Yéhèskièl 3

₁Aku terus diomongi: “Hé, Anaké manungsa, panganen apa sing kok temu iki; gulungan kitab iki panganen terus lungaa, turunané Israèl omongana.” ₂Aku terus mangap lan dikèki gulungan mau dikongkon mangan. ₃Préntahé marang aku mengkéné: “Hé, anaké manungsa, gulungan sing Tak wènèhaké marang kowé iki panganen, wetengmu isènana kuwi.” Kuwi terus tak pangan, ing tutukku rasané legi kaya madu.

₄Tembungé marang aku: “Hé, anaké manungsa, lungaa, turunané Israèl temonana lan diomongké tembung-Ku. ₅Nanging enggonmu diutus kuwi ora dikon marani bangsa sing basané ora dunung lan ulet ilaté, nanging marani bangsa Israèl; ₆duduk bangsa okèh sing basané nylenèh lan sing ulet ilaté, sing tembung-tembungé kowé ora ngerti. Yèn kowé Tak utus nemoni bangsa sing mengkono, kuwi bakal ngrungokké kowé. ₇Nanging turunané Israèl ora gelem ngrungokké kowé, awit ora gelem ngrungokké Aku, awit kabèh turunané Israèl kuwi batuké atos lan atiné wangkot. ₈Praupanmu Tak dadèkké atos kaya praupané wong-wong kuwi lan semangatmu Tak dadèkké kuwat nglawan wangkoté atiné. ₉Atimu Tak kuwatké kaya inten, sing atosé ngungkuli watu; kowé aja wedi marang wong-wong kuwi lan aja gemeter weruh praupané, awit kuwi wong sing watekké mbruntak.” ₁₀Sak terusé tembungé marang aku mengkéné: “Hé, anaké manungsa, gatèkna lan ngrungokna kupingmu marang kabèh tembung-Ku. ₁₁Lungaa nemoni para wong buwangan, para kantya sing tunggal bangsa karo kowé, rembukana lan ngomonga marang wong-wong kuwi mengkéné: Mengkéné tembungé GUSTI; pada gelem ngrungokké apa ora.”

₁₂Aku terus diangkat karo Roh, lan aku krungu swara gemrubuk banter ing mburiku, ing waktu kamulyané GUSTI mumbul sangka panggonané, ₁₃ya kuwi swarané swiwiné para makluk sing urip sing pada gèsèk-gèsèkan lan kejaba kuwi swarané glindingan-glindingan sing gembleger, swara gemrubuk sing banter. ₁₄Roh mau ngangkat aku; aku terus lunga karo ati panas lan kasusahan banget, awit pangwasané GUSTI banget-banget enggoné meksa marang aku. ₁₅Aku terus marani para wong buwangan sing pada manggon ing pinggir kali Kebar ing Tèl-Abib lan nganti pitung dina enggonku ing kono karo delak-delek.

₁₆Sakwisé pitung dina ana tembungé GUSTI marang aku mengkéné: ₁₇“Hé, anaké manungsa, kowé wis Tak tetepké dadi penjagané turunané Israèl. Yèn kowé krungu tembung-Ku, wong-wong kuwi pada kok élingna awit sangka asma-Ku. ₁₈Yèn Aku ngomong marang wong duraka: Kowé mesti bakal diukum pati! - nanging kowé ora ngomongi wong kuwi lan ora ngomong apa-apa marang wong duraka kuwi kanggo ngomongi supaya ninggalké mlakuné sing ala, supaya bisané tetep urip - wong kuwi bakal mati awit sangka dosané, nanging getihé bakal Tak tibakké marang kowé. ₁₉Nanging yèn kowé ngomongi wong duraka, nanging wongé ora gelem mandek sangka penggawé alané lan mlakuné sing duraka, kuwi bakal mati awit sangka dosané, nanging kowé wis ngluwari nyawamu. ₂₀Yèn ana wong sing bener ninggalké sing bener lan nglakoni sing ala lan Aku terus nyèlèhké watu sandungan ing ngarepé, wong kuwi bakal mati. Awit kowé ora ngomongi wongé, wong kuwi bakal mati awit sangka dosané, nanging penggawéné betyik sing wis digawé ora bakal diitung, nanging getihé bakal Tak tibakké marang kowé. ₂₁Nanging yèn kowé ngomongi marang wong bener kuwi supaya aja nglakoni dosa lan ya ora nganti nggawé dosa, kuwi bakal tetep urip, awit gelem nampani paweling, nanging kowé wis nylametaké nyawamu.”

₂₂Bareng ing kono pangwasané GUSTI nutupi aku lan aku terus dikongkon mengkéné: “Kowé ngadeka lan lungaa menyang legokan, ing kono kowé bakal Tak omongi.” ₂₃Aku terus ngadek lan budal menyang ing legokan, ing kono kamulyané GUSTI kétok kaya kamulyan sing wis tak deleng ing pinggir kali Kebar; aku terus sujut. ₂₄Nanging aku terus kanggonan karo roh; aku didekké. Panjenengané terus ngomong marang aku mengkéné: “Kowé muliha, mlebua ing omahmu lan kantyingen lawangé. ₂₅Kowé, hé anaké manungsa, bakal ditalèni karo tali lan bakal dibanda, terus kowé ora bisa nekani ing sak tengahé wong-wong mau, ₂₆uga ilatmu bakal Tak dadèkké kelèt karo tyetakmu, terus kowé dadi bisu lan ora bakal bisa melèhké wong-wong kuwi, awit wong kuwi watekké mbruntak. ₂₇Nanging yèn Aku omongan karo kowé, tutukmu bakal Tak bukak lan kowé bakal ngomongi wong-wong mau mengkéné: Mengkéné iki tembungé GUSTI. Sapa sing gelem ngrungokké, bèn ngrungokké; lan sapa sing emoh ngrungokké, bèn ora ngrungokké, awit wong-wong kuwi watekké mbruntak.”