Bebendu sing kaping pindo: kodok
1GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé ngadepa Parao lan ngomonga: Tembungé GUSTI mengkéné: Kowé nglilanana umat-Ku pada lunga, supaya pada ngabekti marang Aku, 2yèn kowé tetep ora nglilani lunga, panggonan ing negaramu bakal Tak tibani bebendu kodok. 3Ing kali Nil bakal ana uyel-uyelan kodok, terus pada mentas mlebu ing kratonmu, tekan ing sentong turu lan peturonmu, mengkono uga ing omahé para abdi lan abdi-abdimu, kabèh ing njeruh pawon lan ing wadah pangananmu. 4Kodok-kodok kuwi bakal ngroyok para rayat lan abdimu.”
5Lan préntahé GUSTI marang Moses menèh: “Kowé mréntaha Harun: Tanganmu karo tekenmu tungna menyang kalèn-kalèn lan blumbang, supaya kodok-kodok pada metu rata sak negara Egipte.” 6Harun terus ngetungké tangané marang sakkèhé banyu ing negara Egipte, terus kodok-kodok pada metu rata sak negara Egipte. 7Nanging para tukang sulap ya bisa nindakké perkara kuwi karo sulapané, uga ngetokké kodok-kodok rata sak negara Egipte.
8Parao terus nyeluk Moses karo Harun lan ngomong: “Kowé ndongaa karo ngomonga marang GUSTI, supaya gelem ngentèkké kodok-kodok kuwi sangka enggonku lan sangka para rayatku, sak terusé aku bakal nglilani bangsa kuwi lunga pasrah kurban marang GUSTI.” 9Tembungé Moses marang Parao: “Kula turuti karep sampéyan, mbésuk kapan enggèn kula ndedonga kanggo sampéyan lan para abdimu lan para rayatmu, supaya kodok-kodok kuwi kudu dibuwang entèk sangka ngarepé sampéyan lan sangka njeruhné omah-omahmu, mung kèri ing kali Nil waé?” 10Tembungé Parao: “Sésuk!” Tembungé Moses: “Ya, bakal klakon kaya tembungé sampéyan, supaya sampéyan ngerti, yèn ora ana sing madani GUSTI, Gusti Allah kula. 11Kodok-kodok bakal entèk sangka ngarepé sampéyan, sangka njeruhné omah-omah, sangka para abdimu lan sangka para rayatmu, mung bakal manggon ing kali Nil waé.”
12Moses lan Harun terus pada mundur sangka ngarepé Parao, lan Moses terus nyebut marang asmané GUSTI gegandèngan karo kodok-kodok sing wis ditekakké ngebyuki Parao mau.
13GUSTI nuruti penjaluké Moses, kodok-kodok pada mati entèk sangka omah-omah sangka plataran lan sangka kebon. 14Batangé terus diklumpukké nganti mundung-mundung, terus sak tanah kabèh mambu bosok. 15Nanging bareng Parao ngerti yèn wis ora ana apa-apa, tetep ngatoské atiné, dadi ora ngrungokké tembungé Moses lan Harun, kaya sing wis diomongké karo GUSTI.
Bebendu kaping telu: lemut
16GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé mréntaha marang Harun: Tekenmu ditungné lan disabetaké ing lebuné bumi, ing kono lebuné bumi iki bakal dadi lemut ing sak negara Egipte kabèh.” 17Terus pada nindakké mengkono, Harun ngetungké tangané karo tekené, lan nyabet lebuné bumi, terus lemut-lemut pada ngroyok marang manungsa lan kéwan-kéwan. Sakkèhé lebuné bumi sak negara Egipte pada dadi lemut. 18Para wong pinter ya pada nandangi mengkono karo sulapané gelem ngetokké lemut, nanging pada ora bisa. Kaya mengkono lemut-lemut mau pada ngroyok manungsa lan kéwan-kéwan. 19Para wong pinter mau terus pada ngomong marang Parao: “Iki tangané Allah.” Nanging Parao ijik wangkot atiné, lan ora gelem ngrungokké tembungé Moses lan Harun, kaya sing wis diomong karo GUSTI.
Kaping papat: laler
20Tembungé GUSTI marang Moses: “Kowé tangia sing ésuk, terus metuki Parao yèn kaya adat sabené metu menyang kali, lan ngomonga, tembungé GUSTI mengkéné: Kowé nglilanana umat-Ku lunga ngabekti marang Aku, 21yèn umat-Ku ora kok lilani lunga, Aku bakal nekakké laler pada ngebyuki kowé, para abdimu, rayatmu lan omah-omahmu, nganti omahé wong Egipte kebak laler, tekan lemahé sing dientyiki. 22Nanging negara Gosèn sing dienggoni umat-Ku ing dina kuwi Tak dèwèké, dadi ing kono bakal ora ana laler, supaya kowé weruh yèn Aku GUSTI, ing negara kéné. 23Aku bakal mbédakké ing antarané umat-Ku lan bangsamu. Sésuk bakal kelakon tanda kuwi!” 24GUSTI terus nindakké mengkono mau: Ana laler okèh banget sing pada ngebyuki kratoné Parao lan ing omahé para abdiné uga ing sak negara Egipte; tanahé nganti rusak karo laler kuwi.
25Parao terus nyeluk Moses lan Harun, tembungé: “Pada lungaa, pasrahna kurban marang Gusti Allahmu ing negara kéné!” 26Tembungé Moses: “Kula ora bisa nandangi mengkono, awit kurban sing bakal kula pasrahké marang GUSTI, Gusti Allah kula kuwi, ala kanggo wong Egipte. Yèn kula pada ngladèni kurban sing ala kanggo wong Egipte ana ngarepé, apa kula ora terus dibandemi watu? 27Kula kudu lunga menyang ara-ara samun adohé mlaku telung dina, perlu masrahaké kurban marang GUSTI, Gusti Allah kula, kaya enggoné mréntahké marang kita.” 28Tembungé Parao: “Apik, aku bakal nglilani kowé lunga pasrah kurban marang GUSTI Allahmu, ing ara-ara samun; mung aja nganti kadohen mlakumu. Aku dongakna!” 29Tembungé Moses: “Sak munduré kula sangka ngarepé sampéyan kula bakal ndedonga marang GUSTI, supaya laler kuwi sésuk ésuk pada entèk sangka ngarepé Parao lan sangka ngarepé para abdimu lan para rayatmu kabèh. Nanging Parao aja nganti goroh malih, lan ora nglilani bangsa kula lunga pasrah kurban GUSTI.”
30Sakwisé mengkono Moses mundur sangka ngarepé Parao, terus ndedonga marang GUSTI. 31GUSTI nuruti penjaluké Moses, nganti laler mau entèk sangka ngarepé Parao lan sangka ngarepé para abdiné lan para rayaté, siji waé ora ana sing kèri. 32Nanging Parao ya meksa ngatoské atiné, ora nglilani lunga bangsa mau.
