Nubuaté Yérémia sing pungkasan ing Egipte
1Tembungé GUSTI marang Yérémia kanggo kabèh wong Yéhuda sing manggon ing negara Egipte, ing Migdol, ing Tapanhes, ing Mèmfis lan ing negara Patros: 2“Mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: Kowé wis pada ngalami kabèh tyilaka sing wis Tak tibakké marang Yérusalèm lan kabèh kutané Yéhuda. Kuwi kabèh saiki wis dadi ambruk lan wis ora ana wong siji-sijia sing manggon ing kono. 3Kuwi jalarané awit sangka ala sing wis digawé, sing nukulké nesuné ati-Ku, ya kuwi enggoné pada nggawé sajèn kurban lan ngabekti marang allah liyané, sing ora dikenal déwé, kowé déwé utawa leluhurmu. 4Aku ora mandek-mandek wis ngutus para abdi-Ku, para nabi, karo paweling: aja nindakké sing njijiki sing Tak sengiti kuwi! 5Nanging ora pada ngrungokké lan ora nggatèkké lan ora terus ninggal penggawé alané lan pada nggawé sajèn kurban menèh marang allah liyané. 6Mulané mulat-mulaté bebendu lan nesu-Ku wis disokké lan ngobong kuta-kutané Yéhuda lan dalan-dalané Yérusalèm, nganti dadi ambruk lan bongkar kaya kahanané ing waktu iki.” 7Saiki, mengkéné tembungé GUSTI, Gusti Allah sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: “Kenèng apa kowé nekakké tyilaka gedé marang awakmu déwé? Kowé arep matèni para wong lanang, wong wadon, botyah-botyah lan bayiné wong Yéhuda, nganti ora ana sing kèri apa-apa. 8Kenèng apa kowé nukulké nesuné ati-Ku karo penggawéané tanganmu, ya kuwi pada nggawé sajèn kurban marang allah liyané ing negara Egipte, sing kok parani awit manggon ing kono dadi wong mantya? Kena apa kowé arep dadi bebendu lan dienyèk ing sak tengahé sak kabèhé bangsa ing bumi? 9Kowé apa wis ora kèlingan marang penggawé alané para leluhurmu, para ratu ing Yéhuda, para penggedéné uga penggawé alamu déwé lan para bojomu sing ditindakké ing negara Yéhuda lan ing dalan-dalané Yérusalèm? 10Wong kuwi pada ora remuk atiné nganti tekan sepréné, pada ora wedi lan ora netepi Torèt lan pernatan-Ku sing wis Tak wènèhaké marang kowé lan para leluhurmu. 11Mulané mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: Aku bakal ngadepké praupan-Ku marang kowé kanggo kasangsaranmu, ya kuwi Aku bakal matèni sak kabèhé wong Yéhuda. 12Aku bakal ngelungké turahané wong Yéhuda, sing arep lunga menyang negara Egipte, perlu manggon ing kana dadi wong mantya; wong kuwi bakal pada mati kabèh ing negara Egipte; bakal pada ambruk mati karo pedang lan bakal mati karo kaliren, wiwit sing tyilik tekan sing gedé; wong kuwi bakal pada mati karo pedang lan kaliren uga bakal dadi bebendu, rasa wedi, sepata lan dienyèk. 13Aku bakal ngekèki paukuman marang wong sing manggon ing negara Egipte kuwi, kaya enggon-Ku ngukum Yérusalèm, ya kuwi karo pedang, kaliren lan lara pès, 14nganti sangka turahé Yéhuda, sing wis menyang negara Egipte arep manggon ing kono dadi wong mantya, ora ana siji-sijia sing bisa utyul lan luwar bisa bali mulih menyang negara Yéhuda, sing banget dikangeni lan arep manggon ing kono menèh; tenan wong kuwi ora bakal pada bisa bali mulih, kejaba wong siji-loro sing pada ngungsi.”
15Terus sak kabèhé wong lanang sing pada ngerti yèn bojoné pada nggawé sajèn kurban marang allah liyané lan sak kabèhé wong wadon sing pada ing kana, wong okèh banget, ya kuwi rayat sing manggon ing negara Egipte lan ing Patros, pada nyauri, tembungé: 16“Tegesé apa sing sampéyan omongaké atas asmané Gusti Allah kuwi, kula ora bakal ngrungokké marang sampéyan, 17nanging kula pada bakal nerusaké nindakké apa sing wis kula omongaké, ya kuwi pada nggawé sajèn kurban marang ratu wadon ing langit lan masrahké kurban ombèn-ombèn marang dèkné, kaya sing wis pada kula lakoni, kula déwé lan para mbah kula, uga para ratu lan penggedé kula ing kuta-kutané Yéhuda lan ing dalan-dalané Yérusalèm. Waktu kuwi kula pada nduwé pangan tyukup, kula pada rumangsa beja lan ora ngalami kangèlan. 18Nanging wiwit kula pada mandek enggèn kula pada nggawé sajèn kurban lan masrahké kurban ombèn-ombèn marang ratu wadon ing langit, kula pada kekurangan samubarang lan pada dientèkké karo pedang lan kaliren.” 19Para wong wadon mau pada numpangi: “Yèn kula pada nggawé sajèn kurban lan masrahké kurban ombèn-ombèn marang ratu wadon ing langit kuwi, apa ora karo diduduhké karo bojo lanang kula, uga enggèn kula pada nggawé pangan pisungsung mada-rupa retyané lan masrahké kurban ombèn-ombèn marang dèkné kuwi?”
20Sakwisé kuwi Yérémia terus ngomong marang rayaté kabèh, marang para wong lanang, para wong wadon lan sak kabèhé wong sing pada nyauri dèkné: 21“Malah ya kurban sing kok obong déwé ing kuta-kutané Yéhuda lan ing dalan-dalané Yérusalèm lan diobong karo para leluhurmu, para ratumu, para penggedému lan rayat ing negara, apa duduk kuwi sing diélingi lan dipikir karo GUSTI? 22GUSTI wis ora tahan menèh weruh tingkah-lakumu sing ala lan sing njijiki sing pada kok lakoni, mulané negaramu wis dadi ambruk, rasa wedi lan bebendu lan ora ana sing ngenggoni kaya sing wis kelakon saiki. 23Kowé wis pada nggawé sajèn kurban lan wis pada nglakoni dosa ing ngarepé GUSTI, pada ora ngrungokké tembungé GUSTI lan ora miturut marang Torèté, pernatané lan tatanané, ya kuwi jalarané kowé terus pada katekan tyilaka kaya sing wis kelakon saiki.”
24Yérémia terus ngomong marang rayat kabèh uga sak kabèhé wong wadon kuwi: “Pada rungokna tembungé GUSTI, hé para wong Yéhuda, ing negara Egipte. 25Mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: Kowé, para wong lanang lan bojomu! Kowé wis pada nindakké apa sing dadi tembungmu, ya kuwi: aku bakal pada netepi tenan, janji sing wis tak gawé, arep pada nggawé sajèn kurban lan masrahaké kurban ombèn-ombèn marang ratu wadon ing langit. Ya betyik! Wujudna lan luwarana janjimu tenan! 26Hé wong Yéhuda sing manggon ing negara Egipte, pada rungokna tembungé GUSTI. Aku wis sumpah, kanggo asma-Ku sing gedé, - tembungé GUSTI - yèn asma-Ku ora bakal disebut karo saben wong Yéhuda ing sak kabèhé negara Egipte, karo ngutyapké: Kanggo Gusti Allah sing urip! 27Lan Aku njaga kanggo tyilakané lan ora kanggo bejané; saben wong Yéhuda ing negara Egipte, bakal mati karo pedang lan kaliren, nganti entèk. 28Mung ana siji-loro sing bisa utyul sangka pedang - tyatyahé mung setitik - sing bakal bali mulih sangka Egipte menyang negara Yéhuda. Nanging kabèh turahé wong Yéhuda sing wis menyang negara Egipte arep manggon ing kono dadi wong mantya bakal weruh tembungé sapa sing kelakon: tembung-Ku apa omongané wong-wong kuwi. 29Mengkéné tembungé GUSTI: Iki sing kanggo tenger, yèn Aku bakal nibakké paukuman marang kowé ing panggonan kéné, supaya kowé ngertia yèn Aku bakal nindakké apa sing Tak omongaké supaya kasangsaranmu. 30Mengkéné tembungé GUSTI: Lah, Aku bakal ngekèkké Parao Hofra, ratu ing Egipte ing tangané mungsuhé lan ing pangwasané para wong sing ngarah nyawané, kaya enggon-Ku ngekèkké Sedèkia, ratuné Yéhuda, ing tangané Nebukadnésar, ratu ing Babèl, mungsuhé sing ngarah nyawané.”
