1Hé, anaké manungsa, kowé njupuka pedang sing landep, enggonen kaya pésoné tukang tyukur; rambuté sirahmu lan jénggotmu tyukuren; terus njupuka timbangan, rambutmu edum-edumen. 2Sak prateloné kudu kok obong karo geni ing sak tengahé kuta kuwi, yèn wis pungkasané waktu pengepungané; sak prateloné jupuken lan babaten karo pedang ing sak ubengé lan sak prateloné kok awut-awuta ing angin, nanging Aku bakal ngetokké pedang digawé ngoyak. 3Kowé njupuka rambut kuwi setitik bundelana ing pojokané jubahmu.
4Terus kowé njupuka menèh lan tyemplungna ing geni, bèn kobong; kuwi bakal metu geniné sing mangan turunané Israèl kabèh. Kowé terus ngomonga mengkéné: 5Mengkéné tembungé GUSTI: Ya iki Yérusalèm! Iki Tak papanaké ing sak tengahé bangsa-bangsa lan diubengi karo negara-negarané. 6Kuwi wis mbruntak marang pernatan-pernatan-Ku, ngungkuli alané para bangsa lan marang katetepan-Ku ngungkuli negara-negara ing sak ubengé, awit pada nampik pernatan-Ku lan kelakuané ora tyotyok karo katetepan-Ku. 7Awit sangka kuwi mengkéné tembungé GUSTI: Awit alamu ngungkuli para bangsa ing sak ubengmu lan kelakuanmu ora tyotyok karo katetepan-Ku lan ora nindakké pernatan-pernatan-Ku, malah kowé netepi pernatan-pernatané bangsa-bangsa sak ubengmu, 8mulané mengkéné tembungé GUSTI: Lah, Aku, ya Aku piyambak sing bakal nglawan kowé lan Aku bakal nibakké paukuman marang kowé ing ngarepé para bangsa. 9Awit sangka penggawému sing reget kuwi, Aku bakal nindakké marang kowé apa sing durung tau Tak tindakké lan sing ora bakal Tak tindakké menèh. 10Mulané bakal kelakon bapak pada mangan anaké déwé ing tengahmu, lan uga anak pada mangan bapaké déwé, lan Aku bakal nindakké paukuman marang kowé ing sak tengahmu, lan kabèh turahanmu bakal Tak sebar-sebarké ing kabèh kéblat. 11Awit sangka kuwi kanggo Aku sing urip, mengkono tembungé GUSTI, awit sangka enggonmu najisaké griya sutyi-Ku karo kabèh déwamu sing ala lan karo kabèh dosamu, Aku piyambak bakal ngembrukké kowé; Aku ora bakal ngéman lan ora bakal ngekèki kawelasan. 12Sak panunggalmu sak prateloné bakal mati karo lara pès lan mati kaliren ing tengahmu; sak prateloné bakal mati karo pedang ing sak ubengmu; lan sak prateloné bakal Tak sebar-sebarké ing kabèh kéblat lan bakal Tak uber karo pedang tanpa rangka. 13Kaya mengkono enggon-Ku bakal ngétokké bebendu-Ku marang wong-wong lan panasé ati-Ku terus lilih lan Aku wis rumangsa marem. Ing kono wong-wong kuwi bakal pada weruh, yèn Aku iki GUSTI sing ngetokké tembung kuwi ing sak njeruhné jalusu-Ku, waktu Aku ngesokké bebendu-Ku. 14Kowé bakal Tak ambruké lan tyatyatan ing sak tengahé para bangsa ing sak ubengmu ing ngarepé kabèh wong sing pada liwat. 15Kowé bakal dadi tyatyatan lan dienyèk, kanggo pepélingé lan dadi bab sing ngéram-érami kanggo para bangsa ing sak ubengmu. Ya kuwi yèn Aku nibakké paukuman marang kowé ing sak njeruhné bendu lan nesu lan ing sak njeruhné rangkètan-Ku sing medèni. Aku, GUSTI sing ngetokké tembung. 16Ing waktu Aku nekakké patyeklik sing medèni, sing ndrawasi lan sing Tak tekakké kanggo matèni kowé kabèh, waktu Aku nambahi patyeklik kanggo kowé kabèh lan ngentèkké tyadangané pangan. 17Aku bakal nekakké patyeklik marang kowé kabèh lan kéwan-kéwan galak ing sak tengahmu, sing bakal ngentèkké anak-anakmu; lelara pès bakal nekani kowé lan bakal ana getih sing mili ing tengahmu lan Aku bakal nekakké pedang marang kowé, Aku, GUSTI sing ngetokké tembung kuwi kabèh.”
