Mordekhai arep mitulungi wong Ju
1Bareng Mordekhai weruh lelakon kuwi, terus nyuwèk sandangané, lan nganggo salin kasusahan lan awu, terus metu mlaku ing sak tengahé kuta, karo sambat melas karo swara banter. 2Mengkono kuwi nganti tekan ing ngarepé gapurané kraton, awit ora ana wong sing olèh mlebu ing gapura karo nganggo salin kasusahan. 3Ing saben panggonan sing wis nampa préntah angger-anggeré ratu, wong-wongé Ju pada susah banget terus pada pasa lan nangis karo sambat, okèh sing pada turu lèmèk salin kasusahan lan awu.
4Para peladèné Ester lan para abdi liyané terus pada ngabari, nganti ratu wadon banget susahé ing ati, terus ngirimi sandangan marang Mordekhai supaya dienggo, lan ngutyuli salin kasusahané, nanging ora ditampani.
5Ester terus nyeluk Hatak, penggedé abdiné ratu, sing dipasrahi ngladèni ratu wadon, diweling supaya nggolèk katerangan marang Mordekhai, apa karepé lan apa sebabé mengkono. 6Hatak terus metu nemoni Mordekhai ing alun-aluné kuta ngarepé gapurané ratu, 7terus dityritani karo Mordekhai apa sing dialami kabèh, lan kanggo janjiné Haman nimbang slaka, bakal dilebokké ing gedong bandané ratu, minangka rega kanggo ngentèkké bangsa Ju. 8Uga digawani turunané layang pepakon sing wis ditokké ing Susan, bab ngentèkké bangsa Ju mau, supaya diomongké lan didunungké marang ratu wadon Ester. Uga menèh piyambaké dikongkon nemoni marang ratu njaluk katrésnan lan mbélani bangsané. 9Hatak terus mlebu lan masrahaké bab pawelingé Mordekhai marang ratu wadon Ester.
10Nanging Ester terus ngongkon marang Hatak, supaya ngomong marang Mordekhai: 11“Kabèh para abdiné ratu, uga wong ing kabèh panggonan pangwasané ratu wis pada ngerti, yèn kanggo sapa waé, lanang-wadon, sing ngadep marang ratu nganti teka ing plataran njeruh, ora karo dityeluk, mung ana pepakon siji sing bakal kelakon: ya kuwi paukuman mati. Mung yèn ratu gelem ngelungké tekené kraton emas marang wong kuwi, wong kuwi tetep urip. Lan sak njeruhné telung puluh dina kuwi, kula ora dityeluk teka ing ngarepé ratu.” 12Bareng pawelingé ratu wadon Ester diomongké marang Mordekhai, 13Mordekhai terus ngongkon ngomong marang ratu wadon Ester mengkéné: “Sampéyan aja nduwé pikiran, yèn bakal utyul déwé sangka antarané wong Ju, dumèh sampéyan ing kraton. 14Senajan ing waktu kuwi sampéyan mung meneng waé, mesti bakal ana keslametan lan pitulungan sangka wong liyané kanggo wong Ju, nanging sampéyan sak brayat bakal pada entèk. Sapa sing ngerti, menawa ya tumuju marang ing waktu sing kaya saiki kuwi enggèn sampéyan olèh jagongané ratu wadon.”
15Ing kono ratu wadon Ester ngongkon ngomongi balesané tembung marang Mordekhai mengkéné: 16“Hayuk sampéyan nglumpukké kabèh wong Ju ing Susan; supaya pada pasa kanggo kula, aja mangan lan ngombé awan wengi, nganti telung dina suwéné! Kula karo para abdi kula uga bakal pasa; nanging sakwisé pasa, senajan kula nerak angger-anggeré ratu, kula bakal nemoni ing ngarepé ratu; yèn kula kepeksa mati, ya bèn kula mati.” 17Mordekhai terus lunga lan nglakoni apa welingé ratu wadon Ester mau.
