Markus 14

₁Rong dina menèh ana riyaya Paskah lan Riyaya Roti tanpa ragi. Para pengarepé imam lan para juru Torèt pada ngrantyam kepriyé enggoné nyekel lan matèni Yésus karo réka-daya ala, ₂awit pada rerasan: “Aja sak njeruhné riyaya, supaya ora nggawé ributé rayat.”

₃Nalika Panjenengané ing Bétania, ing omahé Simon sing wis tau lara lépra, ijik njagong mangan, ana wong wadon teka nggawa botol marmer isi lenga narwastu tulèn, sing larang regané. Sakwisé metyah guluné botol kuwi, wong mau terus ngesokké lengané ing sirahé Gusti Yésus. ₄Ana wong karo rasa ora trima pada rerasan: “Apa gunané mbuwang-mbuwang lenga jebat narwastu kuwi? ₅Awit lenga kuwi apa ora kena didol luwih sangka 300 dinar lan kena dikèkké marang wong-wong mlarat.” Wong-wong kuwi terus nyenèni wong wadon mau. ₆Nanging Yésus ngomong: “Enengna waé wong kuwi. Kenèng apa kowé pada nggawé répoté? Wong kuwi wis nindakké penggawé betyik marang Aku. ₇Awit wong-wong mlarat tansah ing tengahmu, lan sak wantyi-wantyi kowé nduwé karep, kowé bisa nindakké penggawé betyik marang wong-wong mlarat; nanging Aku iki ora slawasé bebarengan karo kowé. ₈Wong wadon kuwi wis nindakké apa sing bisa dilakoni. Lan wis nglengani awak-Ku kanggo tyetyawis panguburan-Ku. ₉Sak temené Aku ngomong marang kowé: Ing ngendi waé Injil diwartakké ing sak ubengé jagat, apa sing wis ditindakké karo wong wadon kuwi bakal dityeritakké kanggo pengéling-éling.”

₁₀Yudas Iskariot, salah sijiné muridé rolas, terus ngadek marani para pengarepé imam, karo karep masrahké Panjenengané. ₁₁Bareng krungu, wong-wong kuwi pada bungah lan janji bakal ngekèki duwit marang Yudas. Yudas terus nggolèk tyara enggoné arep masrahké Yésus ing waktu sing tyotyok.

₁₂Ing dina wiwitan Riyaya Roti tanpa ragi, wantyiné mbelèh tyempé Paskah, para muridé pada ngomong marang Yésus: “Gusti ing ngendi ngarepké kita pada lunga tata-tata kanggo mangan Paskah Gusti?” ₁₃Panjenengané terus ngutus muridé loro, lan ngomong marang kongkonan kuwi: “Pada menyanga ing kuta; ing kana ana wong sing nggawa kendi isi banyu bakal metuki kowé. Kowé pada ngetutna wong kuwi, ₁₄lan ing omah sing dileboni, kowé ngomonga marang sing nduwé omah mau: Guru meling: Kamar endi sing bakal kanggo mangan Paskah karo para sedulur-Ku? ₁₅Wong kuwi terus bakal nduduhké marang kowé kamar nduwur, sing jembar sing wis dityawiské. Ya ing kono kuwi kowé pada tyawiské pésta Paskah kanggo Aku lan kowé kabèh!” ₁₆Muridé kuwi terus pada budal, lan bareng tekan kuta pada ngalami kabèh kaya sing diomongké karo Yésus mau; terus pada nyawiské Paskah.

₁₇Bareng wis soré Panjenengané teka bareng karo muridé rolas. ₁₈Nalika pada lungguh lan pada mangan, Yésus ngomong: “Sak temené Aku ngomong marang kowé, ana siji sangka tunggalmu sing bakal ngiyanati Aku, ya sing ijik mangan karo Aku.” ₁₉Para muridé terus wiwit pada sedih lan siji-sijiné pada ngomong marang Panjenengané: “Duduk kula ta, Gusti?” ₂₀Panjenengané terus ngomong marang para muridé: “Wong kuwi ya salah siji sangka tunggalmu wong rolas, sing nyelupké roti ing mangkok bebarengan karo Aku. ₂₁Awit Putrané Manungsa bakal lunga kaya sing wis ketulis kanggo Panjenengané, nanging tyilaka wong sing dadi jalarané Putrané Manungsa dikiyanati. Luwih betyik, yèn wong kuwi ora lair.”

₂₂Nalika Yésus lan para muridé ijik pada mangan, Panjenengané njupuk roti, terus ndedonga sukur, lan nyuwil-nyuwil roti mau terus ngekèkké marang para muridé, karo ngomong: “Pada tampanana, iki badan-Ku.” ₂₃Panjenengané terus njupuk tuwungé, masrahké ing pandonga lan ngekèkké tuwung kuwi marang para muridé. Kabèh terus pada ngombé sangka tuwung mau. ₂₄Uga Panjenengané ngomong marang para muridé: “Iki getih-Ku, getihé perjanjian, sing dikutahké kanggo wong okèh. ₂₅Sak temené Aku ngomong marang kowé: Aku bakal ora ngombé menèh wohé wit anggur, nganti tekané dinané Aku bakal ngombé sing anyar ing Kratoné Gusti Allah.”

₂₆Sakwisé pada nyanyi kidung pamuji, terus pada lunga menyang gunung Saitun.

₂₇Yésus terus ngomong marang para muridé: “Kowé kabèh, bakal gonjing pertyayamu, awit wis ketulis: Aku bakal nggepuk juru pangoné, lan wedus-wedusé bakal pada buyar. ₂₈Nanging yèn Aku wis ditangèkké, Aku bakal ndisiki kowé menyang Galiléa.” ₂₉Pétrus terus ngomong marang Panjenengané: “Senajan kabèh pada gonjing pertyayané, kula ora.” ₃₀Yésus terus ngomong marang Pétrus: “Sak temené Aku ngomong marang kowé, ing dina iki, ing wantyi mbengi iki uga, sak durungé pitik jago kluruk kaping pindo, kowé wis nyélaki Aku kaping telu.” ₃₁Nanging karo luwih nandes Pétrus ngomong: “Yèn kula kudu mati bareng-bareng karo Gusti, kula ora arep nyélaki Gusti.” Wong liya-liyané kabèh ya pada ngomong mengkono.

₃₂Yésus lan para muridé terus teka ing panggonan sing jenengé Gètsémani. Yésus ngomong marang para muridé: “Pada lungguha ing kéné, sak suwéné Aku ndedonga.” ₃₃Panjenengané ngejak Pétrus lan Yakobus lan Yohanes mèlu. Yésus wiwit krasa susah banget lan wedi ing ati. ₃₄Panjenengané terus ngomong marang muridé telu kuwi: “Atiku sedih banget, nganti kaya arep mati. Kowé pada ing kéné lan pada melèka.” ₃₅Sakwisé njangkah maju, Yésus terus sendeku ing bumi lan ndedonga, supaya yèn bisa wantyiné kuwi sumingkir sangka Panjenengané, ₃₆lan ngomong: “Duh Abba, duh Bapak, kanggo Panjenengan samubarang bisa klakon; tuwung iki supaya Panjenengan singkirké sangka Kula, mung waé aja karep Kula, nanging karep Panjenengan.”

₃₇Yésus terus mbalik lan nemoni muridé telu kuwi pada turu. Panjenengané terus ngomong marang Pétrus: “Simon, apa kowé turu? Apa kowé ora kuwat melèk sak jam waé? ₃₈Pada jaga-jagaa lan ndedongaa, supaya kowé ora kena ing panggoda; roh kuwi pantyèn nurut niyaté, nanging dagingé manungsa, ringkih.” ₃₉Panjenengané terus lunga menèh lan ndedonga nganggo tembung-tembung sing pada. ₄₀Nalika teka menèh, Yésus nemoni muridé telu kuwi ijik pada turu, awit mripaté mbliyut, uga pada ora ngerti apa sing kudu diomongké marang Panjenengané.

₄₁Panjenengané teka sing kaping teluné terus ngomong marang muridé telu kuwi: “Apa ijik pada turu lan ngasuh? Wis tyukup, wis tekan wantyiné, delengen, Putrané Manungsa dipasrahké marang tangané para wong dosa. ₄₂Pada tangia, hayuk pada lunga. Sing ngiyanati Aku wis tyedak.”

₄₃Nalika Yésus ijik ngomong, Yudas salah sijiné muridé rolas, dadakan teka bareng karo wong okèh sing pada nggawa pedang lan pentung atas préntahé para pengarepé imam, lan para juru Torèt lan para pinituwa. ₄₄Wong sing ngiyanati Panjenengané wis ngekèki tanda marang wong-wong mau: “Wong sing bakal tak ambung, ya kuwi wongé, kuwi tyekelen, jaganen sing kuwat.” ₄₅Sakwisé teka, Yudas gelis-gelis nyedekki Panjenengané, terus ngomong: “Rabbi,” lan ngambung Panjenengané. ₄₆Wong-wong mau terus nyandak lan nyekel Panjenengané. ₄₇Sangka antarané wong-wong ing kono kuwi ana sing ngetokké pedang, lan nyabetké pedangé marang abdiné imam gedé lan merung kupingé. ₄₈Yésus terus ngomong marang wong-wong kuwi: “Kowé kok kaya ngadepi bégal, pada teka karo nggawa pedang lan pentung kanggo nyekel Aku? ₄₉Saben dina Aku apa ora ya bareng karo kowé, mulangi ing Griya Sutyi; lan kowé ora pada nyekel Aku. Nanging supaya kelakon sing ketulis ing Kitab.”

₅₀Para muridé terus ninggal Panjenengané, pada mblayu kabèh.

₅₁Ana nom-noman pada mèlu Panjenengané, nutupi badané mung nganggo kemul mori. Wong-wong pada arep nyekel nom-noman kuwi, ₅₂nanging nom-noman mau ninggal moriné, mblayu wuda.

₅₃Yésus terus dituntun menyang omahé imam gedé. Para pengarepé imam, pinituwa lan juru Torèt pada nglumpuk ing kono. ₅₄Nanging Pétrus pada mèlu Panjenengané sangka kadohan nganti tekan lataré imam gedé, terus lungguh ing tengahé para pengawal lan bediang.

₅₅Para pengarepé imam uga juru Hukum Agama kabèh, pada nggolèk paseksi sing nglawan Yésus, supaya Panjenengané bisa ditibani paukuman pati, nanging ora pada olèh. ₅₆Awit okèh wong sing ngekèki paseksi palsu nglawan Yésus, nanging paseksi-paseksi kuwi siji lan sijiné ora tyotyok. ₅₇Terus ana wong sing ngomongké paseksi palsu, nglawan Panjenengané karo ndakwa, ngéné, ₅₈“Kita wis pada krungu wong kuwi omongan mengkéné: Aku bakal ngembrukké Griya Sutyi sing digawé karo tangané manungsa iki lan sak njeruhné telung dina Aku bakal mbangun liyané, sing duduk gawéané tangané manungsa.” ₅₉Bab iki, paseksiné wong-wong kuwi uga angèl karo liyané.

₆₀Imam gedé terus ngadek ing sak tengahé kumpulan, terus takon marang Yésus: “Apa kowé ora nyauri babar pisan? Kepriyé kanggo paseksiné wong-wong sing ndakwa kowé kuwi?” ₆₁Nanging Panjenengané meneng waé, ora nyauri apa-apa. Imam gedé takon Yésus menèh, tembungé: “Apa kowé kuwi Mésias, Putrané sing Dipuji?” ₆₂Semauré Yésus: “Ya Aku iki Panjenengané, lan kowé bakal pada weruh Putrané Manungsa njagong ing sak tengené sing Mahakwasa lan teka ing mégané langit.” ₆₃Imam gedé terus nyuwèk-nyuwèk jubahé lan ngomong: “Kanggo apa kita ijik mbutuhké seksi menèh? ₆₄Sampéyan wis pada krungu nyenyamahé marang Gusti Allah. Kepriyé panemuné sampéyan?” Wong-wong kabèh bebarengan pada netepaké Yésus kudu diukum pati. ₆₅Wong terus wiwit ngidoni Panjenengané, lan nutupi praupan-Né lan njotosi karo omong marang Panjenengané: “Hé, nabi, tyoba bedèken!” Uga para pengawal ya mèlu pada ngantemi Yésus.

₆₆Nalika kuwi Pétrus ijik ing ngisor, ing plataran. Terus ana wong wadon, abdiné imam gedé, sing teka, ₆₇lan bareng weruh Pétrus bediang, terus namatké praupané lan ngomong: “Sampéyan kuwi apa ora ya tansah bareng karo Yésus, wong Nasarèt kuwi.” ₆₈Nanging Pétrus sélak, semauré: “Kula ora ngerti lan ya ora mudeng apa sing sampéyan karepké kuwi.” Pétrus terus ngalih menyang èmpèr ngarep. (Terus ana pitik jago kluruk.) ₆₉Bareng wong wadon mau weruh Pétrus menèh, terus ya ngomong marang wong-wong ing kono: “Wong kuwi ya sangka golongané.” ₇₀Nanging Pétrus sélak menèh. Ora let suwé wong-wong ing kono pada ngomong menèh marang Pétrus: “Sampéyan kuwi nggenah tunggalé, apa menèh sampéyan wong Galiléa!” ₇₁Nanging Pétrus terus wiwit sumpah: “Kula ora kenal wong sing sampéyan omongké kuwi!” ₇₂Sak nalika kuwi uga pitik jago kluruk kaping pindoné. Pétrus terus kèlingan marang tembungé Yésus: “Sak durungé pitik jago kluruk kaping pindo, kowé wis nyélaki Aku kaping telu.” Terus nangis ngguguk.