1Senajana anaa wong sing sembranané nganti wani nangèkké nesuné bajul kuwi,
lan sapa sing kuwat maju nglawan marang Aku?
2Sapa sing ngadepi Aku, sing Tak gawé tetep slamet?
Samubarang sing ana sak ngisoré langit kuwi wis dadi duwèk-Ku kabèh.
3Aku ora bakal meneng waé kanggo balung-balungé bajul kuwi,
bab kekuwatané lan apiké pawakané.
4Sapa sing bisa mbukak jubahé?
Sapa sing bisa nyuduk nganti tembus sisiké sing rangkep kuwi?
5Sapa sing bisa mbukakké nutupé tyangkemé?
Ing sak ubengé untuné kahanané medèni.
6Gegeré rupa tamèng-tamèng sing kuwat,
sing kelèt rapet kaya ségel.
7Siji lan sijiné gandèng rapet
nganti ora bisa klebon angin;
8sing siji kelèt karo sijiné
tyatok-tyatokan ora kena pisah.
9Yèn wahing metu sloroté,
matané kaya njedulé ésuk wétan.
10Tyangkemé metu ontyoré,
lan nyemburké geni sing pating pletik.
11Irungé metu kemebulé
kaya sangka kwali sing umup isiné kemebul.
12Ambekané ngobong areng,
tyangkemé metu geniné.
13Gitoké kanggonan kekuwatan,
rasa wedi jingklak-jingklak ing ngarepé.
14Gèmbèl-gèmbèlé dagingé pada kelèt,
kelèt ing awaké ora glémbyar-glémbyor.
15Atiné atos kaya watu,
atosé kaya watu landesané gilingan.
16Yèn ngadek, kabèh wong sing kwasa pada gemeter
dadi bingung jalaran wedi.
17Yèn dipedang
ora masah, mengkono uga ditumbak, ditowok utawa dipanah.
18Wesi dirasa kaya damèn,
tembaga kaya kayu gapuk.
19Panah ora bisa nglungakké,
bandem watu kaya malih dadi damèn.
20Gepuk dianggep merang
lan swarané tumbak diguyu.
21Ing ngisoré ana sing kaya beling lintyip-lintyip,
yèn mengkurep ing endutan kaya piranti kanggo ngluku.
22Panggonané didadèkké molak-malik kaya godongan ing kendil,
segara didadèkké piranti ngolah tyampuran bumbon.
23Tilas mlakuné semlorot,
terus segara kok kira uwané wong.
24Ing sak lumahé bumi ora ana sing madani,
kuwi makluk sing ora kanggonan wedi.
25Kabèh sing luhur pada wedi karo kéwan kuwi,
kuwi dadi ratuné kabèh kéwan galak.”