Kuwajipan para imam lan turunané Lévi
1GUSTI ngetokké tembung marang Harun: “Kowé lan anak-anakmu kabèh turunané leluhurmu kudu pada nyangga kabèh kesalahan marang ing omah sutyi; sak terusé mung kowé lan anak-anakmu sing nanggung kabèh kesalahané, sing digawé ing sak njeruhné pangkatmu dadi imam. 2Mengkono uga para sedulurmu taleré Lévi, ya taleré leluhurmu ya kongkonen ngadep bareng karo kowé supaya pada mbarengi kowé lan ngladèni marang kowé, waktu kowé lan anak-anakmu pada ngadep ing Tarupé angger-angger. 3Pada nglakonana kuwajipané ngladèni marang kowé, lan kanggo ing sak tarup kabèh; nanging aja nganti pada nyedaki marang pirantiné omah sutyi lan marang mesbèh, supaya aja nemoni pati, ya wong-wong kuwi ya kowé déwé. 4Kudu pada dadi sing ngantyani lan nglakonana kuwajipané kanggo ing Tarup Kumpulan miturut sak okèhé penggawéan ing tarup kuwi, nanging wong-wong lumrah aja ana sing nyedaki kowé. 5Nanging kowé kuwi sing pada njaga marang omah sutyi lan mesbèh, supaya wong Israèl aja nganti pada katekan memala menèh. 6Aku wis njupuk para sedulurmu wong Lévi sangka antarané wong Israèl kanggo pawèhé marang kowé sing pasrah marang GUSTI, supaya pada nglakonana penggawéan ing Tarup Kumpulan; 7nanging kowé kabèh anak-anakmu pada dadia imam lan nandangana samubarang sing gegandèngan karo mesbèh lan kanggo saben apa ing sak mburiné geber, kuwi pada kok tandangana; kuwajipanmu dadi imam kuwi Aku sing ngekèki marang kowé kanggo berkah; wong lumrah sing nyedaki ing kono diukum pati.”
8Ana menèh tembungé GUSTI marang Harun mengkéné: “Aku wis ngekèki kuwajipan marang kowé njaga marang pisungsung spésial kanggo Aku; sakkèhé pisungsungé sutyi wong Israèl Tak wènèhké marang kowé lan anak-anakmu kanggo pandumanmu; kuwi pernatan kanggo selawasé. 9Kanggo pisungsung sing Mahasutyi, ya kuwi sing ora kudu diobong, kuwi dadia pandumanmu, ya sak rupané kurban sing rupa kurban panganan utawa kurban ngluwari dosa lan kurban denda sing dipasrahké marang Aku, kuwi bagéan Mahasutyi sing dadi pandumanmu lan anak-anakmu. 10Kuwi panganen kanggo pandumanmu sing Mahasutyi. Sakkèhé wong lanang kena mangan; kuwi pandumanmu sing sutyi. 11Lan sing disebut iki ya dadia pandumanmu: pisungsung spésial ya kuwi kurbané liyané, mlebu uga pisungsung goyangan kurbané wong Israèl, Tak wènèhké marang kowé kabèh sak anak putumu lanang lan wadon, kuwi dadia pernatan kanggo selawasé. Saben sing lair ing omahmu lan brayatmu kabèh sing ora najis kena mangan kuwi. 12Sakkèhé lenga pilihan lan anggur pilihan uga gandum, ya wiwitan pametuné sing pada dipasrahké marang GUSTI, kuwi Tak wènèhké marang kowé; 13wiwitan pametuné saben sing tukul ing buminé sing dipasrahké marang GUSTI, kuwi ya dadi pandumanmu; saben sing lair ing omahmu lan brayatmu kabèh sing ora najis kena mangan kuwi. 14Kabèh sing dèwèké kanggo GUSTI ing panggonané wong Israèl kuwi dadi pandumanmu. 15Saben sing lair ndisik sangka wetengé angger daging, sing dipasrahké marang GUSTI, dadia rupa manungsa utawa kéwan, kuwi dadia pandumanmu. Nanging anak mbarep manungsa kuwi kowé nebusa; mengkono uga anak mbarep kéwan sing haram ya tebusen. 16Nanging duwit tebusané kuwi, kanggo manungsa wiwit umur sesasi tebusané miturut regané, duwit lima sèkel slaka, miturut sikelan omah sutyi; sèkel iki boboté ana rong puluh géra. 17Nanging anak mbarepé sapi, wedus gèmbèl utawa wedus, kuwi aja kok tebus, kabèh kuwi pada dadia sutyi, getihé disiramké ing mesbèh lan gajihé diobong dadi kurban bakaran, sing ambuné njalari senengé atiné GUSTI; 18nanging dagingé kuwi dadi pandumanmu, kaya pisungsung dada lan sampilé sing tengen, kuwi ya dadi pandumanmu. 19Sakkèhé pisungsung spésial sutyi sing pada dipisungsungké karo wong Israèl marang GUSTI, kuwi Tak wènèhké marang kowé lan sak anak-anakmu lanang lan wadon, dadia pernatan kanggo selawasé, kuwi perjanjian sing karo uyah kanggo selawasé ing ngarepé GUSTI kanggo kowé kabèh uga marang turunmu.” 20Uga menèh tembungé GUSTI marang Harun: “Ing negarané kowé ora bakal olèh tanah panduman lan ora bakal olèh panduman ing tengahé; Aku sing dadi pandumanmu lan pandumanmu ing tengahé wong Israèl.
21Tembungé Gusti Allah marang Harun: Kabèh prasepuluhan sing dipasrahké karo wong Israèl marang AKU, wis Tak wènèhké marang wong Lévi. Kuwi upahé enggoné ngrumat Tarup Sutyi.
22Nanging wong Israèl aja ana menèh sing nyedaki Tarup Kumpulan, nganti ndadèkké dosané lan terus nemoni pati, 23mung wong turunané Lévi sing pada nandangi kerjanané ing Tarup Kumpulan, lan kuwi pada nyanggaa apa sing dadi kesalahané; kuwi dadia pernatan kanggo selawasé nganti ing turun-temurunmu; wong kuwi ora bakal pada olèh bumi panduman ing tengahé wong Israèl; 24awit pisungsung prasepuluh sing dipasrahké karo wong Israèl marang GUSTI, minangka panduman spésial, kuwi Tak wènèhké marang para turunané Lévi kanggo pandumané, mulané wis pada Tak omongi: Ora bakal olèh bumi panduman ing tengahé wong Israèl.”
25GUSTI ngetokké tembung marang Moses: 26“Kowé omongana marang para wong turunané Lévi, pada ngomonga: Yèn kowé pada nampani pisungsung prasepuluhan sangka wong Israèl, sing wis Tak wènèhké marang kowé dadi pandumanmu, kowé terus pada masrahna sak bagéan kuwi ngadep marang GUSTI kanggo pisungsung spésial, sak prasepuluhé pisungsung prasepuluhan kuwi. 27Pisungsung kuwi bakal diitung dadi pisungsungmu spésial, kaya gandum sangka pametuné lan kaya olèh-olèhé ing tanduran anggur. 28Karo mengkono dadiné kowé ya pada masrahaké pisungsung spésial ngadep marang GUSTI sangka sak bagéan pisungsung prasepuluhan sing kok tampa sangka wong Israèl, kuwi dijukuk sak pira sing dadi duwèké GUSTI dipasrahké marang Harun. 29Sak rupané kurban sing kok tampani kuwi, pilihana sing apik déwé pasrahna kanggo pisungsung spésial marang GUSTI, kuwi dadi bagéan sing sutyi. 30Lan pada tuturana: Yèn kowé masrahké sangka sing dipilih mau, kuwi kanggo wong turunané Lévi, diitung kaya pametuné gandum lan kaya olèh-olèhé tanduran anggur, 31kowé dililani mangan ing saben panggonan, ya kowé lan brayatmu kabèh, awit kuwi kanggo upahé kerjananmu ing Tarup Kumpulan. 32Angger sing pada kok pasrahaké kuwi sing pilihan, kowé bakal pada ora ngalami dosa awit sangka kuwi; lan mengkono kowé bakal pada ora sembrana marang kesutyiané pisungsung-pisungsungé sing disutyèkké wong Israèl, nganti kowé ora bakal pada mati.”
