Tembungé Gusti kanggo Babèl
1Tembungé Gusti kanggo ara-ara samun ing pinggir segara.
Kaya lésus enggoné gembrubuk ngliwati negara Negeb,
kaya mengkono tekané tyilaka sangka ara-ara samun,
sangka negara sing medèni.
2Ana wahyu sing kereng sing wis dikabarké marang aku:
“Si rampok ngrampok, tukang ngrusak, ngrusak!
Majua, hé Elam, kepungen, hé Madai!
Kabèh nggresah sing digawé wis Tak sirep.”
3Mulané wetengku lara banget,
aku lara mules
kaya mulesé wong wadon sing arep mbayi;
aku mbungkuk-mbungkuk, ora krungu menèh,
aku kagèt, ora weruh menèh.
4Atiku ngolang-ngaling, aku dikwasani karo rasa tratapan,
wayah mbengi sing tansah tak angen-angen kuwi saiki nggawé gemeterku.
5Wong pada ramé nata suguhan,
nata jagongan, panganan, ombènan.
Dadakan krungu: “Hé para penggedéné!
Tata-tataa perang, lenganana tamèngé!”
6Awit mengkéné tembungé Gusti marang aku:
“Kowé lungaa, masanga wong jaga,
apa sing dideleng kudu diomongké.
7Yèn weruh suradadu numpak jaran, loro-loro,
suradadu numpak kimar, suradadu numpak unta,
kuwi kudu digatèkké tenan,
karo ati-ati banget.”
8Nanging penjaga kuwi kudu mbengok:
“Ing panggung jagan,
duh bendara kula,
kula tansah ngadek sedina muput,
lan ing panggonan jagan kula dipanjer
ing saben wengi.”
9Lah kuwi wis ana suradadu sak kumpulan sing teka,
suradadu sing numpak jaran!
Wong mau terus mbengok menèh:
“Wis ambruk, Babèl wis ambruk,
lan kabèh retyané brahala wis diremuk
lan pating slebar ing lemah.”
10Hé bangsaku sing wis diidak-idak lan diidak-idak
apa sing aku krungu sangka GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,
Gusti Allahé Israèl,
wis tak kabarké marang kowé.
Tembungé Gusti kanggo Duma
11Utyapané Gusti kanggo Duma.
Ana wong sing mbengok marang aku sangka Seir:
“Hé wong jaga, apa benginé ijik suwé?
Hé wong jaga, apa benginé ijik suwé?”
12Wong jaga kuwi nyauri:
“Bakal ésuk, nanging uga bakal mbengi.
Yèn kowé pada arep takon,
tekaa lan pada takona sepisan menèh!”
Tembungé Gusti kanggo Arab
13Utyapané Gusti kanggo negara Arab.
Kowé bakal pada nginep ing alas ing negara Arab,
hé para pedagang wong Dédan!
14Hé wong sing manggon ing negara Tema,
pada metua, wong sing ngelak
wènèhana banyu,
wong sing mblayu petuken karo roti.
15Awit wong kuwi pada mlayu nyingkiri pedang,
ya pedang sing landep,
gendéwané sing dipentèng,
lan peperangan sing medèni.
16Awit mengkéné tembungé Gusti marang aku: “Sak njeruhné setaun menèh, miturut waktu nyambutgawéné suradadu sing diupahi, kabèh kamulyané Kedar bakal entèk. 17Lan suradaduné tukang manah bangsa Kedar sing gagah rosa-rosa bakal mung kèri setitik tyatyahé, awit GUSTI, Gusti Allahé Israèl wis ngomong mengkono.”
