Para Rèkter 16

₁Ing sakwijiné dina Simson lunga menyang ing Gaza; waktu ing kono weruh sakwijiné wong wadon nakal, terus diparani. ₂Bareng wong Gaza kono pada diomongi: “Simson ing kéné,” terus pada ngepung lan nyegati ing gapurané kuta sewengi muput, nanging ora nandangi apa-apa, awit gagasané: “Mengko yèn wis wayah ésuk, dèwèké bakal tak patèni.” ₃Nanging Simson turu ing kono nganti tengah wengi. Bareng wayah tengah wengi terus wungu, lawang gapura lan tyagaké kuta dityandak lan dijebol sak karoné, terus dipanggul lan digawa munggah ing putyuké gunung ing ngarepé Hébron.

₄Sakwisé mengkono Simson gandrung karo sakwijiné wong wadon ing legokan Sorèk, jenengé Delila. ₅Para penggedéné wong Filistèn terus nemoni Delila lan ngomong mengkéné: “Tyoba glembuken nganti bisa kok weruh apa sing ndadèkké kekuwatané sing gedé kuwi lan kepriyé enggonku bisa ngalahké lan mbanda dèwèké, supaya kenaa tak telukké. Aku iki siji-sijiné bakal ngekèki upah kowé 1100 duwit slaka.” ₆Delila terus ngomong marang Simson: “Mbok ya sampéyan blaka ta apa sing ndadèkké rosané sampéyan sing ngidap-idapi kuwi, lan apa sing bisa digawé nalèni supaya sampéyan sak nalika nganti kenèng dikalahké?” ₇Tembungé Simson marang Delila: “Yèn aku dibanda karo tali gendéwa pitung iji, sing ijik anyar tur durung garing, mesti aku dadi apes lumrah pada kaya wong liyané.” ₈Para penggedéné wong Filistèn terus nggawa tali gendéwané sing ijik anyar tur durung garing lan Simson terus digawa karo Delila karo tali mau, ₉lan ing sentong kono ana wong sing jaga-jaga. Wong wadon mau terus mbengok: “Wong Filistèn pada nyerang sampéyan, Simson!” Nanging Simson medot taliné kaya bolah damèn sing pedot, awit kobong kena geni, nganti ora diweruh dunungé kekuwatané. ₁₀Delila terus ngomong marang Simson: “Kula iki sampéyan nggawé gegojèkan tenan, kula sampéyan apusi. Saiki kula sampéyan blaka ta apa sing kenèng kanggo nggawa sampéyan?” ₁₁Tembungé Simson marang Delila: “Yèn aku dibanda karo tali anyar sing durung tau kanggo apa waé, aku mesti dadi apes, lan lumrah kaya wong liyané.” ₁₂Delila terus njupuk tali anyar digawé mbanda Simson lan terus mbengok: “Wong Filistèn pada nyerang sampéyan, Simson!” - ing sentong ana wong sing jaga-jaga - nanging banda-bandané pada dipedot kaya bolah waé sing udar sangka tangané. ₁₃Delila terus ngomong marang Simson: “Nganti tekan saiki sampéyan kuwi nggawé gegojèkan marang kula, sampéyan apusi waé. Mbok ya kula sampéyan blaka ta sing kenèng kanggo mbanda sampéyan kuwi apa?” Tembungé Simson marang Delila: “Yèn klabangané rambutku pitu kuwi pada kok ubetké karo mori tenunan lan kok talèni nganggo pantèk, mesti aku dadi apes lan lumrah kaya wong liyané.” ₁₄Rambuté Simson terus diubetké karo pantèké, terus mbengok: “Wong Filistèn pada nyerang sampéyan, Simson!” Nanging Simson terus tangi sangka enggoné turu lan nyendal pantèké kabèh mori tenunané.

₁₅Tembungé Delila marang Simson: “Kepriyé ta nanging sampéyan kok ngomong: Aku trésna marang kowé, nanging nyatané atimu ora rumaket marang kula? Saiki wis kaping telu kula sampéyan nggawé gegojèkan, ora sampéyan blaka apa sing ndadèkké rosané sampéyan ngidap-idapi kuwi.” ₁₆Bareng sedina-dina dirèngèk-rèngèki lan didesek-desek karo Delila, nganti ora bisa ngendek atiné menèh, lan rumangsa kaya arep ilang nyawané. ₁₇Simson terus ngetokké isiné atiné kabèh marang Delila, mengkéné tembungé: “Sirahku durung tau kedemok ing péso tyukur, awit aku iki wiwit ing wetengé ibuku dadi nasir pilihané Gusti Allah; mulané yèn aku dityukur mesti ilang kekuwatanku nganti dadi apes, lumrah pada kaya wong liyané.” ₁₈Bareng Delila ngerti, yèn Simson wis ngetokké isiné atiné kabèh marang dèwèké, terus kongkonan ngomongi para penggedéné wong Filistèn, karo ngomong mengkéné: “Sepisan kuwi hayuk sampéyan pada kula njaluk teka, awit Simson wis nglairké isiné atiné kabèh marang kula.” Para penggedéné wong Filistèn terus nekani Delila karo nggawa duwité. ₁₉Delila terus ngerih-ngerih Simson turu ing pangkoné lan terus nekakké wong sing dikongkon ngetok rambuté klabangan pitu pisan, nganti Simson terus wiwit kena ditelukaké karo wong wadon mau, awit wis ilang kekuwatané. ₂₀Delila terus mbengok: “Simson, wong Filistèn pada nyerang sampéyan!” Simson wungu sangka enggoné turu terus ngomong: “Aku iki bakal bisa utyul menèh kaya sing uwis-uwis lan bakal mbedal.” Nanging ora rumangsa, yèn wis ditinggal karo GUSTI. ₂₁Terus dityekel karo wong Filistèn, mripaté loro dityukil pisan, terus digawa menyang ing Gaza, dibanda nganggo ranté tembaga lan kèki penggawéan nggiling ing pakunjara.

₂₂Nanging rambuté, sakwisé diketok, terus wiwit tukul menèh.

₂₃Sakwisé kuwi para penggedéné wong Filistèn pada nglumpuk arep masrahaké kurban sing dibelèh gedèn-gedènan marang Dagon, allahé lan sukak-sukak, tembungé:

₂₅Waktu ijik pada seneng-seneng mengkono kuwi, terus pada ngomong: “Simson undangen, bèn nggawé seneng kita!” Simson terus dietokké sangka pakunjara, lan digawé gegujon ing ngarepé wong-wong mau, terus dikongkon ngadek ing antarané tyagak-tyagak. ₂₆Simson terus ngomong marang botyah sing nuntun tangané: “Aku etyulna sedilut, bèn aku ndemèk-ndemèk tyagak-tyagaké omah iki, supaya aku bisa sèndènan!” ₂₇Nanging gedong kuwi kebak wong lanang lan wadon, kabèh sakkèhé penggedéné wong Filistèn uga ing kono, lan ing payoné ana wong lanang lan wadon 3000, pada ndeleng enggoné Simson digawé gegujon. ₂₈Simson terus sambat marang GUSTI, semauré: “Duh GUSTI, Panjenengan muga gelem éling kula, lan kula muga Panjenengan kuwatké sepisan iki waé, duh Gusti Allah, supaya kula bisaa nindakké mbales marang wong Filistèn, jalaran sangka ilangé mripat kula loro iki.” ₂₉Simson terus ngrangkul tyagak loro ing tengah déwé sing kanggo nyangga omah kuwi, sing siji karo tangané tengen lan sijiné karo tangané kiwa. ₃₀Tembungé Simson: “Ilanga nyawaku bareng karo wong Filistèn iki!” Terus mbungkuk karo ngetokké kekuwatané, sak nalika omahé ambruk ngebruki para penggedéné lan sakkèhé wong ing njeruhné. Olèhé matèni waktu matiné kuwi tyatyahé ngungkuli sing dipatèni waktu ijik urip.

₃₁Sakwisé kuwi para seduluré lan kabèh brayaté bapaké terus pada teka njukuk layoné, dijukuk sangka kono lan dikubur ing kuburané bapaké Manoak, ing antarané Sora lan Esytaol. Enggoné ngadili bangsa Israèl kuwi lawasé rong puluh taun.