Ing Masa lan Mériba
1Sakwisé mengkono umat Israèl kabèh pada budal sangka ara-ara samun Sin, mlakuné sangka panggonan lèrèn sing siji menyang ing panggonan lèrèn sijiné miturut préntahé GUSTI, terus pada lèrèn ing Rafidim; nanging ing kono ora ana banyu kanggo ngombé bangsa mau. 2Wong-wong terus pada nukari Moses, tembungé: “Kula sampéyan kèki banyu, supaya pada bisa ngombé!” Tembungé Moses: “Kenèng apa kowé kok pada nukari aku? Lan pada nyoba marang GUSTI?” 3Nanging awit wong-wong pada ngelak, mulané pada nggrundel marang Moses, tembungé: “Kenèng apa kula pada sampéyan pimpin metu sangka Egipte, njalari kula, anak-anak lan kéwan-kéwan kula pada mati ngelak?”
4Moses terus sambat marang GUSTI, tembungé: “Apa sing bakal kula tindakké marang bangsa iki? Sedilut engkas kula mesti dibandemi watu!”
5Préntahé GUSTI marang Moses: “Kowé mlakua ing ngarepé umat ditutké karo para tuwa-tuwané Israèl, nanging teken sing wis tau kok gawé nyabet kali Nil kuwi gawanen, terus lungaa! 6Lah Aku bakal ngadek ing ngarepmu ing nduwur gunung watu ing Horeb, kowé terus nyabeta watu kuwi banjur bakal metu banyuné, terus bangsa kuwi bakal pada bisa ngombé.” Moses ya terus manut kaya mengkono ing ngarepé para tuwa-tuwané Israèl.
7Panggonan kuwi terus dijenengké Masa lan Mériba, awit wong Israèl pada nukari lan pada nyoba marang GUSTI, tembungé: “GUSTI kuwi ing tengah kita apa ora?”
Wong Israèl ngalahké wong Amalèk
8Waktu semono wong Amalèk teka lan nyerang perang nglawan marang wong Israèl ing Rafidim. 9Moses terus ngongkon marang Yosua: “Aku pada pilihna wong, terus mapakka perang nglawan wong Amalèk; sésuk aku bakal ngadek ing putyuké gunung karo nyekel tekené Gusti Allah.”
10Yosua terus nglakoni préntahé Moses, perang nglawan wong Amalèk, nanging Moses, Harun lan Hur pada munggah menyang ing putyuké gunung-gunung. 11Yèn Moses enggoné ngangkat tangané duwur, Israèl menang, nanging yèn ngedunké tangané, Amalèk sing menang. 12Suwé-suwé tangané Moses kesel, mulané dijukukké watu didèkèkké ing sak ngisoré, digawé njagong, lan Harun lan Hur pada nyangga tangané, mulané tangané ora obah nganti tekan mingslepé srengéngé. 13Kaya mengkono enggoné Yosua ngalahké wong Amalèk karo landepé pedang.
14GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kabèh iki tulisen ing kitab kanggo pengéling-éling, lan Yosua kongkonen ngrungoké tenan, yèn Aku bakal ngentèkké babar pisan pengéling-éling marang Amalèk sangka sak ngisoré langit.”
15Moses terus nggawé mesbèh sing dijenengaké: “GUSTI kuwi gendéraku,” 16lan ngetokké tembung: “Tangan ing sak nduwuré gendérané GUSTI. GUSTI perang nglawan Amalèk turun-temurunmu.”
