Lukas 23

₁Ing kono warga kabèh terus pada ngadek, Yésus dipasrahké nang ngarepé Pilatus. ₂Terus wiwit pada nggugat, tembungé: “Kita wis pada weruh, yèn wong kuwi nasarké bangsa kita, pada dipenging masrahké pajek marang kaisar lan ngakoni, yèn dèwèké kuwi Kristus, ya kuwi Ratu.” ₃Pilatus terus takon marang Yésus: “Apa Panjenengan kuwi Ratuné wong Ju?” Semauré Yésus: “Sampéyan déwé wis ngomongké.” ₄Pilatus terus ngomong marang para pengarepé imam lan marang wong okèh kuwi: “Kanggo aku wong iki ora ketemu kesalahané.” ₅Nanging wong-wong mau mundak banget gugatané, tembungé: “Wong kuwi ngojok-ojoki rayat supaya mbruntak karo piwulangé ing sak Yudéa, diwiwiti sangka Galiléa, lan saiki wis tekan kéné.” ₆Bareng krungu mengkono kuwi Pilatus terus takon, apa wong kuwi wong Galiléa. ₇Bareng weruh yèn Yésus kuwi sangka panggonan sing klebu bawahé Hérodes, terus diadepaké marang Hérodes, sing wantyi kuwi pinuju ing Yérusalèm.

₈Bareng Hérodes weruh Yésus, banget senengé, awit wis suwé enggoné kepéngin weruh, awit wis kerep krungu bab Panjenengané, uga ngarep-arep bisané weruh enggoné Yésus nggawé mujijat. ₉Okèh sing ditakokaké marang Yésus, nanging Panjenengané ora nyauri babar pisan. ₁₀Nalika semono para pengarepé imam lan para juru Torèt pada maju lan ngomongké dakwa-dakwa sing abot. ₁₁Hérodes uga para suradaduné terus pada nggeguyu lan moyoki Panjenengané, terus ngenggoni jubah kamulyan lan terus mbalèkké marang Pilatus. ₁₂Ing dina kuwi uga Hérodes karo Pilatus terus pada kekantyan, awit mauné pada satrunan.

₁₃Pilatus terus nyeluk para pengarepé imam lan para pemimpin lan wong okèh, pada dikongkon nglumpuk, ₁₄terus pada diomongi, ngéné: “Kowé pada masrahké wong iki marang aku kok dakwa nasarké rayat. Kowé pada weruh déwé, yèn wis tak priksa, nanging kanggo aku, bab sing kok dakwakké kabèh kanggo wong kuwi, ora ketemu. ₁₅Hérodes uga ora nemokké kesalahané, awit wong kuwi terus dibalèké mréné. Sak temené apa sing ditindakké kuwi ora ana sing pantes ditibani paukuman pati. ₁₆Mulané mung bakal tak kèki ukuman petyut, terus tak etokké.” [ ₁₇Awit Pilatus ing dina riyaya kuwi wajip ngluwari wong siji kanggo wong-wong mau.] ₁₈Nanging wong kabèh mau terus pada mbengok bebarengan: “Dipatèni wong kuwi! Barabas dietokké kanggo kita!” ₁₉Barabas kuwi dilebokké ing pakunjaran awit gegandèngan karo pambruntakan ing sak njeruhné kuta lan nggawé pepatèn. ₂₀Pilatus ngomong menèh marang wong-wong mau karo swara sing banter, karepé ngluwari Yésus. ₂₁Nanging wong-wong pada nyauri karo swara banter uga mbengokké: “Kudu dipentèng, kudu dipentèng!” ₂₂Tembungé Pilatus sing kaping teluné: “Sak beneré ala apa ta wong iki nglakoni? Aku ora bisa nemokké kesalahané sing kena karo paukuman pati. Dadi mung bakal tak kèki ukuman petyut terus tak etokké.” ₂₃Nanging karo mbengok-mbengok wong-wong pada njaluk karo ndesek, supaya Panjenengané dipentèng lan pungkasané wong-wong mau menang karo bengok-bengoké kuwi. ₂₄Pilatus terus mréntah diputusi, penjaluké wong-wong mau dituruti. ₂₅Lan terus ngluwari wong sing dilebokké ing pakunjaran awit gegandèngan karo pambruntakan lan matèni wong, netepi penjaluké wong-wong mau, nanging Yésus terus dipasrahké marang wong-wong mau supaya ditandangi miturut sak karepé.

₂₆Nalika pada nuntun Yésus kuwi, ana wong sing jenengé Simon, sangka Kiréne, sing ijik waé teka sangka njaba kuta, kuwi diendek terus dikongkon manggul salipé Yésus lan mlaku ing sak mburiné. ₂₇Lan ana wong okèh sing pada mèlu Panjenengané; ing antarané okèh wong wadon sing pada nangisi Panjenengané. ₂₈Yésus terus minger nyawang wong-wong wadon mau lan ngomong: “Hé para anak wadon Yérusalèm, aja pada nangisi Aku, awakmu déwé lan anak-anakmu waé sing pada kok tangisi! ₂₉Awit ngertia, bakal ana wantyiné wong pada nduwé tembung ngéné: Rahayu wong wadon sing gabuk lan weteng sing ora tau nglairké anak lan susu sing ora tau nusoni. ₃₀Wong-wong terus bakal pada ngomong marang gunung-gunung: Aku pada ambrukna! Lan marang puntuk-puntuk: Aku pada urukana! ₃₁Awit yèn kaya ngéné iki penggawéané wong marang kayu sing urip, saya menèh sing garing bakal dikapakké?”

₃₂Ana wong duraka loro sing uga pada dituntun bakal diukum mati bebarengan karo Panjenengané.

₃₃Sak tekané ing panggonan sing diarani panggonan Tyumplung sirah, Yésus terus dipentèng ing kono, mengkono uga wong duraka loro mau, sing siji ing tengen, sijiné ing kiwané Yésus. [ ₃₄Yésus terus ngomong: “Duh Bapak, wong-wong kuwi supaya Panjenengan ngapura, awit pada ora ngerti apa sing ditandangi.”] Penganggoné terus diedum-edum karo dilotré. ₃₅Wong okèh pada ngadek ing kono lan nyawang sak kabèhé. Nanging para pemimpin pada ora ngajèni Panjenengané, tembungé: “Wong-wong liyané pada ditulungi, wis bèn ta saiki mitulungi awaké déwé, yèn pantyèn Mésias, Pilihané Gusti Allah!” ₃₆Mengkono uga para suradadu ya pada moyoki Panjenengané lan pada ngekèki anggur ketyut, ₃₇karo ngomong: “Yèn kowé ratuné wong Ju, tulungana awakmu déwé!” ₃₈Ing sak nduwuré sirahé ana tulisan, sing uniné ngéné: “Iki ratuné wong Ju.”

₃₉Wong duraka sing pada digantung mau ana siji sing ngèlèk-èlèk marang Yésus, tembungé: “Kowé kuwi apa ora Kristus? Gelis, tulungana awakmu déwé lan kita.” ₄₀Nanging sing siji terus ngélingké, ujaré: “Apa kowé ora wedi marang Gusti Allah, jalaran kowé nampa paukuman sing pada? ₄₁Aku lan kowé kuwi pantyèn wis pantes diukum, pada nampa balesan sing pantes karo penggawé kita, nanging Panjenengané iki ora nindakké kesalahan apa-apa.” ₄₂Terus ngomong: “Duh Yésus, supaya Panjenengan gelem ngélingi marang kula, yèn Panjenengan teka dadi Ratu.” ₄₃Semauré Yésus: “Aku ngomong marang kowé, sak temené ing dina iki uga kowé bakal bebarengan karo Aku ing Firdaus.”

₄₄Bareng udakara jam rolas, terus ana pepeteng sing nutupi sak tanah kabèh, nganti jam telu, ₄₅awit srengéngé ora semlorot. Geberé Griya Sutyi suwèk ing tengah dadi loro. ₄₆Yésus terus ngomong karo swara banter: “Duh Bapak, Kula masrahaké nyawa Kula ing tangan Panjenengan.” Sakwisé ngomong mengkono terus masrahké nyawané. ₄₇Nalika penggedéné para suradadu weruh lelakon kuwi, terus ngluhurké Gusti Allah, tembungé: “Nyata, yèn wong iki tanpa kesalahan.” ₄₈Sak kabèhé wong sing pada grombolan ndeleng, bareng wis weruh apa sing kelakon mau, pada mulih karo ngantem-ngantem dada. ₄₉Sak kabèhé wong sing wis kenal marang Yésus, klebu uga para wong wadon sing pada mèlu Panjenengané sangka Galiléa, pada ngadek ing kadohan, weruh lelakon kuwi kabèh.

₅₀Ana wong sing jenengé Yosèf, juru Hukum Agama, wong sing betyik lan bener. ₅₁Kuwi ora mèlu ngrujuki putusan lan tumindaké Hukum Agama, asalé sangka Arimatèa, sakwijiné kuta Ju, sing ngentèn-entèni marang Kratoné Gusti Allah. ₅₂Kuwi teka ing ngarepé Pilatus, njaluk layoné Yésus. ₅₃Sakwisé layon diedunké, terus dibunteli mori alus lan terus dikubur ing kubur sing ditatah karo puntuk watu, sing durung tau kanggo. ₅₄Nalika semono pinuju dina tyetyawisan, arep tekané dina sabat.

₅₅Wong-wong wadon sing wis pada mèlu Yésus sangka Galiléa, kuwi ya pada mèlu ngiringké lan nyawang kuburan mau lan tyarané enggoné ndèkèkké layoné. ₅₆Sak mulihé terus pada nyawiské tyampuran wewangèn lan lenga jebat. Nanging ing dina sabat pada lèrèn, netepi angger-angger.