1Gusti Allah terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé munggaha ngadepa ing ngarepé GUSTI, kowé lan Harun, Nadab lan Abihu uga para tuwa-tuwané Israèl wong pitung puluh, terus pada nyembah sangka kadohan. 2Mung Moses déwé sing teka tyedak marang GUSTI, nanging liyané ora olèh nyedaki, lan wong okèh ya aja ana sing mèlu munggah bareng karo kowé.”
3Moses bareng wis mulih terus ngomongké marang bangsa kuwi kabèh tembungé GUSTI lan kabèh pernatan-Né; bangsa kuwi kabèh terus nyauri bareng, tembungé: “Kabèh tembungé sing wis dikèkké karo GUSTI kuwi bakal pada kula tindakké kabèh.” 4Moses terus nulis sakkèhé tembungé GUSTI, lan sésuké wantyi ijik ésuk mruput terus ngedekké mesbèh ing sikilé gunung kuwi, lan tugu rolas manut tyatyahé taler Israèl. 5Terus mréntahké wong nom-nomané bangsa Israèl, lan pada masrahaké kurban obongan lan mbelèh sapi lanang digawé kurban keslametan marang GUSTI. 6Sakwisé kuwi Moses terus njupuk getihé sak bagéan, diwadahi bokor, sak bagéan menèh tyipratké ing mesbèh mau. 7Terus njupuk kitab perjanjian, lan diwatya ana ngarepé umat, kuwi terus pada ngomong: “Kabèh pitutur-pituturé GUSTI bakal pada kula lakoni lan bakal kula rungokké.” 8Moses terus njupuk getih mau lan dityipratké marang bangsa kuwi lan ngomong: “Wis iki getihé perjanjian sing dianakké GUSTI karo kowé kabèh, dilandesi karo sakkèhé tembungé mau.”
9Moses lan Harun terus pada munggah ing gunung, mengkono uga Nadab lan Abihu uga para tuwa-tuwané Israèl wong pitung puluh, 10lan pada weruh Gusti Allahé Israèl; sing kanggo antyik-antyiké sikilé kuwi kaya watu diaman sing mentyorong kaya langit sing semilak padang. 11Nanging Panjenengané ora matèni marang pemimpin-pemimpin Israèl; senajan pada nyawang marang Gusti Allah, terus mangan lan ngombé.
12GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé munggaha ing gunung nemoni Aku lan ngentènana ing kana, terus kowé bakal Tak wènèhi watu lèmpèngan, sing wis Tak tulisi pernatan lan pepakon, supaya kok wulangké marang wong-wong kuwi.” 13Moses terus lunga karo Yosua abdiné munggah ing gunungé Gusti Allah. 14Nanging pawelingé Moses marang para pinituwa: “Kowé pada ngentènana aku ing kéné, nganti sak balikku mbalèni kowé. Nanging Harun lan Hur pada barengan karo kowé, sapa sing nduwé perkara pada maranana dèwèké.” 15Bareng Moses munggah ing gunung, gunungé terus ketutupan mendung, 16lan kamulyané GUSTI ing gunung Sinai, nem dina suwéné enggoné ketutupan mendung, lan ing dina kaping pitu Moses dityeluk sangka tengahé mendung kuwi. 17Kanggo wong Israèl kamulyané GUSTI kuwi semlorot kétoké kaya geni sing nggosongké putyuké gunung.
18Moses terus mlebu ing sak tengahé mendung lan munggah ing nduwuré gunung; Moses enggoné ing nduwuré gunung kuwi suwéné patang puluh dina patang puluh mbengi.
