Yéhèskièl 24

₁Ing taun sing kaping sanga, tanggal kaping sepuluh, sasi sepuluh, tembungé GUSTI marang aku mengkéné: ₂“Hé, anaké manungsa, tyatetana tanggalé dina iki, ya tanggalé dina iki. Ing dina iki ratu ing Babèl wiwit nyerang Yérusalèm. ₃Golongan turunan sing wangkot iki kowé omongana karo semonan mengkéné: Tembungé Gusti GUSTI mengkéné:

₈Mulané awit sangka tukulé bebendu lan tukulé rasa karep nibakké balesan, Aku bakal ngutahké getihé déwé ing gunung watu sing gundul supaya aja nganti ketutupan. ₉Mulané tembungé Gusti GUSTI mengkéné: ‘Tyilaka kuta sing kebak utang getih! Pawoné bakal Tak gedèkké. ₁₀Kayuné tumpukana sing okèh, urupna geniné, dagingé bèn mateng tenan, duduhé buwangen, bèn balung-balungé pada kobong. ₁₁Wajan sing kosong kuwi terus tumpangna ing geni mawa, supaya panas lan slakané mengangah, terus regetané ing njeruh entèk lan tèyèngé ilang. ₁₂Nanging rekasa-Ku kuwi tanpa guna, awit tèyèngé sing kandel kuwi ora gelem ilang, senajan ing sak njeruhné geni. ₁₃Awit kowé najisaké awakmu karo nglontému lan Aku gelem ngresiki kowé, nanging kowé ora dadi resik, mulané kowé ora bakal diresiki menèh, nganti Aku wis ngesokké nesu-Ku marang kowé. ₁₄Aku GUSTI, sing ngetokké tembung iki. Iki mesti bakal kelakon lan Aku sing bakal nindakké. Aku ora bakal mundur lan ora bakal krasa mesakké lan ora bakal gela. Kowé bakal Tak adili miturut penggawému, mengkono tembungé Gusti GUSTI.”

₁₅Sakwisé mengkono terus tembungé GUSTI marang aku mengkéné: ₁₆“Hé, anaké manungsa, Aku bakal njupuk sangka kowé bojomu sing banget kok trésnani kara dadakan, nanging kowé aja ngaduh-aduh utawa nangis lan aja ngetokké eluh. ₁₇Enggonmu nggresah aja nganti nyuwara, aja nganakké petangisan kepatèn; ubetna serbanmu lan nganggoa sepatumu, aja nutupi praupanmu lan aja mangan roti sing digawa karo wong sing pada layat.” ₁₈Esuké aku rembukan karo bangsa kuwi, mbenginé bojoku ninggal ndonya. Esuké ing dina sak terusé aku nglakoni apa sing dipréntahké marang aku. ₁₉Bangsa kuwi terus ngomong marang aku: “Apa sampéyan ora gelem ngekèki ngerti marang kita, apa tegesé kuwi kanggo kita, kok sampéyan nandangi mengkéné?” ₂₀Terus pada tak sauri mengkéné: “GUSTI wis ngekèki tembung marang aku: ₂₁Ngomonga marang turunané Israèl: Mengkéné tembungé Gusti GUSTI: Sak temen-temené Aku bakal najisaké panggonan griya sutyi-Ku, sing dadi kaluhurané pangwasamu, kesenengané mripatmu lan nyawamu; lan anak-anakmu lanang lan wadon sing pada kok tinggal kuwi bakal pada mati karo pedang. ₂₂Ing kono kowé bakal pada nglakoni apa sing tak tindakké: Praupanmu bakal ora pada kok tutupi lan kowé ora bakal pada mangan roti kepatèn. ₂₃Sirahmu bakal pada kok enggoni serban lan sikilmu bakal kok enggoni sepatu; lan kowé ora bakal pada ngaduh-aduh utawa nangis. Nanging kowé bakal pada lebur ing sak njeruhné paukumanmu lan kowé bakal pada gentènan ngaduh-ngaduh. ₂₄Kaya mengkono Yéhèskièl bakal dadi gambaran kanggo kowé kabèh. Kowé bakal pada nglakoni tyotyok karo sing ditindakké. Yèn kuwi wis kelakon, kowé bakal pada weruh, yèn Aku iki Gusti GUSTI.

₂₅Nanging kowé, hé, anaké manungsa, apa ora mengkéné sing bakal kelakon kuwi? Ing dina enggon-Ku njupuk bèntèngé, griya sing apik, sing nyenengké atiné, kabungahané mripaté lan sing dipundi-pundi karo nyawané, anak-anaké lanang lan wadon, ₂₆ing dina kuwi uga bakal ana wong sing utyul, sing teka nggawa kabar marang kowé. ₂₇Ing dina kuwi tutukmu bakal mbukak lan kowé bakal ngomong karo wong sing utyul mau lan terus ora tetep bisu. Mengkono enggonmu dadi plambang kanggo para wong mau lan kuwi terus pada weruh, yèn Aku iki GUSTI.”