Wong sing najis
1GUSTI ngetokké tembung marang Moses lan imam Harun: 2“Kowé ngomonga marang wong Israèl lan pada kok tuturana: Yèn ana wong lanang sing ngetokké ndlèdèkan sangka pelanangané, kuwi dadi najis awit sangka ndlèdèkan mau. 3Mengkéné gegandèngané najisé karo ndlèdèkan kuwi: yèn ndlèdèkan sangka pelanangané kuwi terusan mili utawa diempet, nganti ora metu, ya kuwi najisé. 4Kabèh panggonan sing dituroni karo wong sing ngetokké ndlèdèkan kuwi dadi najis, lan samubarang sing dilungguhi ya dadi najis uga. 5Sapa sing ndemèk peturoné, kuwi kudu ngumbah sandangané lan adusa uga bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 6Sapa sing lungguh tilas sing dilungguhi wong sing ngetokké ndlèdèkan kuwi, ya kudu ngumbah sandangané lan adusa, lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 7Sapa sing ndemèk wong sing mengkono kuwi, ya kudu ngumbah sandangané lan adusa, lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 8Yèn wong sing mengkono kuwi ngidoni wong sing ora najis, wong sing diidoni mau kudu ngumbah sandangané lan adusa, lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 9Lan saben tlapakan sing dilungguhi wong sing mengkono kuwi, dadi najis. 10Sapa sing ndemèk saben apa sing mentas diliwati awaké wong mau, dadi najis tekan mingslepé srengéngé. Nanging sapa wong sing ngusung kuwi, kudu ngumbah sandangané lan adusa, lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 11Uga saben wong sing didemèk karo wong sing mengkono kuwi, ora nganggo ngisuhi tangané ndisik, kuwi ya kudu ngumbah sandangané lan adusa, lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 12Wadah kwali sing kedemok karo wong sing mengkono kuwi, kudu diremuk, nanging yèn wadah kayu, kudu dikumbah karo banyu.
13Nanging wong sing ngetokké ndlèdèkan mau yèn wis mari, terus ngitunga pitung dina engkas, supaya ditetepaké wis resik najisé, terus kudu ngumbah sandangané, adusa banyu sing mili, nganti dadi ora najis. 14Ing wantyi wolung dinané njupuka manuk deruk loro utawa anak dara loro, terus ngadepa marang ing ngarepé GUSTI ing ngarepé lawangé Tarup Kumpulan, lan masrahaké manuk mau marang imam. 15Kuwi terus dipasrahké karo imam, sing siji kanggo kurban ngluwari dosa, lan sijiné kanggo kurban obongan. Kaya mengkono imam enggoné nganakké rukunan ing ngarepé GUSTI kanggo wong mau, jalaran sangka metuné dlèdèkané.
16Uga menèh yèn ana wong lanang sing keweton spèrmané, kuwi adusa lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 17Saben sandangan lan lulangé sing kena spèrmané kuwi mau, ya dikumbah lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé.
18Mengkono uga wong wadon yèn tyampur turuné karo wong lanang sing mengkono mau, loro-loroné pada adusa lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé.
19Yèn ana wong wadon sing éntuk reget ing saben sasi, kuwi getih sing metu sangka kewirangané, kuwi enggoné reget suwéné pitung dina, sapa sing ndemèk wong wadon mau, dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 20Saben apa sing dituroni sak suwéné éntuk reget, kuwi dadi najis, mengkono uga saben apa sing dilungguhi ya dadi najis. 21Lan sapa ndemèk peturoné wong wadon sing kaya mengkono mau, kudu ngumbah sandangané lan adusa lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 22Uga menèh sapa ndemèk sembarang sing mentas dilungguhi, kuwi ya kudu ngumbah sandangané lan adusa, lan bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 23Uga yèn kedemok ing samubarang sing mentas didèkèkké ing peturoné utawa saben apa sing mentas dilungguhi wong wadon mau, ya dadi najis tekan mingslepé srengéngé. 24Yèn ana wong lanang sing tyampur turu karo wong wadon mau, nanging nganti kenèng ing regeté moriné wong wadon kuwi, wong kuwi dadi najis nganti pitung dina suwéné, lan saben peturon sing dituroni ya dadi najis.
25Yèn ana wong wadon sing nganti pirang-pirang dina ngetokké dlèdèkan, ya kuwi dlèdèkan getih, nanging ora nalika éntuk regetan, utawa yèn kliwat sangka adaté, kuwi ing sak njeruhné ngetokké dlèdèkan sing najis kuwi, dadia pada kaya yèn ijik éntuk regetan, ya dadi najis. 26Saben peturon sing dituroni sak lawasé ngetokké getih, kuwi pada kaya sing dituroni waktu éntuk regetan lan samubarang sing dilungguhi dadi najis, ya kaya najisé yèn ijik éntuk regetan. 27Sapa sing ndemèk barang-barang kuwi mau, dadi najis, mulané kudu ngumbah sandangané lan adusa lan bakal dadi najis nganti tekan mingslepé srengéngé. 28Nanging yèn wis waras nggrajaké getih, terus ngitunga pitung dina engkas, sakwisé mengkono wis dadi ora najis. 29Ing dina sing kaping woluné njupuka manuk deruk loro utawa anak dara loro, pada diladèkké marang imam ing ngarepé lawangé Tarup Kumpulan. 30Imam terus masrahaké manuk sing siji kanggo kurban obongan; kaya mengkono imam enggoné nganakké rukunan ing ngarepé GUSTI kanggo wong mau, awit sangka nggrajakké getih sing najis mau. 31Kaya mengkono enggonmu nyingkirké wong Israèl sangka najisé, supaya aja nganti pada mati ing sak njeruhné najisé, awit pada najiské Tarup sutyi-Ku ing tengahé kuwi.”
32Kuwi mau pernatan kanggo wong lanang sing nandang lara ngetokké ndlèdèkan lan ngetokké spèrmané, nganti njalari najisé, 33lan menèh kanggo wong wadon sing nggrajak getih, lan kanggo saben wong sing ngetokké saben reget apa waé, senajan wong lanang utawa wong wadon, uga wong sing tyampur turu karo wong wadon sing wantyi najis.
