Lukas 16

₁Ana menèh tembungé Yésus marang para muridé: “Ana wong sugih nduwé juru nata banda, diwadulké yèn ngawut-awut bandané. ₂Mulané terus diundang lan diomongi ngéné: Aku krungu apa bener tumindakmu sing kaya mengkono? Maraa, aku wènèhana laporan kanggo urusanmu, awit kowé wis ora kena nerusaké penggawéanmu. ₃Juru nata banda mau terus mikir: Gèk aku arep nyambutgawé apa yèn aku nganti dipetyat. Matyul aku ora bisa, ngemis aku isin. ₄Ya, aku ngerti apa sing bakal tak lakoni supaya yèn aku sida dipetyat sangka penggawéanku dadi juru nata banda, ana wong sing gelem nampani aku ing omahé. ₅Wong sing pada utang marang bendarané pada diundangi siji-sijiné. Wong sing kaping pisan diomongi ngéné: Pira utangmu marang bendaraku? ₆Semauré: Lenga 100 tong. Terus diomongi: Enya iki layang utangmu. Lungguha, nggawéa layang utang liyané, saiki uga, sing muni: Sèket tong. ₇Wong sing kaping pindo ditakoni: Lah kowé utangmu pira? Semauré wong mau: Gandum 100 karung. Terus diomongi: Enya iki layang utangmu. Nggawéa layang utang liyané, tulisen: Wolung puluh. ₈Bendarané terus ngelem marang juru nata banda sing ora jujur kuwi, awit sangka enggoné nduwé akal sing mengkono kuwi. Awit para anak-anak ndonya iki, akalé ngungkuli para anak-anak pepadang.

₉Lan Aku ngomong marang kowé: Pada mbanguna kekantyan karo nggunakké Mamon sing ora jujur, supaya yèn Mamon mau wis ora bisa mitulungi kowé menèh, kowé terus ditampani ing tarup sing langgeng.”

₁₀“Sapa sing temen kanggo perkara-perkara sing tyilik, ya temen ing perkara-perkara sing gedé. Lan sapa sing ora temen kanggo perkara-perkara sing tyilik, kuwi ya ora temen karo perkara-perkara sing gedé. ₁₁Dadi, yèn kowé ora kena dipertyaya ing bab Mamon, sing ora jujur kuwi, sapa sing bakal masrahké banda sing sejati marang kowé? ₁₂Lan yèn kowé ora bisa dipertyaya kanggo barangé wong liya, sapa sing bakal ngekèkké barangmu marang kowé?

₁₃Ora ana batur sing bisa ngladèni bendara loro. Awit yèn mengkono, mesti bakal sengit marang sing siji lan trésna marang sijiné, utawa setia marang sing siji lan nyepèlèkké marang sijiné. Ora bisa kowé ngabdi marang Gusti Allah lan marang Mamon.”

₁₄Tembungé mau kabèh ya dikrungu karo para Farisi, sing pada mata duwiten, terus pada ngrèmèhké Panjenengané. ₁₅Yésus terus ngomong marang wong-wong mau: “Kowé pada mbenerké awakmu déwé ing ngarepé wong, nanging Gusti Allah weruh isiné atimu. Awit apa sing dianggep ngluwihi lan disenengi karo manungsa, kuwi dianggep asor lan disengiti karo Gusti Allah.

₁₆Angger-anggeré Torèt lan kitab-kitabé para nabi kuwi kanggoné mung nganti jamané Yohanes. Wiwit waktu kuwi Kratoné Gusti Allah dikabarké lan saben wong mbudidaya, kepéngin mlebu ing kono. ₁₇Nanging luwih gampang ilangé langit lan bumi, tenimbang karo batalé tanda titik siji waé ing angger-anggeré Torèt. ₁₈Saben wong sing megat bojoné, terus rabi liyané, kuwi mlaku bédang; lan sapa sing ngrabi wong wadon sing dipegat karo sing lanang mau, kuwi ya mlaku bédang.”

₁₉“Ana wong sugih sing tansah nganggo jubah wungu lan kain sing alus, lan saben dina seneng-seneng sing gedèn. ₂₀Lan ana wong ngemis sing jenengé Lasarus, awaké sekujur gudiken; ngglétak ing sak tyedaké lawangé omahé wong sugih mau, ₂₁lan kepéngin banget olèh gogrokan sangka méjané wong sugih kuwi kanggo nambani luwéné. Nanging malah diparani asu-asu sing pada ndilati gudiké. ₂₂Wong mlarat mau terus mati, terus digawa karo para mulékat menyang pangkonané Abraham. Wong sugih mau ya mati, terus dikubur. ₂₃Lan nalika wong sugih mau sing ijik ngalami sangsara ing sak njeruhné ndonyané wong mati terus ndangak, terus weruh Abraham ing kadohan mangku Lasarus. ₂₄Terus mbengok, tembungé: Duh, bapak Abraham, supaya gelem ngekèki kawelasan marang kula. Lasarus supaya dikongkon nyelupké putyuké drijiné ing banyu, kanggo nelesi ilat kula, awit kula ngalami sangsara banget ing urupé geni iki. ₂₅Nanging Abraham nyauri, tembungé: Nggèr, élinga, yèn kowé wis nampa samubarang sing betyik sak suwéné uripmu, nanging Lasarus nampa samubarang sing ora betyik. Saiki wong kuwi nampa panglipuran, nanging kowé ngalami sangsara banget. ₂₆Kejaba sangka kuwi ing antarané kowé lan aku karo Lasarus ana jurang sing ora kena diliwati, supaya wong kéné sing arep pada menyang panggonanmu utawa wong ing panggonanmu pada arep mréné, ora bisa. ₂₇Tembungé wong mau: Yèn mengkono, penjaluk kula, duh bapak, Lasarus supaya dikongkon marang omahé bapak kula, ₂₈awit sedulur kula ijik lima, supaya pada diélingké karo tenan, supaya ing mbésuké aja nganti pada mlebu ing panggonan kasangsaran iki. ₂₉Nanging tembungé Abraham: Kuwi wis pada nduwèni paseksiné Moses lan para nabi liyané. Ya kuwi sing kudu pada digatèkké. ₃₀Tembungé wong mau: Ora, bapak Abraham, durung tyukup. Nanging yèn ana wong mati sing nekani, mesti pada gelem mratobat. ₃₁Tembungé Abraham: Yèn ora pada nggatèkké paseksiné Moses lan para nabi liyané, mesti ya ora kena diomongi, senajan sing ngomongi kuwi wong sing tangi sangka antarané wong mati.”