Lukas 1

₁Téofilus sing mulya ₂kaya sing kita pada tampani sangka wong-wong sing mbiyèn pada weruh déwé lan pada dadi peladèné pangandika-Né. ₃Awit sangka kuwi, sakwisé kula nliti kedadian iki kabèh, sangka wiwitané karo tenanan, putusané ati kula, kula nggawé kitab, sing isiné ketata lan terus kula pasrahké ing ngarepé sampéyan iki, ₄supaya sampéyan bisa ngakoni, yèn kabèh sing wis diwulangké marang sampéyan kuwi bener tenan.

₅Nalika jamané Hérodes, ratu Yudéa, ana imam, jenengé Sakaria, klebu golongané Abia. Bojoné uga turunané Harun, jenengé Elisabèt. ₆Wong loro kuwi pada bener ing ngarepé Gusti Allah lan tansah nindakké pepakon lan pernatané Gusti, tanpa tyiri. ₇Nanging ora nduwé anak, awit Elisabèt kuwi gabuk lan wong loro kuwi wis pada tuwa.

₈Ing sakwijiné dina, pinuju gilirané golongané, Sakaria nindakké penggawéan ngimami ing ngarepé Gusti Allah. ₉Awit nalika dilotré kaya adaté, kanggo nentokké imam sing nampani penggawéan, piyambaké sing dituding mlebu ing Griya Sutyi ngobong dupa ing kono. ₁₀Ing wantyiné ngobong dupa, umat kabèh kumpul ing njaba pada sembayang. ₁₁Imam Sakaria terus dikétoki mulékaté Gusti, dadi ing sak tengené mesbèh pedupan. ₁₂Weruh lelakon kuwi, imam Sakaria kagèt lan dadi wedi. ₁₃Nanging mulékat mau terus ngomong: “Aja wedi, Sakaria, awit pandongamu wis kabul lan Elisabèt, bojomu, bakal nglairké anakmu lanang, kuwi jenengna Yohanes. ₁₄Botyah kuwi bakal ndadèkké bungah lan senengé atimu, malah okèh wong sing uga bakal bungah awit sangka lairé botyah mau. ₁₅Awit botyah kuwi bakal gedé déwé ing ngarepé Gusti lan bakal ora ngombé anggur. ₁₆Uga bakal njalari okèh wong Israèl pada mratobat marang Gusti, Gusti Allahé ₁₇lan bakal mlaku dadi sing ndisiki mlakuné Gusti karo roh lan kwasané Elia, supaya bisa mbalèkké atiné para bapak marang para anaké lan nuntun wong mursal marang kesutyian. Dadiné nyawiské umat sing sembada kanggo Gusti!” ₁₈Sakaria terus ngomong marang mulékat mau: “Kepriyé anggèn kula bisa ngerti, yèn bab kuwi tenan arep kedadian? Awit kula wis tuwa lan simah kula wis tuwa umuré.” ₁₉Semauré mulékat: “Aku iki Gabrièl sing ngladèni Gusti Allah lan aku diutus ngomongi kowé lan nglantarké kabar kabungahan iki marang kowé. ₂₀Sak temené, kowé bakal bisu lan ora bisa guneman nganti tekan wantyiné kelakoné kuwi kabèh, awit kowé ora ngandel marang tembungku sing mesti bakal kelakon ing wantyi sing wis ditentokké.”

₂₁Nalika kuwi wong okèh pada ngentèni imam Sakaria. Wong-wong kuwi pada nggumun, nanging suwé temen enggoné ing Griya Sutyi. ₂₂Bareng metu, piyambaké ora bisa ngomong apa-apa marang wong okèh kuwi lan wong okèh kuwi terus mengertèni, yèn Sakaria mentas nampa wahyu ing Griya Sutyi. Piyambaké terus ngekèki tanda marang wong okèh, lan tetep bisu. ₂₃Bareng wantyiné penggawéan wis rampung, Sakaria terus mulih.

₂₄Ora let suwé Elisabèt, bojoné terus meteng lan sak njeruhné limang sasi ora tau metu-metu, tembungé: ₂₅“Ya iki penggawéané Gusti marang aku enggoné gelem ngluwari wirangku ing ngarepé wong okèh.”

₂₆Bareng wis nyandak nem sasiné, Gusti Allah ngutus mulékat Gabrièl menyang Nasarèt, ing panggonan Galiléa, ₂₇nemoni prawan sing patyangan karo wong sing diarani Yosèf, tyedak turunané Daved. Prawan mau jenengé Maria. ₂₈Nalika mulékat mau mlebu ing omahé Maria, terus ngomong: “Salam, kowé sing ditrésnani, Gusti tansah nuntun marang kowé.” ₂₉Krungu tembungé mengkono kuwi Maria kagèt lan takon ing sak njeruhné ati, apa tegesé kuwi. ₃₀Mulékat terus ngomong: “Aja wedi, Maria, awit kowé olèh katrésnan ing ngarepé Gusti. ₃₁Kowé bakal meteng lan bakal nglairké anak lanang. Kuwi jenengna Yésus. ₃₂Botyah mau bakal gedé déwé lan disebut Putrané Gusti Allah sing Mahaluhur. Uga Gusti Allah bakal ngekèkké damparé Daved, leluhuré, marang Panjenengané. ₃₃Panjenengané bakal ngadek dadi Ratuné para turunané Yakub nganti sak lawas-lawasé lan kratoné kuwi bakal ora ana pungkasané.” ₃₄Maria terus ngomong marang mulékat mau: “Kuwi bisané kedadian kepriyé, jalaran kula durung kawin?” ₃₅Semauré mulékat: “Roh Sutyi bakal teka ing kowé, lan kwasané sing Mahaluhur bakal ngayomi kowé; mulané bayi sing bakal lair kuwi bakal disebut sutyi, Putrané Gusti Allah. ₃₆Elisabèt, sedulurmu, sing wis tuwa kuwi, ya ijik meteng anak lanang, nanging saiki wis nem sasi, sakjané wis diarani gabuk. ₃₇Awit kanggo Gusti Allah ora ana barang sing mokal.” ₃₈Maria terus ngomong: “Kula kuwi abdiné Gusti; kanggo kula dadia kaya sing Panjenengan omongaké.” Sakwisé mengkono mulékat mau terus lunga ninggalké Maria.

₃₉Ora let suwé, Maria gelis-gelis lunga menyang pegunungan ing kuta Yéhuda. ₄₀Bareng mlebu ing omahé Sakaria terus uluk salam marang Elisabèt. ₄₁Kedadiané nalika Elisabèt krungu uluk salamé Maria, bayiné nggronjal-nggronjal lan Elisabèt terus kebak karo Roh Sutyi ₄₂lan banter sing ngomong: “Kowé kaberkahan ing antarané wong wadon kabèh lan kaberkahan wetengmu. ₄₃Sapa ta aku iki, nanging nganti kedayohan ibuné Gustiku? ₄₄Awit sak temené, bareng aku krungu uluk salammu, bayi ing wetengku nggronjal-nggronjal, awit sangka senengé. ₄₅Rahayu wong sing wis pertyaya, awit apa sing diomongké karo Gusti, mesti bakal kelakon.”

₄₆Maria terus nggelar tembungé ngéné:

₅₆Maria enggoné ing omahé Elisabèt mau telung sasi, terus mulih.

₅₇Bareng Elisabèt enggoné meteng wis tekan wantyiné, terus nglairké bayi lanang.

₅₈Nalika tangga-teparoné lan sanak seduluré krungu kabar yèn Gusti wis ngekèki kawelasan lan kabetyikan sing semono gedéné kuwi, pada mèlu bungah. ₅₉Ing wolung dinané wong-wong mau pada teka perlu enggoné arep nyunati bayiné lan ngekèki jenengé Sakaria miturut jenengé bapaké. ₆₀Nanging ibuné omong: “Aja, jenengé kudu Yohanes.” ₆₁Tembungé wong okèh mau: “Sanak sedulurmu ora ana sing jenengé mengkono.” ₆₂Terus pada takon marang bapaké karo tanda, bakal dijenengké sapa anaké kuwi. ₆₃Sakaria njaluk lembaran sing biasané kanggo nulis lan terus nulis: “Jenengé Yohanes.” Wong kabèh dadi pada nggumun. ₆₄Sak nalika kuwi uga tutuké kebukak lan ilaté utyul, sak nalika terus bisa omong lan ngluhurké Gusti Allah.

₆₅Para tangga-teparoné pada katekan rasa wedi lan kabèh lelakon mau terus dadi rerasanan wong-wong ing panggonané pegunungan Yudéa kabèh. ₆₆Wong kabèh sing krungu perkara kuwi, pada ngrasak-ngrasakké ing sak njeruhné ati, lan tembungé: “Bakal dadi apa botyah iki bakalé mbésuk?” Awit diayomi karo tangané Gusti.

₆₇Sakaria, bapaké, awit sangka kebak karo Roh Sutyi, terus nubuat, tembungé,

₈₀Lan botyah mau mundak gedé lan lantaran Roh mundak kuwat, terus manggon ing ara-ara samun nganti tekan dina enggoné kudu ngétok marang turunané Israèl.