1Mengkéné tembungé GUSTI: “Kowé lungaa menyang kratoné ratu ing Yéhuda lan omongna tembung iki ing kono! 2Préntahna mengkéné: Hé ratu Yéhuda sing lungguh nang damparé Daved, kowé, para pegawému lan abdimu sing mlebu liwat nang gapura-gapura kéné! 3Mengkéné tembungé GUSTI: Tumindaka sing adil lan bener; wong sing dirampas wewenangé utyulana sangka tangané sing nyia-nyia; kowé aja nindakké penggawé ala marang wong mantya, botyah lola lan randa, uga aja ngutahké getihé wong sing resik ing kéné! 4Awit yèn kowé pada bisa nindakké kuwi kabèh karo temen-temen, bakal kelakon para ratu, sing bakal lungguh nang damparé Daved, pada numpak kréta lan diarak mlebu ing gapura-gapurané kraton: para ratu kuwi, para pegawéné lan abdiné. 5Nanging yèn kowé ora ngrungokké tembungé iki, Aku wis sumpah kanggo Aku déwé, mengkéné tembungé GUSTI, kraton iki bakal dadi ambruk. 6Awit mengkéné tembungé GUSTI kanggo brayaté ratu ing Yéhuda:
Kowé Tak anggep kaya Giléad,
lan kaya putyuké gunung Libanon!
Nanging Aku mesti bakal ndadèkké kowé dadi ara-ara samun,
dadi kuta sing suwung.
7Aku bakal netepké tukang pengrusak kanggo kowé,
sing pada nggawa gamané déwé-déwé:
Wong kuwi bakal pada negori wit tyemara
sing dadi pilihanmu
sing terus dityemplungké ing geni.
8Yèn okèh wong sing liwat ing kuta kéné, kuwi bakal pada rembukan: Kenèng apa GUSTI nindakké sing kaya mengkéné marang kuta sing gedé iki? 9Wong bakal nyauri: Awit wis pada lali marang perjanjiané GUSTI, Gusti Allahé, lan wis sujut nyembah marang allah liyané lan ngabekti marang kuwi.”
Ramalan nglawan Salum
10Kowé aja nangisi wong mati,
lan aja béla sungkawa awit sangka wong kuwi.
Luwih betyik kowé nangisana sing wis lunga,
awit kuwi ora bakal bali menèh,
lan ora bakal weruh negara kelairané menèh.
11Awit mengkéné tembungé GUSTI kanggo Salum anaké Yosia, ratu ing Yéhuda, sing wis dadi ratu, nggentèni Yosia, bapaké lan sing wis ninggalké negara iki: “Dèwèké ora bakal bali mréné menèh; 12nanging bakal mati nang negara pembuwangan lan ora bakal weruh negara iki menèh.”
Ramalan nglawan Yoyakim
13Tyilaka wong sing mbangun kratoné
karo sing ora adil,
lan pendapané gedé
karo penggawé peksa,
lan sing ngerjakké sak pepadané nanging ora mbayar
lan ora ngekèki upahé,
14sing ngomong: “Aku arep ngedekké kraton,
sing gedé amba lan pendapané sing jembar!”
Témboké kraton terus dipasangi jendéla-jendéla
digawé sangka kayu tyemara,
lan dityèt abang.
15Apa penganggepmu kowé kuwi ratu,
yèn pada rebutan menang bab nggunakké kayu tyemara?
Bapakmu apa ora uga mangan lan ngombé,
lan olèh sing énak?
Nanging wongé nindakké keadilan lan kabeneran,
16lan mutusi perkarané wong sangsara
lan wong mlarat karo adil.
Apa ora kuwi diarani nganggep marang Aku?
Mengkono tembungé GUSTI.
17Nanging mripat lan atimu
mung ngarah marang untungé,
ngutahké getihé wong sing ora salah,
lan nindakké meresi lan penggawé ala.
18Mulané mengkéné tembungé GUSTI kanggo Yoyakim anaké Yosia, ratu ing Yéhuda:
“Wong ora bakal nangisi dèwèké:
Oh kepriyé kakangku! Oh kepriyé mbakyuku!
Wong ora bakal nangisi dèwèké:
Oh kepriyé bendara! Oh kepriyé sampéyan!
19Enggoné dikubur tyarané bakal kaya mendem kimar,
disèrèt lan dibuwang
ing sak njabané gapurané Yérusalèm.”
Ramalan nglawan Konyahu
20Kowé munggaha ing gunung Libanon lan mbengok-mbengoka banter!
Bengokna swaramu ing pegunungan Basan!
Mbengok-mbengoka banter sangka pegunungan Abarim,
awit sak kabèhé sing pada kok trésnani wis pada entèk!
21Aku wis ngomong marang kowé waktu kowé kuwat,
nanging kowé nyauri: “Aku emoh ngrungokké!”
Kaya mengkono tindak-tandukmu wiwit waktu nom-nomanmu,
awit kowé emoh ngrungokké tembung-Ku!
22Sak kabèhé wong sing ngengon kowé bakal kabur karo lésus,
lan para sing kok trésnani bakal diangkat dadi wong tawanan.
Ing kono kowé bakal ngalami kisinan lan reget
awit sangka kabèh penggawé alamu.
23Hé kowé sing manggon ing gunung Libanon,
lan nusuh ing wit-witan tyemara!
Tenan kowé bakal sambat, yèn kowé ngalami lara,
ngalami lara sing rasané kaya wong wadon sing arep mbayi.
24Mengkéné tembungé GUSTI:
“Kanggo Aku sing urip, malah senajan Konyahu anaké Yoyakim, ratu ing Yéhuda kuwi dadi tyap ségel ing tangan-Ku tengen, nanging kowé bakal Tak tyopot! 25Aku bakal masrahaké kowé nang tangané para wong sing pada ngarah nyawamu, marang tangané wong sing kok wedèni, marang tangané Nebukadnésar, ratu ing negara Babèl lan marang tangané wong Kasdim. 26Aku bakal ngguwak kowé lan ibumu sing nglairké kowé menyang negara liyané sing duduk negara kelairanmu; kowé bakal mati ing kana. 27Nanging wong kuwi ora bakal pada mulih menyang negara sing diangen-angen supaya bisa bali mbrana!”
28Konyahu kuwi apa ora barang sing ora kajèn
sing bakal diremuk karo wong,
utawa kendi sing ora disenengi karo wong?
Kenèng apa dèwèké kok dibanting lan dibuwang,
menyang negara, sing ora dikenal?
29Hé negara, negara, negara!
Rungokna tembungé GUSTI.
30Mengkéné tembungé GUSTI:
“Wong kuwi tyateten ora nduwé anak,
wong lanang sing ora tau olèh beja ing sak njeruhné uripé,
awit turunané ora ana siji-sijia sing bisa nglungguhi damparé Daved
lan nyekel pemrintahan ing Yéhuda menèh!”
