Bab kesutyiané pangabekti
1GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: 2“Kowé ngomonga marang Harun lan para anaké, supaya pada ngati-ati marang kurban-kurban sutyi sing pada disutyèkké wong Israèl kanggo Aku, supaya aja nganti pada nerak marang kesutyiané asma-Ku sing sutyi; Aku iki GUSTI. 3Pada kok omongana: Saben wong sak panunggalmu turun-temurun, ya kuwi sangka antarané sakkèhé turunanmu, sing ngadep masrahaké pisungsung sing disutyèkké karo wong Israèl kanggo GUSTI, nanging ijik mbeneri najis, wong sing mengkono kuwi kudu diguwak sangka ngarep-Ku; Aku iki GUSTI. 4Tunggalané turunané Harun sing nandang lara lépra, utawa sing ngetokké ndlèdèkan, kuwi kudu aja mangan pisungsung sutyi kuwi, sak durungé mari najisé. Mengkono uga sing nggepok sembarang sing najis awit sangka layon utawa sing mentas ngetokké spèrmané, 5utawa sapa sing nggepok sembarang kéwan mbrangkang ndlosor utawa nggremet sing ndadèkké najisé, utawa salah sakwijiné wong sing najiské dèkné, awit sangka najisé apa waé, dèwèké dadi najis, 6sapa sing nggepok salah sijiné kuwi mau, bakal dadi najis tekan mingslepé srengéngé lan ora kena mangan pisungsung sutyi kuwi, sak durungé adus. 7Yèn wis mingslep srengéngéné, ijik entas mari najisé; sakwisé mengkono terus kena mangan pisungsung sutyi kuwi, awit kuwi sing dadi pandumané pangané. 8Batang lan turahé kéwan galak, aja dipangan, supaya aja ndadèkké najisé sangka sing mengkono kuwi; Aku iki GUSTI. 9Lan para imam kudu pada netepi apa sing dadi kuwajipané marang Aku, supaya aja nganti pada ngalami dosa awit sangka kuwi, nganti pada mati, awit ngrèmèhké kesutyiané kuwajipané; Aku iki GUSTI sing nyutyèkké. 10Wong lumrah aja mangan pisungsung sutyi, mengkono uga wong mantya sing mondok ing panggonané imam lan wong buruh. 11Nanging yèn ana wong sing wis dituku karo imam karo duwité terus dadi baturé tukon, kuwi dililani pada mèlu mangan, mengkono uga sing pada lair ing omahé. 12Yèn anaké wadon imam kawin karo wong lumrah, kuwi aja mèlu mangan pisungsung spésial sangka sembarang pisungsung sutyi. 13Nanging yèn anaké wadon kuwi wis randa utawa pegatan lan ora nduwé anak lan wis mulih menyang ing omahé bapaké kaya waktu ijik prawan, kuwi dililani mèlu mangan pangané bapaké; nanging wong-wong lumrah aja ana sing mèlu mangan kuwi. 14Yèn ana wong sing mangan pisungsung sutyi tanpa disengaja, kuwi kudu ngijoli marang imam nganggo diimbuhi sak pralimané. 15Para imam aja nganti sembrana karo pisungsung sutyiné wong Israèl sing pada dipisungsungké marang GUSTI, 16awit tumindak kaya mengkono kuwi nekakké dosa marang wong Israèl sing kudu ditebus, yèn nganti pada mangan pisungsungé sing sutyi kuwi mau; awit Aku iki GUSTI sing nyutyèkké.”
17GUSTI ngetokké tembung marang Moses: 18“Kowé mréntaha marang Harun lan anak-anaké lan sakkèhé wong Israèl, pada omongana: Sapa waé ing antarané umat Israèl lan para wong sing mondok ing Israèl, yèn masrahaké pisungsungé, dadia sing rupa pisungsung mbayar janji utawa pisungsung kebungahan, sing arep dipasrahké marang GUSTI kanggo kurban obongan, 19supaya ndadèkké senengé GUSTI, pisungsung kuwi kudu tanpa tyiri, kuwi kudu sapi sing lanang tanpa tyiri, wedus gèmbèl utawa wedus. 20Apa sing ana tyiriné aja kok pisungsungké, awit kuwi ora ndadèkké senengé GUSTI. 21Uga yèn ana wong masrahaké kurban keslametan marang GUSTI rupa sapi utawa wedus kanggo ngluwari mbayar janji sing spésial utawa kanggo pisungsung kebungahan, kuwi kudu sing tanpa tyiri, supaya ndadèkké senengé GUSTI, awaké aja ana tyiriné setitik-titika. 22Kéwan sing pityek utawa sing tugel balungé, sing tatu utawa sing mlentung, sing korèngen utawa gudiken, kuwi aja kok pasrahké marang GUSTI; kéwan sing kaya mengkono kuwi aja kok ladèkaké dadi kurban bakaran ing mesbèh ngadep marang GUSTI. 23Nanging sapi utawa wedus sing kedawan utawa ketyendeken pérangané awaké, kuwi kena kok pasrahké kanggo kurban kebungahan, nanging yèn kanggo kurban mbayar janji, GUSTI mesti ora seneng marang kowé. 24Kéwan sing dibiri karo diremuki, digetyek, diremet utawa diketok, aja kok pasrahké marang GUSTI. Kowé aja nindakké mengkono ing negaramu, 25lan sangka tangané bangsa liyané kowé ya aja pada masrahaké sembarang kuwi mau, kanggo panganan Gusti Allahmu, awit kuwi kabèh wis pada rusak lan tyiri; GUSTI ora bakal seneng marang kowé awit sangka kurban kuwi.”
26GUSTI ngetokké tembung marang Moses: 27“Yèn ana pedèt utawa tyempé gèmbèl lan tyempé wedus lair, kuwi awarna karo baboné pitung dina suwéné, nanging wiwit dina sing kaping woluné lan sak terusé yèn digawé kurban bakaran kanggo GUSTI, kuwi ndadèkké senengé.
28Sapi utawa wedus utawa wedus gèmbèl kuwi aja kok belèh bebarengan tunggal dina karo anaké. 29Uga ing waktu kowé masrahaké kurban maturkesuwun marang GUSTI, kuwi enggonmu mbelèh sing sak mestiné supaya ndadèkké senengé GUSTI. 30Sak mestiné kurban kuwi dipangani ing dina kuwi uga; aja ana sing kok ngèngèhké tekan ésuké; Aku iki GUSTI.
31Kanggo kuwi kowé pada nggatèkna ing pituturku lan pada kok lakonana; Aku iki GUSTI. 32Kowé aja pada nerak marang kesutyiané asmaku sing sutyi, supaya Aku disutyèkké ing sak tengahé wong Israèl; Aku iki GUSTI sing nyutyèkké kowé kabèh, 33ya sing wis ngentasaké kowé sangka negara Egipte, supaya Aku dadia Gusti Allahmu; Aku iki GUSTI.”
