Paukumané Gusti marang Babèl
1Mengkéné tembungé GUSTI:
“Lah, Aku ngobahké semangat pengrusak
kanggo Babèl lan wong negara Kasdim.
2Aku bakal ngutus tukang napéni sing bakal napéni
lan nyaponi negarané nganti resik,
awit enggoné ngepung ing dinané
kangèlan sangka kéblat papat.
3Suradadu pemanah mentènga gandéwané
intyeren marang sing ngintyeng,
lan wong sing nganggo klambi tembaga!
Aja ngéman marang para nom-nomané,
kabèh suradaduné patènana!
4Para wong sing pada dipatèni bakal ambruk
ing negarané bangsa Kasdim
lan wong sing tatu nemen ing dalan-dalané.
5Israèl lan Yéhuda ora ditinggal
dadi randa karo Gusti Allahé,
GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,
awit negarané wong Kasdim kuwi wis kebak kesalahan
ing ngarepé sing Mahasutyi, Gusti Allahé Israèl.
6Mblayua sangka tengahé negara Babèl,
saben wong golèka keslametané nyawané,
supaya kowé aja pada katut dientèkké awit sangka kesalahané!
Awit iki dinané balesané GUSTI;
Panjenengané ngganjar marang para wong Babèl.
7Mbiyèn Babèl kuwi kaya tuwung emas
ing tangané GUSTI,
sing mendemké wong sak lumahé bumi.
Para bangsa pada ngombé angguré,
ya kuwi jalarané pada dadi édan.
8Dadakan Babèl ambruk lan remuk;
tangisana Babèl kuwi!
Jupukna lenga balsem kanggo nambani tatuné,
menawa bisa waras!
9Mbiyèn aku arep pada nambani Babèl,
nanging ora bisa waras.
Tinggalen waé,
hayuk pada mulih menyang tanahku déwé-déwé!
Tenan paukumané wis sundul langit,
nganti tekan karo mendung!
10GUSTI wis ndadèkké nyata
kabèh kabeneran kita;
hayuk pada nyritakké penggawéané GUSTI,
Gusti Allah kita ing Sion!
11Panahé pada lintyipana,
tamèng-tamèng pada tyepakna!
GUSTI wis nggugah semangaté para ratu
ing Média,
awit rantyamané nglawan Babèl kuwi ya kuwi kanggo entèkké,
kuwi balesané GUSTI, kanggo mbaleské griyané sing sutyi.
12Atyungna gendéra-gendérané marang témboké Babèl,
penjagané kuwatna!
Para wong jaga pada prenahna,
nganakna tyegatan!
Awit GUSTI wis ngrantyam
lan uga bakal nindakké apa sing wis kanggo ngantyam wong sing manggon ing Babèl.
13Hé kowé sing pada manggon ing pinggiré
kali lan sugih banda,
iki wis tekan ing pungkasané umurmu,
wis tekan ing watesé uripmu!
14GUSTI sing ngwasani langit lan bumi
wis sumpah kanggo Panjenengané piyambak:
Senajan kowé kebak manungsa nganti kaya walang,
nanging wong bakal pada mbengok marang kowé
bengokané perang.
15GUSTI sing nggawé bumi karo pangwasan-Né,
sing nelesi ndonya karo kawityaksanan-Né,
lan sing mbèbèr langit karo pamikiran-Né.
16Yèn Panjenengané ngetokké swarané,
gembrujuk swarané banyu ing langit,
Panjenengané nyinggahké pedut lan mendung
sangka pojokané bumi,
lan nggawé klélap bareng lan udan
lan ngetokké angin sangka susuhé.
17Saben wong kuwi sak temené bodo, ora nduwé kaweruh,
lan saben tukang emas bakal ngalami kisinan
awit retya ukir-ukiran garapané.
Awit retya tyor-tyorané kuwi goroh,
ora kanggonan nyawa.
18Sak kabèhé kuwi tanpa guna,
gawèané mung dadi guyonan
lan bakal dilebur ing waktu
tibané paukuman.
19Ora mengkono kanggo Panjenengané
sing dadi pandumané Yakub,
awit Panjenengané sing nggawé
samubarang kabèh,
lan Israèl dadi taler duwèké,
asmané disebut GUSTI sing ngwasani langit lan bumi.
20Kowé kuwi mbiyèn dadi gepuk kanggo Aku,
gamané perang:
Karo kowé Aku ngremuk para bangsa,
karo kowé Aku ngentèkké kraton-kraton.
21Karo kowé Aku ngremuk jaran
uga sing numpaki,
karo kowé Aku ngejur kréta perang
uga sing numpak.
22Karo kowé Aku ngremuk wong lanang lan wong wadon,
karo kowé Aku ngejur wong tuwa lan wong enom,
karo kowé Aku ngejur jaka lan prawan,
23karo kowé Aku ngremuk para pangon lan
kumpulané wedusé,
karo kowé Aku ngremuk para tani lan sapi
sing kanggo ngluku,
karo kowé Aku ngejur para bupati lan
para penggedéné!
24Uga Aku bakal ngekèki balesan marang Babèl lan kabèh wong Kasdim awit sangka kabèh penggawé alané, sing ditindakké marang Sion, kaya sing kok weruh déwé. Mengkono tembungé GUSTI.
25Hé gunung pengrusak,
lah, Aku dadi mungsuhmu,
- mengkono tembungé GUSTI, -
sing nglebur sak lumahé bumi!
Aku bakal ngatyungké tangan-Ku marang kowé,
nggolingké kowé sangka puntuk-puntuk
lan ndadèkké kowé dadi gunung geni sing wis mati.
26Wong ora bakal njupuk watu sangka kowé kanggo watu pojokan
utawa dasar,
nanging kowé bakal dadi panggonan sing garing selawasé.
Mengkono tembungé GUSTI.
27Ngedekna gendéra ing bumi,
ngunèkna trompèt ing tengahé para umat,
para bangsa pada budalana perang
nglawan Babèl
suradaduné kraton-kraton klumpukna
- Ararat, Mini lan Askenas -
ngangkata komendané perang nglawan Babèl,
ngajokna jaran-jarané sing tyatyahé kaya walang!
28Tyepakna para bangsa kanggo perang,
para ratu ing Média,
karo para bupati lan para penggedéné,
lan kabèh negara sing sak ngisoré pangwasané.
29Bumi gonjang-ganjing lan horek,
awit rantyamané GUSTI
kanggo Babèl arep ditindakké,
ya kuwi supaya negara Babèl dadi negara sing bongkor,
lan ora ana sing ngenggoni.
30Para penggedéné Babèl wis pada lèrèn enggoné perang,
pada tenguk-tenguk ing bèntèng-bèntèng watu,
gagahé wis ilang,
wis dadi kaya wong wadon.
Omah-omahé wis diobong,
sloroké gapurané tugel!
31Kongkonan sing tyepet mlayu susul-susulan.
Para tukang nggawa kabar pada susul-susulan,
pada ngekèki kabar marang ratu ing Babèl,
yèn kutané wis pada direbut sangka kéblat papat,
32sabrangé wis pada direbut,
bèntèng-bèntèng watu sing kanggo ngadepi wis diobongi,
para suradadu wis pada wedi.
33Sebab mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, Gusti Allahé Israèl:
Anak wadon ing Babèl kuwi kaya tanduran,
ing waktuné wong ngiles-ngiles.
Sedéla engkas bakal wis waktu panèn.
34Aku dipangan, dijuwing-juwing karo Nebukadnésar,
ratu ing Babèl,
disèlèhké kaya mangkok kosong.
Panjenengané nguntal aku kaya naga,
sing wetengé kebak pangananku sing énak-énak,
aku dibuwang.
35Babèl ketibana karo pamulasara lan aniaya sing pantyèn nibani marang aku:
kaya mengkono kuduné omongé wong Sion,
getihku bèn nibani wong Kasdim,
kaya mengkono kuduné tembungé Yérusalèm.
36Mulané mengkéné tembungé GUSTI:
Lah, Aku bakal ngajokké perkaranmu lan mbales kowé:
Aku bakal ngesatké segarané
lan matèni sumberé banyu.
37Babèl bakal dadi tumpukan gempuran,
pandelikané asu alasan,
panggonan sing ndadèkké wedi lan ngeses-ngeses
lan dadi dienyèk,
ora ana sing ngenggoni.
38Pada bebarengan nggeruh kaya singa nom,
lan nggereng kaya anak singa.
39Yèn wis pada krasa sumuk,
Aku bakal nyepakké pésta,
bakal Tak mabukké supaya mumet,
lan terus ambruk ing sak lawas-lawasé,
lan ora bakal bisa tangi menèh.
Mengkono tembungé GUSTI.
40Aku bakal ngembrukké wong-wong kuwi,
terus dibelèh kaya tyempé,
lan kaya wedus gèmbèl lan wedus lanang.
41Kepriyé nanging kuta Sesak,
sing dadi pengalemané ndonya
bisa direbut lan dikwasani!
Kepriyé nanging Babèl terus dadi dalané
trenyuh tyampur nggumun ing antarané para bangsa!
42Segara wis munggah ngelepi negara Babèl,
ombaké ngebyuki.
43Kuta-kutané wis dadi negara ludes,
tanah mati lan ara-ara samun,
sing ora dipanggoni manungsa
lan ora diambah karo wong siji-sijia.
44Aku bakal ngukum Déwa Bèl ing Babèl,
lan muntahké apa sing wis diuntal.
Bangsa-bangsa ora bakal mili menèh,
awit témboké Babèl uga wis ambruk.
45Hé umat-Ku, metua sangka antarané!
Saben wong nylametna nyawané sangka bebenduné GUSTI sing mulat-mulat!
46Atimu aja gemeter lan wedi awit sangka kabar sing dikrungu ing negara: yèn ing taun iki sing kasebar kabar iki lan ing taun ngarep kabar kuwi, yèn penindesan mundak ndadra ing negara lan yèn pangwasa sing kereng nglawan pada kereng. 47Mulané, bakal tekan wantyiné, Aku nglebur retya-retyané ing Babèl; sak ratané negarané bakal ngalami kisinan lan kabèh wong sing dipatèni pada ambruk ing sak tengahé. 48Nanging langit lan bumi lan sak kabèhé sing pada ing kono bakal ramé nyuraki Babèl, yèn para tukang pengrusak teka sangka lor. Mengkono tembungé GUSTI. 49Babèl bakal ambruk awit wong sing pada mati ing antarané Israèl pada kaya wong sak kabèhé ndonya sing mati karo Babèl. 50Kowé, wong sing pada utyul sangka pedang, pada lungaa, aja mandek-mandek! Elinga marang GUSTI ing negara sing adoh lan Yérusalèm tukula menèh ing atimu! 51Kula pada isin, awit kula krungu kabar bab disepèlèkké lan tembung nyawiahé sing ngenggoni bumi, nanging wong mantya pada mlebu ing panggonané sutyi ing griyané GUSTI. 52Mulané mengkéné tembungé GUSTI: bakal tekan wantyiné Aku bakal nglebur retya-retyané lan ing sak ubengé negarané wong bakal pada nangis awit tatu disuduk. 53Senajan Babèl mumbula tekan langit lan nggawé bèntèng-bèntèng watu ing panggonan sing duwur, nganti ora kena diparani, atas tembung-Ku kuwi bakal ditekani para tukang pengrusak, mengkono tembungé GUSTI. 54Maraa rungokna! Sambaté sangka Babèl lan karusakan sing banget sangka negarané bangsa Kasdim! 55Awit GUSTI ngrusak negara Babèl lan nglèrènké swarané sing banter. Senajan ombaké kaya banyu gedé lan swarané mundak ramé, 56senajan mengkono para tukang pengrusak bakal nekani negara Babèl, para penggedéné bakal pada dityekeli lan gandéwané bakal pada remuk, awit GUSTI kuwi Gusti Allah sing ngekèki balesan; Panjenengané mesti bakal nindakké balesan. 57Aku bakal mendemké para pengarepé, para wong sing wityaksana, para gubernur, para penggedéné lan para pahlawané, nganti pada ambruk keturon ing sak lawas-lawasé, ora bakal tangi menèh. Mengkono tembungé Ratu, sing asmané: GUSTI sing ngwasani langit lan bumi.
58Mengkéné tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi:
Témboké Babèl sing kandel
bakal digempuri nganti rata karo lemah,
gapura-gapurané sing duwur bakal diobong,
terus kangèlané para bangsa pada tanpa guna
lan rekasané para taleré bangsa mung pada
dadi pangané geni waé.”
59Pawelingé Yérémia marang Seruya, anaké Neria, anaké Makseya, waktu Seruya mèlu mlakuné Sedèkia, ratu ing Yéhuda, menyang ing Babèl, waktu ing taun sing kaping papat jamané. - Seruya kuwi ing waktu kuwi dadi penggedéné ubarampèné kraton. - 60Yérémia wis nulisi ing kitab kabèh tyilaka, sing bakal nekani Babèl ya kuwi kabèh tembungé sing ketulis ing kono kanggo Babèl. - 61Tembungé Yérémia marang Seruya: “Yèn kowé tekan ing Babèl, mbudidayaa, supaya kowé bisa matyakké kabèh tembungé iki 62lan ngomonga: Duh GUSTI, Panjenengan wis ngomong kanggo kuta kuwi, yèn bakal Panjenengan entèkké sak isiné kabèh, nganti ora ana sing ngenggoni, ya manungsa ya kéwan lan kuta kuwi bakal dadi negara sing mati ing sak lawas-lawasé! 63Yèn enggonmu matyakké layang iki wis rampung, terus bandulana watu lan dityemplungna ing kali Efrat 64karo ngomonga: Kaya mengkéné bakal amblesé kuta Babèl lan ora bakal njedul menèh, awit sangka kabèh tyilaka sing Tak tibakké marang kuta kuwi.”
Tekan seméné tembungé Yérémia.
