Kasetiané para wong Rekab
1Tembungé GUSTI marang Yérémia ing jamané Yoyakim anaké Yosia, ratu ing Yéhuda, mengkéné: 2“Lungaa marani wong turunané Rekab, rembukana karo para wong kuwi lan tuntunen menyang omahé GUSTI ing sakwijiné kamar, terus ombènana anggur!” 3Aku terus marani Yaasanya, anaké Yérémia, anaké Habazinya, uga para seduluré lan para anaké kabèh: kabèh turunané Rekab. 4Aku nuntun wong-wong kuwi menyang griyané GUSTI, menyang kamaré para anaké Hanan, anaké Yigdalyahu, abdiné Gusti Allah; ya kuwi kamar ing sandingé kamaré para penggedéné ing sak nduwuré kamaré Maaséya anaké Salum, penjaga-gapura. 5Ing ngarepé para brayaté Rekab aku nyèlèhké tuwung-tuwung kebak anggur lan tyingkir-tyingkir, aku terus ngomong marang wong-wong mau: “Kowé pada ngombéa anggur!” 6Nanging pada nyauri: “Kita pada ora ngombé anggur, awit simbah Yonadab, anaké Rekab, para mbah kita, wis meling marang kita mengkéné: Kowé lan karo anakmu kabèh aja pada ngombé anggur ing sak lawas-lawasé, 7aja nggawé omah, aja nyebar wiji, aja nggawé lan nduwèni kebon anggur, nanging pada manggona ing tarup-tarup selawasé urip, supaya kowé dawa umurmu ing negara, sing kok enggoni dadi wong mantya! 8Kita pada manut pawelingé simbah Yonadab, anaké Rekab, para mbah kita, ing bab samubarang sing dadi pawelingé marang kita, supaya kita pada ora ngombé anggur sak lawasé urip, ya kuwi kita déwé, bojo kita, anak-anak kita lanang wadon, 9supaya kita ora nggawé omah sing kita panggoni, ora nduwé kebon anggur, utawa kebonan lan wiji, 10nanging tetep pada manggon ing tarup waé lan setia manut kaya sing dadi pawelingé simbah Yonadab, para mbah kita. 11Nanging waktu Nebukadnésar, ratu ing Babèl ngluruk negara iki, kita terus pada omongan: Hayuk pada ngungsi menyang Yérusalèm awit sangka tekané suradadu Kasdim lan Aram kuwi! Mengkéné jalarané kita terus pada manggon ing Yérusalèm.”
12Ing waktu kuwi GUSTI ngekèki tembung marang Yérémia: “Tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl mengkéné: 13Lungaa lan ngomonga marang wong Yéhuda lan wong isiné kuta Yérusalèm: Apa kowé ora nampa piwulang ya kuwi ngrungokké tembung-Ku? 14Pantyèn, pawelingé Yonadab, anaké Rekab kuwi ijik digatèkké, ya kuwi enggoné dèwèké meling marang tyedak turunané, supaya aja ngombé anggur lan tekan sepréné wong kuwi pada ora ngombé anggur, awit pada nggatèkké marang pawelingé leluhuré. Aku déwé tansah ngomongi kowé, nanging kowé pada ora ngrungokké marang Aku. 15Aku wis ngutus sak kabèhé abdi-Ku marani kowé, ya kuwi para nabi, tanpa mandek enggoné ngomongi: Pada mratobat sangka tindak-tandukmu sing ala, penggawému owahana supaya betyik, aja ngetutké allah liyané lan aja sujut nyembah marang kuwi, supaya kowé bakal tetep manggon ing negara sing Tak wènèhaké marang kowé lan leluhurmu. Nanging kowé pada ora gelem nggatèkké lan ngrugokké marang Aku. 16Turunané Yonadab, anaké Rekab pada setia nggatèkké pawelingé para leluhuré, nanging bangsa iki wegah ngrungokké marang Aku. 17Mulané tembungé GUSTI, Gusti Allah sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: Aku bakal nibakké marang Yéhuda lan kabèh wong nang kuta Yérusalèm sak kabèhé kasangsaran, sing wis Tak kanggokké ngantyam wong-wong kuwi; awit Aku wis ngekèki tembung marang para wong kuwi, nanging pada ora ngrungokké lan Aku wis nyeluk wong-wong kuwi, nanging pada ora nyauri.”
18Nanging Yérémia ngomong marang turunané Rekab: “Mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: Awit kowé pada nggatèkké marang pawelingé Yonadab, leluhurmu, ngugemi marang kabèh pawelingé lan tetep pada nglakoni kaya pawelingé marang kowé, 19mulané GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl ngomong mengkéné: Turunané Yonadab anaké Rekab bakal ora pedot-pedot ngladèni Aku tekan sak lawas-lawasé.”
