Kanggo Babèl
1Tembungé GUSTI lantaran Yérémia kanggo Babèl lan negarané para wong Kasdim:
2“Kabarna ing antarané para bangsa lan kabarna,
ngedekna gendéra lan kabarna,
aja didelikké, omongna:
Babèl wis bedah,
Déwa Bèl ngalami kisinan,
Déwa Merodak wis ngalami wedi.
Brahalané pada kisinan,
para déwané sing ala pada katekan karo rasa wedi.
3Ana sakwijiné bangsa sing nyerang Babèl sangka lor,
njalari negarané dadi garing,
ora ana sing ngenggoni menèh,
manungsa uga kéwan
kabèh pada mblayu entèk.
4Mengkéné tembungé GUSTI:
Ing waktu lan ing wantyi kuwi
wong Israèl bakal teka
bebarengan karo wong Yéhuda;
wong kuwi bakal pada mlaku karo nangis
nggolèki GUSTI, Gusti Allahé;
5wong kuwi pada takon dalan menyang Sion,
parané mrana:
Hayuk kita pada nunggal karo GUSTI,
nunggal ing perjanjian sing langgeng,
sing ora bisa dilalèkké.
6Mbiyèn umat-Ku kaya wedus-wedusé sing kesasar,
pada kesasar dijarké waé karo para pangoné!,
diuja awit ing gunung-gunung,
pada mlaku sangka gunung menyang ing puntuk,
nganti lali marang kandangé.
7Pada dipangan karo wong sing pada nemoni nganti entèk;
lan para mungsuhé pada ngomong:
Aku pada ora salah!
Awit kuwi wis pada nglakoni dosa
marang GUSTI panggoné kabeneran,
GUSTI, sing dadi pengarep-arepé para leluhuré!
8Pada mlayu sangka bawah Babèl,
sangka negarané wong Kasdim!
Metua! Dadia kaya wedus-wedusé lanang,
sing nggedèni kumpulané wedus!
9Awit, Aku ngobahké
lan nangèkké bangsa golongan
gedé sangka negara lor, supaya nglawan Babèl.
Wong-wong kuwi pada masang barisan kanggo nglawan mungsuhé,
sangka kono enggoné ngrebut kuta.
Panah-panahé kaya pahlawan sing beja,
sing ora tau bali nglentung.
10Negarané bangsa Kasdim bakal dadi rebutan,
sak kabèhé wong sing njukuki sembarangé bakal pada lega atiné.
- Mengkono tembungé GUSTI—.
11Hé wong sing pada njukuki banda-Ku,
senajan kowé pada seneng-seneng
lan sukak-sukak,
lan mentyolot-mentyolot kaya pedèt ing pangonan,
lan mbekèr-mbekèr kaya jaran lanang,
12nanging ibumu ngalami kisinan banget
lan wong wadon sing nglairké kowé klintyutan!
Lah, dèwèké dadi sing mburi déwé,
ing antarané para bangsa,
dadi ara-ara samun, dadi alas lan suketan garing!
13Awit sangka bebenduné GUSTI,
negara kuwi ora bakal dipanggoni manungsa menèh,
dadi negara garing babar pisan.
Saben wong ngliwati Babèl bakal kagèt lan nggumun,
lan ngeses awit bebendu sing dialami.
14Hé para suradadu sing nggawa gendéwa
masanga barisan kanggo nyerang Babèl
sangka kéblat papat.
Utyulna panahmu aja nganggo ngéman panah,
awit kuwi nglakoni dosa marang GUSTI.
15Pada serangen karo surak-surak sangka kéblat papat!
Wongé wis pasrah bongkokan,
tyagak-tyagaké wis ambruk,
pager-pageré wis ambruk!
Lah, kuwi kawelasané GUSTI.
Tibakna balesanmu.
Tindakna kaya sing ditindakké!
16Entèkna juru nyebar sangka Babèl,
lan wong ngenèni waktu panèn!
Kanggo nyingkiri pedang sing medèni kuwi,
saben wong bakal mulih menyang bangsané,
lan mlayu menyang negarané.
17Israèl kuwi kaya wedus sing dibuyaraké,
diuyak karo singa okèh.
Wiwitané dipangan karo ratu ing Asyur, pungkasané saiki balungé dikletak-kletak karo Nebukadnésar, ratuné Babèl. 18Mulané mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl: Aku ngukum ratu Babèl lan negarané kaya enggon-Ku ngukum ratu ing Asyur. 19Nanging Aku bakal nguléhké Israèl menyang pangonané, supaya mangan suket ing gunung Karmèl lan ing Basan lan ing pegunungan Efraim lan Giléad. 20Ing waktu lan ing wantyi kuwi wong bakal nggolèki kesalahané Israèl, nanging ora bisa nemokké lan uga dosané Yéhuda nanging ya ora ketemu, awit Aku bakal ngekèki ngapura marang turahé sing Tak lilani tetep urip. Mengkono tembungé GUSTI.
21Pada ngluruka menyang Merataim,
majua serangen wong Pekod!
Patènana lan entèkna bangsa kuwi,
- mengkono tembungé GUSTI—.
Kudu ditandangi tyotyok kaya sing Tak omongké!
22Ombaké swarané perang ing negara kono,
sing nekakké karusakan okèh!
23Gepuk sing kanggo sak kabèhé bumi
kok terus remuk, ajur mumur mengkono!
Babèl kok terus dadi sangsara medèni mengkono
ing antarané para bangsa!
24Hé Babèl, Aku masang jiret kanggo kowé,
nganti kowé kejiret, ora kok kira.
Kowé konangan lan pantyèn ketyekel
awit kowé wis nantang GUSTI.
25GUSTI wis mbukak gedong simpenané
lan ngetokké gamané bebenduné,
awit ana penggawéané kanggo Gusti Allah.
GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,
ing negarané wong Kasdim.
26Hayuk pada nekani sangka kéblat papat,
lumbung-lumbungé bukaken,
isiné tumpuken, undung-undungen lan rusaken
lan aja nganti ana kèri setitik-titika!
27Kabèh sapiné patènana,
bèn mati kabèh dibelèh!
Tyilaka wong-wong kuwi, awit wis tekan ing waktuné,
ya kuwi waktu enggoné pada nampa paukuman.
28Pada rungokna! Para wong sing mblayu
lan sing bisa utyul sangka negara Babèl,
pada teka lan ngabari ana Sion,
bab kawelasané GUSTI, Gusti Allah kita;
balesan awit sangka griyané sing sutyi.
29Klumpukna kabèh suradadu sing nggawa gendéwa,
kabèh suradadu panahan, supaya nglawan Babèl!
Ngedekna tarup-tarup kanggo ngepung,
supaya aja ana sing bisa utyul!
Walesen sak pantesé karo penggawéné,
tindakna marang wong-wong kuwi sing persis karo sing dilakoni déwé.
Awit nandangi kurang ajar ing ngarepé GUSTI, sing Mahasutyi, Gusti Allahé Israèl.
30Mulané para nom-nomané pada ambruk ing alun-aluné
lan kabèh suradaduné pada bakal ditumpes ing kono, ing dina kuwi.
- Mengkono tembungé GUSTI.
31Hé kowé sing kurang ajar,
Aku bakal nglawan kowé,
mengkono tembungé Gusti, GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,
awit wis tekan ing waktumu Aku ngukum kowé.
32Si kurang ajar bakal kesandung lan tiba
lan ora ana sing nangèkké menèh.
Aku bakal nyumet geni ing kuta-kutané
sing bakal ngobong apa waé ing sak ubengé.
33Mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi: Wong Israèl lan Yéhuda pada bareng ditindes. Kabèh wong sing nyekel wong-wong kuwi, tetep enggoné ngendek, ora gelem ngluwari tawanané. 34Nanging Jurupenebusé kuwi kuwat, asmané GUSTI sing ngwasani langit lan bumi. Mesti Panjenengané mbélani perkarané umaté, supaya pada olèh katentreman ing bumi, nanging nekakké rasa wedi marang para wong sing manggon ing Babèl.
35Pedang bakal nyerang bangsa Kasdim,
natoni wong Babèl,
ngenèngi para penggedéné lan para wong wityaksana,
- mengkono tembungé GUSTI. -
36Pedang nyerang marang tukang ngramal,
nganti konangan yèn bodo!
Pedang ngenèngi para penggedéné,
nganti pada wedi.
37Pedang ngenèngi jaran lan krétané perang,
nyerang kabèh suradadu werna-werna ing tengahé,
nganti pada dadi kaya wong wadon!
Pedang ngenèngi banda-bandané,
nganti dirayah karo wong!
38Pedang ngenèngi kabèh banyuné,
nganti dadi asat!
Awit negara kuwi kebak retya,
wong-wong mau pada édan awit sangka brahalané!
39Mulané kéwan galak kéwan ara-ara samun lan asu alasan bakal pada manggon ing kono lan uga manuk unta bakal nusuh ing kono. Negara kuwi ora bakal dienggoni menèh karo wong sak terusé lan ora bakal dipanggoni menèh karo turun-turunané. 40Pada kaya waktu Gusti Allah molak-malik negara Sodom lan Gomora lan kuta-kuta ing sak tyedaké, mengkono uga ora bakal ana wong sing manggon ing kono menèh lan ora ana manungsa siji-sijia sing manggon ing kono menèh. Mengkono tembungé GUSTI. 41Lah, ana sakwijiné bangsa sing teka sangka lor, bangsa sing gedé, lan okèh para ratu sing maju perang sangka pojokané bumi. 42Pada nggawa gaman panah lan tumbak; pada mentala, ora kanggonan kawelasan. Swarané ombaké kaya banyuné segara, pada numpak jaran, nggawa gaman kaya arep ngluruk perang, nyerang marang kowé, hé, anak wadon ing Babèl! 43Ratu ing Babèl wis krungu kabar bab kuwi, nganti tangané krasa lemes tanpa kekuwatan, krasa sesek, ngrasakaké lara kaya wong wadon sing arep mbayi. 44Lah, kaya singa sing njedul metu sangka grumbulan alas ing laut Yordan, sing nekani ara-ara pangonan kumpulané wedus, ya mengkono enggon-Ku ndadèkké wong-wong pada mlayu dadakan sangka negara kono lan Aku terus netepké wong liyané sing Tak pilih. Awit sapa sing kaya Aku? Sapa sing wani ndakwa marang Aku? Apa ana pangon sing tahan ing ngarep-Ku? 45Mulané pada rungokna putusan sing wis Tak tetepké kanggo Babèl lan rantyaman-rantyaman sing wis digawé kanggo negarané wong Kasdim: Ya kuwi sing ringkih déwé ing antarané kumpulané wedus bakal disèrèt. Uga ara-ara pangonané déwé krasa kagèt lan kewedèn kanggo para wong kuwi. 46Bumi bakal horek awit krungu kabar: Babèl wis bedah, tangisané bakal krungu ing antarané para bangsa!”
