Obaja 1

Tembungé GUSTI marang Edom mengkéné: Kita wis pada krungu kabar sangka GUSTI.

Ana sakwijiné kongkonan dikongkon ing sak tengahé para bangsa:

“Tangia, hayuk pada tandang merangi Edom!”

₂Kowé wis Tak dadèkké tyilik ing antarané para bangsa,

banget enggonmu dirèmèhké.

₃Kowé wis diapusi karo sombongé atimu,

kowé sing manggon ing gunung-gunung watu

sing manggon ing panggonan sing duwur,

lan sing nduwé pikiran:

“Sapa sing bisa ngedunké aku menyang bumi?”

₄Senajan kowé mabur duwur kaya manuk garuda,

malah senajan susuhmu ing antarané lintang-lintang,

Aku ya bakal ngedunké kowé sangka kono,

mengkono tembungé GUSTI.

₅Yèn kowé katekan maling utawa rampok ing wayah mbengi,

karo apa waé enggonmu dirusak,

wongé enggoné nyolong mung sak tyukupé waé, ta?

Yèn kowé katekan wong ngunduh anggur,

mesti ana anggur sing kok tinggal?

₆Kaya apa waé enggoné turunané Esau diglédah,

kaya apa waé enggoné digolèki bandané sing disimpen!

₇Sakkèhé kantya sing ngréwangi kowé

pada ngusir kowé nganti tekan tapel wates;

kowé dilarani, dikalahké karo para balamu.

Sing njagong tunggal sak méja karo kowé,

masang jiret kanggo kowé.

Edom kuwi tanpa pikiran.

₈Mengkono tembungé GUSTI: Ing waktu kuwi,

Aku bakal matèni para wong wityaksana ing Edom,

lan ngilangké pangertèn sangka pegunungané Esau.

₉Hé Téman, uga para suradadumu bakal kami-tenggengen,

supaya sakkèhé wong pegunungané Esau pada dientèkké kabèh.

₁₀Awit sangka penggawé ala sing kok tindakké marang sedulurmu Yakub,

kowé bakal katekan kisinan

lan bakal dientèkké selawasé.

₁₁Ing waktu kowé ngadek ing kadohan,

nanging bangsa liya pada ngrampoki kasugihané Yérusalèm.

Lan wong-wong mantya pada mlebu ing gapurané,

lan pada mbuwang lotré kanggo Yérusalèm,

ing kono kowé Edom, uga pada dadi sak pepadané wong-wong kuwi.

₁₂Kowé aja bungah ing dina kasangsarané sedulurmu,

lan aja bungah-bungah karo dina entèkké bangsa Yéhuda;

lan aja umuk-umukan

ing dina kasusahané.

₁₃Aja mlebu ing gapurané umat-Ku

ing dinané sing apes,

malah aja nganggep èntèng marang tyilaka sing ditibakké,

ing dinané sing apes;

lan aja ngrampas barang duwèké

ing dinané sing apes kuwi.

₁₄Kowé aja nyegati ing dalan simpangan,

karo karep matèni wong sing pada keplayu,

lan aja ngekèkké sing pada bisa utyul

ing dina kasusahané.

₁₅Awit wis tyedak dinané GUSTI sing ditibakké marang sakkèhé bangsa,

kowé bakal diwales pada kaya sing dadi penggawéanmu,

penggawéanmu bakal bali nampek marang sirahmu déwé.

₁₆Kaya tyarané enggonmu wis ngombé ing gunung-Ku sing sutyi,

mengkono uga para umat ya bakal ngombé kabèh tanpa lèrèn,

malah enggoné ngombé kétok ora mandek-mandek,

lan bakal dadi kaya bangsa mau ora tau ana.

₁₇Nanging ing gunung Sion bakal ana wong-wong sing bisa utyul,

lan gunung Sion kuwi bakal dadi panggonan sing sutyi,

lan turunané Yakub bakal pada nduwèni negara sing wis dadi duwèké.

₁₈Turunané Yakub bakal dadi geni,

turunané Yosèf urupé geni

nanging turunané Esau tunggaké jagung;

terus bakal diobong lan dipangan nganti entèk,

lan turunané Esau ora ana wong siji-sijia sing bisa utyul,

awit GUSTI sing ngomong mengkono.

₁₉Wong-wong sing manggon ing negara Negeb bakal pada ngenggoni pegunungané Esau,

lan sing manggon ing Bawah Ngisor bakal ngenggoni negarané wong Filistèn,

lan bakal ngenggoni tanahé Efraim lan panggonané Samaria,

uga taleré Bényamin bakal ngenggoni panggonané Giléad.

₂₀Wong-wong Israèl sing digawa menyang pembuwangan, para suradadu,

bakal ngenggoni negarané wong Kanaan nganti tekan Sarfat,

lan wong-wong Yérusalèm sing digawa menyang pembuwangan ing Sefarad,

bakal pada ngenggoni kuta-kuta ing negara Negeb.

₂₁Lan bakal ana Juruslamet sing pada munggah ing gunung Sion,

perlu ngukum pegunungané Esau;

GUSTI sing terus bakal ngwasani kraton kuwi.