1Ing taun waktu penggedéné para suradadu sing diutus karo Sargon, ratu ing Asyur, ngluruk perang lan ngrebut Asdod, 2ing waktu kuwi GUSTI ngekèki tembungé lantaran Yésaya, anaké Amos. Mengkéné tembungé: “Kowé mlakua, nganggo sandangan salin kasusahan ing bangkèkanmu kuwi aja kok engguh mengkono uga sepatuné sikilmu.” Kuwi ya terus ditindakké, mlaku karo wuda lan tanpa sepatu.
3GUSTI ngetokké tembung: “Kaya enggoné abdi-Ku Yésaya mlaku karo wuda lan tanpa sepatu telung taun suwéné kanggo tanda lan ditujokké kanggo Egipte lan Etiopia, 4mengkono uga ratu Asyur bakal nggiring wong Egipte dadi tawanan, lan wong Etiopia kaya wong buwangan, tuwa lan nom, karo wuda lan tanpa sepatu lan kétok bokongé, dadi kewirangané negara Egipte. 5Wong-wong terus bakal pada kagèt lan kisinan awit sangka Etiopia, sing dadi pokoké pengarep-arepé, lan awit sangka Egipte sing dadi gunggungané. 6Lan wong pinggirané segara iki bakal ngomong ing waktu kuwi: Lah, mengkéné kedadiané para wong sing pada dadi pengarep-arep kita, sing kita mblayu menyang kana kita jaluki pitulungan supaya diluwari sangka ratu ing Asyur. Kepriyé bisané kita utyul?”
