Yérémia 38

₁Nanging Sefatya, anaké Matan, Gedalya, anaké Pashur, Yukal, anaké Selemya lan Pashur, anaké Malkia pada krungu tembung sing tanpa pedot diutyapké karo Yérémia marang kabèh wong: ₂“Mengkéné tembungé GUSTI: Sapa sing manggon ing kuta kéné bakal mati karo pedang, kaliren utawa lelara pès; nanging sapa sing metu sangka kéné ketemu suradadu Kasdim, kuwi bakal tetep urip, nyawané bakal dadi rayahané lan dèwèké tetep urip. ₃Mengkéné tembungé GUSTI: Kuta iki bakal dipasrahké ing tangané suradaduné ratu Babèl, bakal dibedah.” ₄Para penggedéné mau terus pada ngomong marang ratu: “Apiké wong kuwi dipatèni! Awit karo ngomong mengkéné kuwi dèwèké nglemeské semangaté para prajurit, sing ijik manggon ing kuta kéné, uga semangaté rayat kabèh. Tenan, wong kuwi ora ngupaya marang keslametané bangsa, nanging nyilakakké.” ₅Sedèkia ngomong: “Apik, wong kuwi ing tanganmu! Awit ratu ora bisa nindakké apa-apa, kanggo ora nuruti kowé!” ₆Wong-wong kuwi terus pada nyekel Yérémia lan dityemplungké sumur duwèké Malkia ing plataran penjagan; enggoné nyemplungké Yérémia karo tali. Sumuré kuwi asat, mung ana enduté, dadiné Yérémia terus kelep ing endutan kono.

₇Nanging waktu krungu karo Ebed-Mèlèk, wong Etiopia kuwi, dèwèké kuwi sakwijiné abdi omah kanggo botyah wadon, sing manggon ing kraton, yèn Yérémia dityemplungké sumur, waktu semono ratu nalika njagong ing gapura Bényamin, ₈Ebed-Mèlèk terus metu sangka kraton lan ngomong marang ratu: ₉“Duh bendara kula ratu, penggawéané wong-wong kuwi ala kanggo Yérémia, ya kuwi anggèné nyemplungké dèwèké ing sumur, dèwèké mesti mati kaliren ing kono! Awit ing kuta rotiné wis entèk.” ₁₀Ratu terus mréntah marang Ebed-Mèlèk, wong Etiopia kuwi, tembungé: “Ngejaka wong telu, Yérémia etokna, sak durungé mati!” ₁₁Ebed-Mèlèk terus ngajak wong telu mlebu ing kraton ing gudang sandangan, panggonan simpenan barang-barang; ing kono njupuk sandangan gombal-gombal sing amoh-amoh, terus ngeduni tali marang Yérémia, ing njeruh sumur kuwi. ₁₂Ebed-Mèlèk, wong Etiopia terus mbengok marang Yérémia: “Sandangan gombal-gombal sing amoh-amoh kuwi sampéyan ndèkèkké ing ngisoré tyangklakan sampéyan, kanggo ganjelé tali!” Yérémia terus nandangi mengkono. ₁₃Wong-wong mau terus narik taliné lan ngetokké Yérémia sangka sumuré. Mengkono dadiné Yérémia manggon tetep ing lataré penjagan.

₁₄Sedèkia mréntah wong nggawa Yérémia ing ngarepé nang gapura kaping telu ing griyané GUSTI. Tembungé ratu marang Yérémia: “Kula bakal takon salah sijiné perkara marang sampéyan, aja nganti nutupi siji waé marang kula!” ₁₅Semauré Yérémia marang Sedèkia: “Yèn kula ngomongké marang sampéyan, sampéyan apa ora bakal matèni kula, ta? Lan yèn kula ngekèki rembuk sampéyan mesti ora mbok tampa!” ₁₆Sedèkia terus sumpah meneng-meneng marang Yérémia, tembungé: “Kanggo asmané GUSTI sing urip, sing ngekèki nyawa kuwi marang kita kabèh, sampéyan ora bakal kula patèni lan ora bakal kula pasrahké marang para wong sing pada ngarah marang nyawa sampéyan kuwi!” ₁₇Sakwisé mengkono Yérémia terus ngomong marang Sedèkia: “Mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allah sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: Yèn kowé metu lan masrahaké uripmu marang para penggedéné ratu ing Babèl, nyawamu bakal diayomi lan kuta iki ora bakal diobong; kowé uga sak kulawargamu bakal tetep urip. ₁₈Nanging yèn kowé ora masrahaké uripmu marang para penggedéné ratu ing Babèl, kuta iki bakal dipasrahké nang tangané wong Kasdim, terus bakal diobong; kowé déwé bakal ora bisa utyul sangka tangané.” ₁₉Sedèkia terus ngetokké tembung marang Yérémia: “Kula wedi marang para wong Yéhuda sing wis pada mbalik mèlu wong Kasdim kuwi, mesti kula bakal dienggo gegojèkan.” ₂₀Semauré Yérémia: “Perkara kuwi ora bakal klakon! Kula njaluk ngrungokké tembungé GUSTI tegesé perkara sing wis kula omongké marang sampéyan; kahanané sampéyan bakal apik lan awak sampéyan bakal kerumatan. ₂₁Nanging yèn sampéyan ora gelem masrahaké sampéyan, tembungé GUSTI mengkéné, sing dipréntahké marang kula. ₂₂Kabèh para wong wadon sing ijik kèri ing kratoné ratu ing Yéhuda bakal dituntun metu nang ngarepé para penggedéné ratu ing Babèl, karo mbengok:

₂₃Kabèh bojoné lan para anaké ratuné pada dituntun metu menyang ngarepé wong Kasdim. Lan sampéyan déwé ora bakal bisa utyul sangka tangané, nanging sampéyan bakal ketyekel karo ratu ing Babèl. Lan kuta kuwi bakal diobong.”

₂₄Ing kono tembungé Sedèkia marang Yérémia: “Aja nganti ana wong sing ngerti rembukan iki, supaya sampéyan ora mati. ₂₅Yèn para penggedé ngerti, yèn kula rembukan karo sampéyan, mesti pada nemoni sampéyan lan pada ngomong: tyritakké, apa sing sampéyan omongké marang ratu, lan apa sing diomongké ratu marang sampéyan, aja nganti sampéyan tutupi, ndadèkké sampéyan bakal dipatèni! ₂₆Ing kono sampéyan semaurana mengkéné: Aku masrahaké penjaluk ing ngarepé ratu, kanggo aku aja dibalèkaké marang omahé Yonatan lan terus mati ing kana.” ₂₇Para penggedéné pantyèn terus pada marani lan takon marang Yérémia, nanging pada disauri persis kaya pawelingé ratu. Yérémia dijarké waé, awit ora ana rembukan sing kebrojol marang sapa-sapa. ₂₈Mengkono dadiné Yérémia tetep ing plataran penjagan, nganti dinané Yérusalèm direbut.