Yakobus 4

₁Sangka ngendi tekané tukaran lan tyetyongkrèhan ing tengahmu kuwi? Apa ora sangka hawa-nepsuné sing tansah peperangan ing awakmu? ₂Kowé pada mélék sakwijiné barang, nanging ora kelakon, kowé terus matèni; kowé mèri, nanging ora keturutan tujuanmu, kowé terus pada padu lan gelut. Kowé ora pada olèh apa-apa, awit pada ora ndedonga. ₃Utawa kowé uga pada ndedonga, nanging ora pada olèh apa-apa, awit enggonmu ndedonga kuwi klèru, jalaran apa sing kok jaluk kuwi bakal kok entèkké kanggo ngumbar hawa-nepsumu. ₄Hé wong sing pada ora setia, apa kowé pada ora weruh, yèn kekantyan karo ndonya kuwi tegesé satrunan karo Gusti Allah? Awit kuwi sapa waé sing dadi kantyané ndonya, kuwi ndadèkké awaké déwé satruné Gusti Allah. ₅Aja pada nduwé pangira, yèn tanpa pasal Kitab kuwi ana tembungé, ngéné: “Roh sing wis dipanggonaké Gusti Allah ing kita, dikarepké Gusti karo mèri.” ₆Nanging kawelasan sing dikèkké marang kita kuwi ngungkuli sangka kuwi. Mulané Panjenengané ngomong:

₇Mulané pada sujuta ing ngarepé Gusti Allah, lan iblis lawanen, sak nalika bakal mlayu sangka ngarepmu! ₈Pada nyedaka marang Gusti Allah, nganti Panjenengané bakal nyedaki kowé. Tanganmu pada resikana, hé para wong dosa lan sutyèkna atimu, hé wong sing atiné ngepang! ₉Pada rumangsaa tyilakamu, pada nelangsaa lan nangisa; guyumu gantinen tangis, lan kabungahanmu gantinen kasusahan. ₁₀Asorna awakmu ing ngarepé Gusti, lan Panjenengané bakal ngluhurké kowé.

₁₁Para sedulur, kowé aja pada seneng ngarani ala siji marang sijiné! Sapa waé sing seneng ngarani ala utawa ngadili seduluré tunggal pertyaya, kuwi nyalahké lan ngadili angger-angger, lan yèn kowé ngadili angger-angger, dadiné kowé duduk sing nglakoni angger-angger, nanging dadi hakimé. ₁₂Mung ana siji sing nggawé angger-angger lan sing dadi Rèkter, ya kuwi Panjenengané sing kwasa nylametké lan matèni. Nanging kowé kuwi sapa, nanging arep ngadili pepadamu?

₁₃Dadi saiki, hé kowé sing pada nduwé tembung ngéné: “Dina iki utawa sésuk aku arep budal menyang kuta anu, lan arep manggon ing kono setaun suwéné, mlaku dagang lan pada olèh bati”, ₁₄nanging kowé pada ora weruh apa sing bakal kelakon ing dina sésuk. Apa ta tegesé uripmu kuwi? Uripmu kuwi pada karo weka bulek, kétok mung sedilut terus entèk. ₁₅Sing bener kowé kudu ngomong ngéné: “Yèn Gusti nglilani, aku bakal urip lan nandangi ngéné lan ngono.” ₁₆Nanging saiki kowé nggedèkké umukmu. Lan sak rupané gemunggung sing mengkono kuwi salah. ₁₇Dadi sapa sing ngerti bab penggawé betyik, nanging ora nglakoni, kuwi dosa.