Tembungé Yésus marang para juru Torèt lan para Farisi
1Yésus terus ngomong marang wong okèh lan marang para muridé, tembungé: 2“Para juru Torèt lan para Farisi kuwi pada nglungguhi lungguhané Moses. 3Mulané apa sing diomongké marang kowé kuwi pada lakonana kabèh lan pada tetepana, nanging aja pada niru tindak-tanduké, awit wong-wong kuwi pada mulangi, nanging ora pada nglakoni déwé. 4Mulané wongé, pada mbongkoki momotan-momotan sing abot lan rekasa, terus ditumpangké ing pundaké wong, nanging awaké déwé nyénggol waé ora gelem. 5Penggawéané kabèh kuwi pada ditindakké supaya disawang karo wong, awit pada ngambakké sabuk-sabuk sembayangé lan nggedèkké gombyok-gombyoké jubahé. 6Pada seneng lungguh ing panggonan sing kajèn ing pésta-pésta lan marang lungguhan sing nomer siji ing sinaguké, 7uga seneng nampani panghurmatan ing pasar-pasar lan diarani karo wong, rabbi. 8Nanging kowé aja diarani rabbi, awit mung siji Rabbimu lan kowé kabèh pada-pada sedulur. 9Apa menèh kowé aja nyebut sapa waé ing bumi iki ‘bapak’, awit mung siji Bapakmu, ya kuwi Panjenengané ing swarga. 10Kowé aja gelem diarani pemimpin, awit mung siji Pemimpinmu, ya kuwi Kristus. 11Sapa sing gedé déwé ing sak tengahmu kuwi dadia peladènmu. 12Lan sapa sing ngluhurké awaké déwé, bakal diasorké, nanging sing ngasorké awaké déwé bakal diluhurké.”
Yésus nyenèni para juru Torèt lan para Farisi
13“Tyilaka kowé, hé, para juru Torèt lan para Farisi, wong-wong lamis, awit kowé nutup lawang-lawang Kratoné swarga kanggo wong, awit kowé déwé ora mlebu lan wong-wong sing arep mlebu kok alang-alangi.
[ 14Tyilaka kowé, hé, para juru Torèt lan para Farisi, wong-wong lamis, awit kowé pada ngemplok omahé randa-randa nganti entèk, ngapusi nganggo pandonga dawa-dawa, mulané kowé mesti bakal nampa paukuman sing luwih abot.]
15Tyilaka kowé, hé, para juru Torèt lan para Farisi, wong-wong lamis, awit kowé pada mlaku ing segara lan ndlajahi daratan, supaya kowé pada olèh wong sing mlebu ing agamamu, lan yèn kelakon mengkono, wong kuwi kok tyalonké mlebu neraka, sing alané tikel loro tenimbang karo kowé.
16Tyilaka kowé, hé, para pemimpin sing lamur, sing ngomong: Sapa sing sumpah kanggo Griya Sutyi, sumpahé kuwi ora sah; nanging sapa sing sumpah kanggo emasé Griya Sutyi, sumpahé kuwi nalèni sing sumpah. 17Hé, kowé wong-wong bodo lan lamur, endi sing luwih gedé tegesé, emas apa Griya Sutyi sing nyutyèkké emasé? 18Apa menèh sapa sing sumpah kanggo mesbèh, sumpahé kuwi ora sah, nanging sapa sing sumpah kanggo pisungsung ing mesbèh, sumpahé kuwi nalèni sing sumpah. 19Hé, wong-wong lamur, endi sing luwih gedé tegesé, pisungsungé apa mesbèh sing nyutyèkké pisungsungé? 20Mulané sapa sing sumpah kanggo mesbèh, kuwi sumpahé kanggo mesbèh lan uga kanggo barang-barang sing temumpang ing kono. 21Lan sapa sing sumpah kanggo Griya Sutyi, kuwi ya sumpah kanggo Griya Sutyi lan uga kanggo Panjenengané sing manggon ing kono. 22Uga sapa sing sumpah kanggo swarga, kuwi ya sumpah kanggo damparé Gusti Allah lan ya kanggo Panjenengané sing njagong ing kono.
23Tyilaka kowé, hé, para juru Torèt lan para Farisi, wong-wong lamis, awit uga godong telasih lan adas lan jinten kuwi kok bayar pra sepuluhé, nanging perkara-perkara sing luwih gedé boboté kanggo angger-angger, ya kuwi: keadilan, kawelasan lan kasetian kuwi kok lalèkké. Sing siji kudu ditindakké, sijiné aja dilalèkké. 24Hé, kowé, pemimpin-pemimpin sing lamur, lemut kok saring sangka ombèn-ombènmu, nanging unta kok èlèk.
25Tyilaka kowé, hé, para juru Torèt lan para Farisi, wong-wong lamis, awit njabané tuwung lan kendi pada kok resiki, nanging ing njeruhné kebak isi rampasan lan murka sing gedé. 26Hé, wong Farisi sing lamur, resikana ndisik njeruhné tuwung kuwi, nganti njabané ya bakal dadi resik.
27Tyilaka kowé, hé, para juru Torèt lan para Farisi, wong-wong lamis, awit kowé kuwi pada kaya kuburan, sing dilabur putih; njabané pantyèn kétok apik, nanging njeruhné kebak isi balungé wong mati lan rereget werna-werna. 28Semono uga kowé, njabamu kétok bener ana ngarepé wong, nanging ing batinmu kebak isi lelamis lan duraka.
29Tyilaka kowé, hé, para juru Torèt lan para Farisi, wong-wong lamis, awit kowé, mbangun kuburané para nabi lan nggambari tugu-tuguné wong-wong sutyi ing kuburan. 30Lan ngomong: “Yèn kita pada urip ing jamané para leluhurku, mesti kita ora pada mèlu komplotan karo wong-wong kuwi ing bab ngutahké getihé para nabi.” 31Nanging awit sing mengkono kuwi, kowé pada dadi seksi kanggo awakmu déwé, yèn kowé kabèh kuwi pada turunané wong-wong sing matèni para nabi. 32Dadi kowé pada nggenepi lelakoné leluhurmu! 33Hé, ula, hé para tetesané ula upas, kepriyé enggonmu bisa utyul sangka ukumané neraka?”
Nubuat bakal rusaké Yérusalèm
34“Mulané, delengen, Aku ngutus nabi-nabi lan wong-wong wityaksana lan juru Torèt nekani kowé, nanging kowé bakal pada matèni separo lan nyalip wong sangka sing tak utus kuwi lan kanggo separo liyané sangka kuwi bakal pada kok larani ing sinagukmu lan kok oyak-oyak sangka kuta sing siji menyang kuta sijiné, 35supaya pada diwaleské marang kowé sak kabèhé getih resik sing wis dikutahké ing bumi, wiwit sangka getihé Abil sing bener kuwi, nganti tekan getihé Sakaria, anaké Bérékya, sing kok patèni ing antarané griya Sutyi lan mesbèh. 36Sak temené Aku ngomong marang kowé: Kabèh kuwi bakal diwaleské marang golongan iki.
37Yérusalèm, Yérusalèm sing matèni para nabi lan mbandemi watu marang wong-wong sing diutus nemoni kowé, wis nganti kaping pira enggon-Ku kepéngin nglumpukké anak-anakmu, kaya babon enggoné nglumpukké anak-anaké ing sak ngisoré swiwiné, nanging kowé pada ora gelem. 38Titènana, omahmu iki bakal ditinggalké dadi suwung. 39Lan Aku ngomong marang kowé: Wiwit saiki kowé ora bakal pada weruh Aku menèh, nganti kowé pada omong: Kaberkahan Sing teka atas asmané Gusti.”
