Wong Ju ngadepi mungsuhé
1Waktu sasi sing kaping rolas - ya kuwi sasi Adar - tanggal kaping telulas, ing waktu préntah angger-anggeré ratu ditindakké, ing dina sing diarep-arep karo mungsuhé wong Ju enggoné arep meksa wong Ju, pungkasané kelakoné malah sak baliké: wong Ju sing pada ngalahké mungsuhé. 2Wong Ju terus pada nglumpuk ing kuta-kutané ing sak kabèhé pangwasané Ahaswéros, arep nyerang marang para wong sing pada ngarah patiné lan ora ana siji-sijia sing kuwat ngadepi serangané wong Ju, awit sak kabèhé bangsa mau pada kanggonan rasa wedi marang wong Ju. 3Lan kabèh penggedéné propinsi lan para wakilé pemrintahan lan para bupati uga para sing nglakoni kerjanané ratu, kuwi malah pada ngréwangi wong Ju, awit kanggonan rasa wedi marang Mordekhai. 4Awit Mordekhai kuwi gedé pangwasané ing kraton, lan kesuwur rata ing kabèh panggonan, awit Mordekhai mundak pangwasané. 5Wong Ju pada ngalahké kabèh mungsuhé: pada dilawan karo pedang, pada dipatèni lan dientèkké, mungsuhé pada digawé karo sakarep-karepé. 6Ing bèntèng kraton Susan waé wong Ju matèni lan numpes wong 500. 7Uga Parsandata, Dalfon, Aspata, 8Porata, Adalya lan Aridata, 9Parmasta, Arisai, Aridai, lan Waisata dipatèni. 10Uga para anak-anaké lanang Haman, anaké Hamadata, mungsuhé wong Ju sing tyatyahé sepuluh kuwi pada dipatèni, nanging ora njukuki barang duwèké. 11Ing dina kuwi ratu nampa kabar tyatyahé sing dipatèni ing bèntèng kraton Susan. 12Ratu terus ngomong marang ratu wadon Ester: “Ing bèntèng Susan waé wong Ju wis pada matèni lan numpes 500 wong, lan menèh anaké Haman sepuluh. Ing distrik-distrik kraton liyané, embuh apa sing ditindakké. Lan saiki apa penjalukmu menèh? Mesti bakal dituruti.” 13Semauré ratu wadon Ester: “Yèn ndadèkké senengé ratu, supaya ing dina sésuk ésuk wong Ju ing Susan supaya dililani nandangi malih kaya isiné pepakon ing dina iki, apa malih anak-anaké Haman sepuluh supaya pada digantung ing tyagak-tyagak gantungan.” 14Ratu ngekèki préntah nindakké kaya mengkono; pepakon kuwi dietokké ing Susan lan anaké Haman sepuluh pada digantung ing tyagak-tyagak gantungan. 15Wong Ju ing Susan terus pada nglumpuk menèh ing tanggal patbelas sasi Adar kuwi lan matèni wong 300 wong ing Susan, nanging ora njukuki barang duwèké. 16Sak kabèhé wong Ju liyané ing bawah pangwasané ratu, kuwi pada nglumpuk njaga uripé lan pada slamet ora diganggu karo mungsuhé; para mungsuhé sing pada dipatèni ana 75.000 wong, nanging ora njukuki barang duwèké. 17Kelakoné perkara kuwi waktu tanggal kaping telulas ing sasi Adar. Ing tanggal kaping patbelas terus pada lèrèn, lan kuwi didadèkké dina riyaya lan kebungahan.
18Nanging wong Ju ing Susan pada nglumpuk ing tanggal kaping telulas lan kaping patbelas ing sasi kuwi. Lèrèné tanggal kaping limalas lan dina kuwi didadèkké dina riyaya lan pada bungah. 19Mulané kanggo wong Ju ing désa, lan sing pada manggon ora nganggo témbok, tanggal kaping patbelas ing sasi Adar kuwi didadèkké dina riyaya lan kesenengan lan dina kebungahan lan dina kirim-kiriman pawèh.
Pernatan Riyaya Purim
20Mordekhai terus nulis kedadiané lelakon kuwi lan dikirimké karo layang marang kabèh wong Ju ing bawah pangwasané Ahaswéros, dadia sing adoh dadia sing tyedak, 21pada kudu mèngeti tanggal kaping patbelas lan kaping limalas ing sasi Adar pendaké taun. 22Awit ing dina kuwi wong Ju pada luwar sangka tangané mungsuhé, lan ya ing sasi kuwi enggoné kasusahan malih dadi kabungahan, lan dina tangisan dadi dina seneng; dina kuwi didadèkké dina riyaya lan kesenengan lan dadi dina kirim-kiriman pangan lan dina pawèh marang wong mlarat. 23Wong Ju ya pada nampani dadi pernatan apa sing wis wiwitan lan netepi apa isiné layangé Mordekhai. 24Pantyèn Haman, anaké Hamadata, turunané Agag, mungsuhé kabèh wong Ju, ngarah arep matèni bangsa Ju, terus ngumbulké pur: - ya kuwi lotré - karepé arep matèni lan numpes wong Ju, 25nanging sakwisé perkara kuwi mau dipasrahké marang ratu, piyambaké terus ngekèki préntah kabèh ing layang, karepé sing ala marang bangsa Ju kuwi mbalik marang sirahé Haman déwé. Haman sak anak-anaké terus pada digantung ing tyagak gantungan. 26Mulané dina kuwi disebut Purim, dijukuk sangka tembung pur kuwi mau. Awit sangka kuwi uga, ya kuwi wong Ju pada ngrasakaké isiné layang mau lan wis weruh lan ngalami déwé, 27wong Ju pada nampani kuwi dadi kuwajipané lan katetepan kanggo awaké déwé lan sak turun-turunané, uga kabèh wong sing bakal pada dadi siji karo wong Ju, yèn mesti bakal pada digenepi dina loro mau, ora nganti kelalèn ora ngriyayakké dina loro kuwi saben taun, miturut apa sing ketulis kanggo bab kuwi ing dina sing ditemtokké, 28lan dina kuwi bakal dityateti lan diriyayakaké karo saben turunané lan kulawargané ing saben distrik lan kuta, nganti dina Purim kuwi ora bakal ilang sangka sak tengahé wong Ju nganti turun-temurun kuwi bakal tansah diéling-éling ora mandek-mandek.
29Sakwisé mengkono ratu wadon Ester, anaké Abihail lan Mordekhai, wong Ju, loro-loroné pada bebarengan nulis kaping pindoné, digawé nguwatké pernatan bab Riyaya Purim kuwi. 30Terus pada kirim layang marang kabèh wong Ju ing bawah 127 propinsi, panggonané kratoné Ahaswéros, karo tetembungan; keslametan pandonga lan kemantepan, 31supaya pada ngriyayakké dina Purim kuwi ing waktu sing wis ditemtokké, miturut préntahé Mordekhai, penggedéné wong Ju mau lan ratu wadon Ester, lan miturut janjiné nggatèkké kanggo ing awaké déwé lan sak turun-turunané, bab perkara pasa lan petangisan. 32Mengkono angger-anggeré ratu wadon Ester sing netepké pernatan Purim kuwi, lan terus ketulis ing kitab.