Ezra 9

₁Sakwisé lelakon kuwi mau kabèh, para penggedéné terus pada nekani aku lan ngomong: “Umat Israèl lan para imam lan para wong Lèwi kuwi pada ora ngedohi para wong ing tanah kéné lan mlakuné ala, ya kuwi wong Kanaan, wong Hèt, wong Fèris, wong Yébus, wong Amon, wong Moab, wong Egipte lan wong Amori. ₂Awit ngepèk anak-anaké wadon kanggo awaké déwé utawa kanggo anak-anaké lanang, nganti wiji sing sutyi tyampuran karo para wong ing negara kéné, malah sing pada miwiti nandangi penggawé sing ora setia kuwi para penggedéné lan para sing nyekel pangwasa.”

₃Bareng aku krungu perkara sing mengkono kuwi, aku terus nyuwèk sandanganku lan jubahku lan njabuti rambutku lan jénggotku terus ndéprok delek-delek. ₄Kabèh wong sing gemeter sangka wediné marang tembungé Gusti Allahé Israèl, awit sangka paneraké wong pembuwangan sing ora setia kuwi terus pada nglumpuk ing ngarepku, nanging aku ijik tetep ndéprok waé karo delek-delek, nganti tekan wayah kurban soré. ₅Bareng wayah kurban soré kuwi aku terus ngadek sangka enggonku nyèksa awakku, lan sendeku karo ijik nganggo sandanganku sing suwèk lan megarké tanganku marang GUSTI, Gusti Allahku, ₆lan omonganku: “Duh Gusti Allah kula, kula ngalami kisinan lan nampa tyatyat, nganti ora wani ndangak marang Panjenengan, duh Gusti Allah kula, awit dosa kula numpuk-numpuk ngungkuli sirah kula lan kesalahan kula nganti sundul langit. ₇Wiwit waktu jamané para mbah kita nganti teka ing dina iki kesalahan kita gedé, lan jalaran sangka dosa kita, kita kabèh, para ratu kita lan para imam kita pada dipasrahké marang para ratu ing negara mantya, marang pangwasané pedang, marang pembuwangan lan pada dirampasi lan pada disepèlèkké ing ngarepé wong okèh, kaya sing klakon ing dina iki. ₈Lan saiki, ijik waé kita pada ngrasaké kawelasané pawèhé GUSTI, Gusti Allah kita, sing ninggali kita wong sing pada utyul, lan ngekèki panggonan ing panggonan sing sutyi, terus mripat kita pada didadèkké padang karo Gusti Allah, lan kita pada dikèki lega setitik ing njeruhné kita didadèkké batur. ₉Awit senajan kita pada dibédakké, nanging sak njeruhné didadèkké batur kuwi, Gusti Allah kita ora nganti négakké kita, malah olèh kawelasan katrésnan kanggo kita ing ngarepé para ratu ing Pèrsia nganti pada dikèki kelunggaran, bisa mbangun griyané Gusti Allah kita lan ngedekké malih sing ambruk, lan malih dikèki témbok dipayungi ing negara Yéhuda lan ing Yérusalèm.

₁₀Nanging saiki, duh Gusti Allah kita, sakwisé kuwi kabèh kita bakal ngomong apa? Awit kita wis ninggalaké pepakoné Panjenengan, ₁₁sing wis Panjenengan préntahaké lantaran para abdi Panjenengan, para nabi kuwi, karo tembungé: Negara sing kok parani lan bakal kok duwèni kuwi negara sing reget, awit sangka najisé sing manggon ing negara kuwi, ya awit sangka enggoné pada nandangi rusuh ala karo sing njijiki ing sak kabèhé negara wiwit ing pojok tekan ing pojok liyané. ₁₂Kanggo kuwi kowé aja nganti ngekèkké anak-anakmu wadon marang anaké lanang bangsa-bangsa kuwi lan aja ngepèk anak-anaké wadon kanggo anakmu lanang. Kowé aja mbudidaya ngekèki kabekjan lan katentreman kanggo wong-wong kuwi nganti ing sak lawas-lawasé, supaya kowé pada dadi rosa lan pada mangan pametuné negara sing apik, uga pada mariské tanah kuwi marang anak-anakmu nganti ing sak lawas-lawasé. ₁₃Sakwisé kita ngrasaké samubarang kuwi kabèh awit sangka ala kita, lan awit sangka kesalahan kita sing gedé, duh Gusti Allah kita, nanging Panjenengan ora ngekèki paukuman sing timbang karo dosa kita, malah kita ijik Panjenengan kèki turahané sing utyul semono okèhé kuwi, ₁₄mung saiki kita kok terus pada ninggalaké malih marang pepakoné Panjenengan karo bésanan karo para bangsa sing ala kuwi? Yèn mengkéné mesti kita pada bakal Panjenengan bebendu nganti entèk tyutes, nganti wis ora ana kèriné siji waé sing urip utawa utyul? ₁₅Duh GUSTI, Gusti Allahé Israèl, Panjenengan kuwi Mahaadil, awit kita pada ijik dililani tetep urip kaya déné wong sing utyul, kaya sing klakon ing dina iki. Saiki kita pada nemoni ing ngarepé Panjenengan, karo nggawa kesalahan kita. Nanging sakjané ing njeruhné kahanané sing mengkéné iki, ora ana wong sing bisa tetep urip ing ngarepé Panjenengan.”