditindakké, mila ora apik kanggo ratu, yèn ngejarké wong-wong iki anggèné nandangi mengkéné karo sak gelemé. 9Perkara kuwi yèn ana senengé karepé ratu, supaya anaa layang préntahé ratu, sing isiné, supaya bangsa iki dientèkké; kula bakal nimbang slaka 10.000 talénta lan masrahaké marang para wong sing nandangi penggawéan iki, supaya dilebokké ing gedong simpenané bandané ratu.” 10Ratu terus nglolos tyap ségel sangka drijiné, dikèkké marang Haman anaké Hamadata, wong Agag, mungsuhé bangsa Ju. 11Ratu terus ngongkon marang Haman: “Slaka kuwi tak pasrahaké marang kowé, lan bangsa kuwi uga tak wènèhké marang kowé, tandangi apa sing kok anggep apik.” 12Para abdi kraton juru tulisé pada dityeluk, - kuwi nalika sasi kaping pisan tanggal kaping telulas, - terus pada nulis kaya sing dipréntahké Haman, ditulis layang, préntah marang para wakilé ratu, lan saben bupati sing ngwasani panggonan, uga saben penggedéné bangsa, ya kuwi marang saben panggonan nganggo tulisané lan marang saben bangsa miturut basané, tulisané atas asmané Ahaswéros lan dityap karo tyapé ratu. 13Layangé pada dikirimké lantaran kongkonan-kongkonan gesit nyebar marang kabèh panggonané kraton, kuwi pada dikongkon numpes lan matèni kanggo ngentèkké kabèh wong Ju wiwit sing enom tekan sing tuwa, uga botyah-botyah lan wong wadon, dirampungké ing sak njeruhné sedina: ya kuwi ing tanggal kaping telulas sasi sing kaping rolas - ya kuwi sasi Adar - lan supaya banda kasugihané rayahen. 14Turunané layang kuwi diomongké ing kabèh panggonan lan terus diumumké marang sak rupané para bangsa, supaya pada tata-tataa ing dina sing wis ditemtokké mau. 15Kongkonan-kongkonan gesit kuwi terus pada budal, karo gelis-gelis, atas préntahé ratu; nanging metuné préntah mau sangka bèntèng kraton Susan. Waktu semono ratu lungguhan, diubengi karo Haman lan ngombé-ngombé, nanging wong sak kutané Susan kuwi pada gègèr.