Pernatan bab dadi nasir
1GUSTI ngetokké tembung marang Moses: 2“Kowé ngomonga marang wong Israèl: Yèn ana wong lanang utawa wadon sing ngétokké janji sing spésial, ya kuwi janji dadi wong nasir, arep nyutyèké awaké déwé pasrah marang GUSTI, 3kuwi kudu nyiriki anggur lan sembarang ombèn-ombèn sing mendemi, aja ngombé tyukak anggur utawa ombèn sing mendemi, lan aja ngombé ombèn-ombèn sing asal-usulé sangka anggur, uga aja mangan woh anggur, dadia sing ijik anyar utawa sing wis garing. 4Selawasé dadi nasir aja mangan sembarang olah-olahan sing sangka wit anggur, dadia sing ujut isi utawa putyuké pangé. 5Selawasé nindakké janjiné enggoné dadi nasir, sirahé aja nganti kedemuk karo péso tyukur; nganti tekan sak genepé dinané enggoné nyutyèké awaké pasrah marang GUSTI, tansah dadia sutyi lan rambuté diingu. 6Selawasé enggoné nyutyèkké awaké pasrah marang GUSTI, aja nganti nyedaki layon; 7senajan kepatèn bapaké utawa ibuné, seduluré lanang utawa wadon, ya aja nganti najiské awaké awit sangka kuwi, awit sing dadi tandané nasir kanggo Gusti Allahé kuwi ing sirahé.
8Selawasé enggoné dadi nasir, awaké dadia sutyi mung kanggo GUSTI. 9Nanging yèn ana wong sing mati dadakan ing sandingé, sing njalari wong kuwi najiské rambuté dadiné-nasir, ing dinané nyutyèkké kudu dityukur rambuté, ya kuwi sakwisé pitung dina enggoné nyukur. 10Nanging ing wolung dinané nggawaa manuk deruk loro utawa anak dara loro diladèkké marang imam, menyang ing ngarepé lawangé Tarup Kumpulan. 11Manuk mau sing siji dipasrahké karo imam kanggo kurban ngluwari dosa, nanging sijiné kanggo kurban obongan, lan imam kuwi nganakké rukunan kanggo wong mau awit sangka dosané tyedak layon. Ing dina kuwi uga sirahé disutyèkké, 12lan awaké disutyèkké menèh pasrah marang GUSTI, karo nggawa tyempé lanang siji sing umur setaun kanggo kurban denda. Nanging dina sing wis kepungkur dianggep batal, awit rambuté dadiné-nasir wis dadi najis.
13Awit iki angger-anggeré kanggo wong nasir: Yèn wis genep dinané enggoné janji dadi nasir, wong mau terus digawa menyang ing ngarepé lawangé Tarup Kumpulan, 14terus masrahna pisungsung ngadep marang GUSTI, rupa wedus gèmbèl lanang siji sing umur setaun lan sing tanpa tyiri, kanggo kurban obongan, lan wedus gèmbèl wadon siji sing umur setaun lan tanpa tyiri, kanggo kurban ngluwari dosa, lan wedus gèmbèl lanang siji sing tanpa tyiri, kanggo kurban keslametan, 15uga menèh roti tanpa ragi sak wakul, ya kuwi roti bunder sing glepungé pilihan, ngolahé nganggo lenga, lan roti tipis tanpa ragi sing dioseri lenga, karo kurban panganan lan kurban-kurbané ombèn. 16Kuwi kabèh terus dipasrahké karo imam ing ngarepé GUSTI lan imam kuwi terus nyawiské kurban ngluwari dosa lan kurban obongan; 17wedus gèmbèl lanang ya dityawiské kanggo kurban keslametan ngadep marang GUSTI karo roti tanpa ragi sak wakul mau; uga kurbané panganan lan kurbané ombèn ya dityawiské karo imam. 18Wong nasir terus nyukur rambuté dadiné-nasir ing ngarepé lawangé Tarup Kumpulan; rambuté nasir kuwi terus diklumpukké lan dityemplungké ing geni ing ngisoré kurban keslametan. 19Sakwisé mengkono imam njupuka sampilé wedus lanang sing ngarep, sing wis diolah, karo roti bunder siji tanpa ragi sangka wakul lan roti tipis tanpa ragi, pada ditumpangké ing èpèké wong nasir sing wis nyukur rambuté dadiné-nasir; 20kuwi kabèh terus digoyangké karo imam dadi pisungsung goyangan ing ngarepé GUSTI; kuwi kabèh dadi panduman sutyi kanggo imam karo dadané pisungsung goyangan lan sampilé pisungsung spésial. Sakwisé mengkono, wong nasir terus kena ngombé anggur.”
21Kuwi mau angger-angger kanggo wong nasir sing nduwé janji bakal masrahaké pisungsungé marang GUSTI, kuwi durung kepitung pisungsung sing wong mau bisa masrahaké, kejaba kuwi mau. Kaya sing dadi janjiné sing wis diutyapké, ya ngono enggoné kudu nglakoni kanggo ujar dadiné nasir.
Upatyara yèn imam mberkahi
22GUSTI ngetokké tembung marang Moses: 23“Kowé ngomonga marang Harun lan para anaké: Enggonmu pada mberkahi wong Israèl lan ngomonga mengkéné:
24GUSTI ngekèkana berkah marang kowé,
lan ngayomana kowé;
25GUSTI supaya nylorotké padangé praupané marang kowé,
lan ngekèkana berkah lan kawelasan;
26GUSTI supaya gelem ngadepké praupané marang kowé,
lan ngekèkana tentrem rahayu.
27Kaya mengkono enggonmu pada kudu ngutyapké asma-Ku marang wong Israèl, nganti bakal pada Tak berkahi.”