Perangé batin Yérémia awit bangsa sing nglakoni dosa
1“Dosané Yéhuda kuwi wis ketulis
karo pèn wesi, sing lintyipé inten,
diukir ing atiné
lan ing sungu-sunguné mesbèhé
2kanggo ngélingké marang para wong kuwi!
Mesbèh-mesbèhé lan sak okèhé brahalané
pantyèn ing sandingé wit sing grumbul,
ing puntuk sing duwur,
3ya kuwi ing pegunungan ing ara-ara.
Kasugihan lan kabèh bandamu
bakal Tak wènèhaké dadi rayahan
kanggo balesan awit dosamu
ing sak kabèhé panggonanmu.
4Kowé bakal kélangan tanah pandumanmu
sing wis Tak wènèhaké marang kowé
lan Aku bakal ndadèkké kowé dadi baturé mungsuhmu
ing negara sing kowé durung weruh,
awit ing sak njeruhné bebendu-Ku
geni wis murup
sing bakal mulat-mulat selawasé.”
5Mengkéné tembungé GUSTI:
“Kenaa bebendu wong sing ngendelké marang manungsa lan kekuwatané déwé,
lan sing atiné ngadoh sangka GUSTI!
6Dèwèké bakal kaya rerungkutan brindil
ing ara-ara samun,
ora bakal ngrasakaké tekané kahanan sing betyik;
bakal manggon ing tanah garing ing ara-ara samun,
ing tanah asin sing suwung.
7Kaberkahan wong sing pertyaya marang GUSTI,
lan pengarep-arepé marang GUSTI!
8Dèwèké bakal kaya wit sing ditandur ing pinggir banyu,
sing oyot-oyoté mrambat ing pinggir kali,
lan sing ora ngalami tekané panas semlenget,
godongé ajek ijuh,
ora wedi ing waktu ngerak lan tanpa mandek ngetokké woh.
9Ati kuwi lityik banget,
luwih lityik tenimbang apa waé,
atiné wis kaya watu:
sapa sing bisa weruh kahanané?
10Aku, GUSTI, sing mriksa ati,
sing njajal batiné manungsa,
lan terus mbales marang saben wong,
sing tyotyok karo pertingkahé lan wohé penggawéné.”
11Kaya pitik alasan sing ngengremi duduk endoké,
mengkono kahanané wong sing ngeruk banda,
karo tyara sing ora halal;
waktu tengahé umuré,
bakal ilang sak kabèhé,
nganti ing pungkasané umuré
kesuwur dadi wong gemblung.
12Damparé kamulyan, sing luhur wiwit mbiyèn-mbiyèn,
Panggonan Sutyi kita!
13Duh GUSTI, Pengarep-arepé Israèl,
kabèh wong sing nyingkur Panjenengan mesti kewirangan.
Para wong sing pada nyimpang sangka Panjenengan,
bakal dientèkké sangka negara,
awit pada ninggalké sumberé banyu urip,
ya kuwi GUSTI.
14Duh GUSTI, kula supaya Panjenengan waraské,
nganti kula bakal waras;
kula supaya Panjenengan slametké,
nganti kula bakal slamet,
awit Panjenengan kuwi pujian kula!
15Wong kuwi pada omongan marang kula:
“Ing ngendi tembungé GUSTI kuwi?
Ya bèn saiki teka!”
16Nanging kula ora naté nantang
marang Panjenengan supaya nekakké tyilaka,
kula ora ngarep-arep tekané dina kangèlan;
ya Panjenengan sing weruh apa sing metu sangka lambé kula,
kabèh dibèbèr ing ngarepé Panjenengan.
17Panjenengan aja nganti dadi sing nggegirisi kanggo kula,
Panjenengan kuwi dadi pangungsèn kula ing dina tyilaka.
18Para wong sing pada ngoyak kula,
ya bèn ngalami kisinan,
nanging kula aja nganti kewirangan;
ya bèn pada wedi,
nanging kula aja nganti wedi.
Dinané tyilaka nekanana marang para wong kuwi,
lan pada Panjenengan entèkké nganti tikel.
Dina sabat kudu disutyèkké
19Mengkéné tembungé GUSTI marang aku: “Kowé lungaa lan ngadeka ing gapura Anak Rayat, sing diliwati mlebu metu karo ratu-ratu ing Yéhuda, uga ing kabèh gapura ing Yérusalèm. 20Wong-wong kuwi pada omongana mengkéné: Duh para ratu Yéhuda, kabèh wong Yéhuda lan kabèh wong Yérusalèm sing mlebu metu liwat ing gapura iki! Pada rungokna tembungé GUSTI! 21Mengkéné tembungé GUSTI: Kowé pada ngati-atia kanggo nyawamu! Aja mikul ing dina sabat lan nggawa barang ngliwati gapura-gapurané Yérusalèm! 22Aja nggawa barang metu sangka omahmu ing dina sabat lan aja nglakoni penggawéan apa waé, nanging dina sabat kuwi kowé sutyèkna kaya sing wis Tak omongké marang leluhurmu. 23Nanging para leluhurmu pada ora ngrungokké, lan ora nggatèkké, nanging pada nékat mbeguguk, nganti ora ngrungokké lan ora gelem nampani pepéling. 24Yèn kowé ngrungokké tembung-Ku karo temen, mengkéné tembungé GUSTI lan ora nggawa mlebu samubarang liwat gapuran-gapurané kuta iki ing dina sabat, nanging nyutyèkké dina sabat lan ora nglakoni penggawéan ing dina kuwi, 25gapura-gapura kuwi bakal diliwati para ratu lan para penggedéné, sing bakal lungguh ing damparé Daved, pada numpak kréta lan jaran: para ratu kuwi, para penggedéné, para wong Yéhuda lan wong isiné kuta Yérusalèm. Lan kuta iki bakal dienggoni karo wong selawasé. 26Para wong sangka kuta-kutané Yéhuda lan sangka panggonan ing sak ubengé Yérusalèm, sangka negarané Bényamin lan sangka Bawah Puntuk, sangka pegunungan lan sangka negara Negeb, karo nggawa kurban obongan, kurban sing dibelèh, kurban panganan lan menyan, masrahaké kurban pamuji menyang ing omahé GUSTI. 27Nanging yèn kowé pada ora ngrungokké tembung-Ku lan ora nyutyèkké dina sabat lan mikul samubarang mlebu ngliwati gapurané Yérusalèm ing dina sabat, ing gapura-gapura kono Aku bakal ngurupké geni, sing bakal ngobong gapura-gapurané Yérusalèm nganti tyutes lan sing ora bakal disirep.”
