Yérémia 16

₁Tembungé GUSTI marang aku mengkéné: ₂“Kowé aja ngepèk bojo lan aja nduwé anak lanang utawa wadon ing panggonan kéné. ₃Awit, mengkono tembungé GUSTI kanggo anak lanang lan wadon sing lair ing panggonan kéné lan kanggo ibu-ibuné sing nglairké botyah-botyah kuwi lan bapak-bapaké sing nganakké botyah-botyah kuwi ing negara kéné: ₄Wong kuwi bakal pada ninggal ndonya, awit lara-lara sing ndadèkké mati, ora bakal pada dilayad lan ora bakal dikubur, bakal pada dadi rabuk ing kebon, bakal pada entèk karo pedang lan pailan, layoné bakal pada dadi pangané manuk-manuk ing awang-awang lan kéwan galak ing bumi.”

₅Nanging, mengkéné tembungé GUSTI: Aja mlebu ing omahé wong sing kasusahan lan aja urun tangis lan bélasungkawa, awit Aku wis njupuk tentrem keslametané bangsa iki, sing wis Tak wènèhaké, mengkono tembungé GUSTI lan uga katrésnan lan kawelasan-Ku. ₆Para wong gedé lan wong tyilik ing negara kéné bakal pada ninggal ndonya; ora dikubur, ora ana sing nglayat utawa sing mbesèti kulité lan sing nggunduli sirahé, awit sangka sing mati mau, ₇uga ora ana sing nyuwil-nyuwil roti kepatèn digawé nglipur wong sing kepatèn. Malah ora ana sing ngekèkké tuwung panglipuran marang dèwèké, awit kepatèné bapak utawa ibuné. ₈Aja mlebu ing omahé wong pésta-pésta njagong, mèlu mangan lan ngombé karo wong kuwi. ₉Awit GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl, ngomong mengkéné: “Ing panggonan kéné, ing ngarepé mripatmu lan ing jamanmu, Aku bakal ngendek swarané wong bungah-bungah lan sukak-sukak, uga swarané pengantèn lanang lan wadon.

₁₀Yèn kowé mréntahké iki mau kabèh marang bangsa iki lan terus pada takon marang kowé mengkéné: Apa sebabé déné GUSTI kok mrénta haké tyilaka sing gedé kuwi kanggo kita? Apa kesalahan kita lan dosa apa sing kita lakoni ing ngarepé GUSTI, Gusti Allah kita? ₁₁Ing kono pada kok omongana mengkéné: Awit para leluhurmu wis pada nyingkur Aku lan wis pada ngetutké mburi allah liyané karo ngabekti lan sujut nyembah marang kuwi, wis pada nyingkur marang Aku lan ora netepi angger-angger-Ku, mengkono tembungé GUSTI. ₁₂Lan kowé déwé wis pada nglakoni sing ala ngungkuli leluhurmu! kowé wis nuruti tékaté atimu sing ala lan ora ngrungokké tembung-Ku. ₁₃Mulané Aku bakal mbuwang kowé sangka negara iki menyang ing negara sing durung tau weruh lan leluhurmu ya durung weruh. Ing kana kowé bakal ngabekti marang allah liyané awan wengi, awit Aku ora bakal ngekèki kawelasan marang kowé menèh.

₁₄Mulané bakal tekan ing waktuné wis ora ana tembung mengkéné menèh: Kanggo GUSTI sing urip, sing ngetokké wong Israèl sangka negara Egipte, mengkono tembungé GUSTI, ₁₅nanging sakjané: Kanggo GUSTI sing urip, sing nuntun bangsa Israèl metu sangka negara lor lan sangka kabèh negara, ing ngendi tibané enggoné GUSTI mbuyarké, awit bakal Tak balèkké menyang negara, sing Tak wènèhaké marang para leluhuré.

₁₆Aku bakal nyeluk tukang nggolèk iwak okèh, mengkono tembungé GUSTI, sing bakal nyekeli wong kuwi. Sakwisé kuwi Aku mréntah tukang nguber okèh sing nyekel wong kuwi sangka saben gunung lan saben puntuk lan sangka bolongan-bolongané watu. ₁₇Awit Aku wis weruh pertingkahé kabèh; kuwi kabèh Aku ora ketutupan lan dosané ora ketutupan ing mripat-Ku. ₁₈Mulané kesalahan lan dosané bakal Tak ukum tikel loro, awit pada ngregeti negara-Ku karo batang-batangé para déwa, sing ngregeti lan ngebaki tanah-Ku karo pokalé sing reget.”