Yosua 6

₁Ing waktu kuwi kuta Yériko wis ngantying gapurané, kuta kuwi wis kantyingan awit sangka wong Israèl, ora ana wong metu utawa mlebu.

₂GUSTI ngomong marang Yosua: “Wis kuta Yériko, ratu lan para perjurité sing gagah rosa-rosa Tak pasrahké ing tanganmu. ₃Kowé pada ngubengana kuta kuwi, ya kuwi sakkèhé perjurit pada ngubengana kuta kuwi kaping sepisan waé, kuwi kok lakoni nganti nem dina suwéné, ₄lan anaa imam pitu sing nggawa trompèt sunguné wedus pitu sing mlaku ing ngarepé peti. Nanging ing dina sing kaping pitu enggonmu pada ngubengi kuta kuwi kudu kaping pitu lan para imam mau terus pada ngonèkna trompèté. ₅Lan yèn ana tenger trompèt sunguné wedus muni melong dawa, waktu kowé pada krungu tenger trompèt kuwi, wong kabèh terus pada surak-suraka sing banter, sak nalika témboké kuta kuwi bakal ambruk, wong sak bangsa terus pada munggaha, saben wong mlakua maju menyang ngarep déwé-déwé.”

₆Yosua anaké Nun terus nyeluk para imam sing pada diomongi mengkéné: “Petiné perjanjian usungen lan anaa imam pitu sing pada nggawa trompèt sunguné wedus pitu sing mlaku ing ngarepé petiné GUSTI.” ₇Terus ngongkon marang wong kabèh: “Pada mlakua, kuta iki ubengana wong sing nggawa gaman pada mlakua ing ngarepé petiné GUSTI.” ₈Sakwisé Yosua ngongkon mengkono mau, imam pitu sing pada nggawa trompèt sunguné wedus terus gelis-gelis mlaku ing ngarepé GUSTI lan terus ngunèkké trompèt, nanging peti perjanjiané GUSTI ngetutké ing mburiné. ₉Sing pada nganggo gaman mlaku ing ngarepé para imam sing ngunèkké trompèt, lan perjurité penutup pada mlaku ing sak mburiné peti, nanging trompèté diunèkké terus. ₁₀Nanging Yosua wis ngongkon marang wong kabèh mengkéné: “Kowé aja pada surak-surak, malah aja nganti krungu swaramu lan aja ana tembungmu sing metu sangka tutukmu senajan mung sak ketyap, nganti tekan ing waktuné enggonku ngongkon marang kowé: Pada surak-suraka! kowé terus pada surak- suraka.” ₁₁Petiné GUSTI dadi dilakokké ngubengi kuta mau mung kaping sepisan, sakwisé terus pada bali menyang ing tarupé lan pada nginep ing tarupé kono.

₁₂Esuké Yosua ijik ésuk mruput wis tangi, lan para imam terus pada ngusung petiné GUSTI; ₁₃lan imam pitu sing nggawa trompèt sunguné wedus pitu pada mlaku ing ngarepé petiné GUSTI, karo ngunèkké trompèté, nanging sing nggawa gaman pada mlaku ing ngarepé, lan perjurit penutup mlaku ing sak mburiné petiné GUSTI, lan ora mandek ngunèkné swarané trompèt. ₁₄Mengkono dadi ing dina kaping pindo ya mung sepisan enggoné ngubengi kuta mau, terus pada bali menyang ing tarupé menèh. Kaya mengkono kuwi tyarané nganti nem dina suwéné.

₁₅Nanging bareng ing dina kaping pitu kabèh pada tangi wayah ésuk mruput, waktuné arep njedulé srengéngé ing wétan, terus pada ngubengi kuta, tyarané kaya mengkono kuwi uga nganti kaping pitu; mung ing dina kuwi nganti kaping pitu enggoné pada ngubengi kuta mau. ₁₆Waktu kaping pituné, bareng para imam ngunèkké trompèt, Yosua terus ngongkon marang wong kabèh: “Pada surak-suraka, awit GUSTI wis ngekèkké kuta iki marang kowé! ₁₇Nanging kuta kuwi lan sak isiné kabèh, bakal spésial kanggo Gusti perlu dientèkké mung Rahab wong wadon lonté kuwi sing bakal tetep urip, kabèh sakkèhé wong sing tunggal sak omah karo dèwèké, awit wis ndelikké kongkonan sing pada kita kongkon. ₁₈Mung waé kowé pada sing ati-ati aja nganti kesalahan, barang sing disutyèkké didadèkké leburan, kowé aja njupuk sakwijiné barang leburan kuwi, sakwisé kabèh kuwi pada kok sutyèkké, supaya ora ndadèkké entèk lan tyilakané tarup kumpulané wong Israèl. ₁₉Sakkèhé slaka lan emas, uga piranti tembaga lan wesi kuwi dadia sutyi kanggo GUSTI; kabèh kuwi bakal dilebokké ing simpenané GUSTI.” ₂₀Wong kabèh terus pada surak-surak ya kuwi; sakwisé wong sak bangsa kabèh krungu swarané trompèt terus pada surak-surak karo swara banter. Dadakan témboké ambruk, lan wong kabèh terus pada munggah ing kuta, siji-sijiné mlaku maju menyang ngarep lan ngrebut kuta mau. ₂₁Sak isiné kuta terus dilebur kabèh, wong lanang lan wong wadon, botyah lan wong tuwa, uga sapi, wedus lan kimar, pada dientèkké karo landepé pedang. ₂₂Nanging Yosua terus ngomong marang wong loro sing mbiyèn pada ngindik negara mau: “Pada mlebua ing omahé wong wadon lonté kaé, wong kuwi gawanen metu sangka kono uga sak brayaté kabèh, kaya sing wis dadi sumpahmu marang dèwèké.” ₂₃Wong nom sing dadi tukang ngindik mau terus pada mlebu, Rahab, bapak ibumu lan seduluré lan kabèh wong sing tunggal sak omah karo dèwèké, ya sak brayaté kabèh pada digawa metu, terus dipapanaké ing sak njabané tarup-tarupé wong Israèl. ₂₄Nanging kutané kabèh sak isiné kabèh terus diobong karo geni, mung sing rupa slaka lan emas lan piranti tembaga lan wesi kuwi pada dilebokké ing simpenané bandané ing omahé GUSTI. ₂₅Kaya mengkono Rahab wong wadon lonté sak brayaté lan kabèh sing mèlu dèwèké kabèh ya pada dikèki urip karo Yosua, terus tetep panggonané ing tengahé bangsa Israèl nganti sepréné, awit sangka enggoné ndelikké wong sing diutus karo Yosua ngindik kuta Yériko.

₂₆Ing waktu semono Yosua sumpah tembungé: “Wong sing bakal nandangi mbangun kuta Yériko iki, kenaa ing bebendu ing ngarepé GUSTI; enggoné masang dasaré kuta karo masrahaké anaké mbarep lan enggoné ngedekké gapurané karo masrahaké nyawané anaké ragil!”

₂₇Nanging GUSTI nunggal karo Yosua, lan kabar terus kesebar ing sak ratané negara kono.