Filémon 1

₁Sangka Paulus, wong ukuman awit Kristus Yésus, lan sangka Timotius sedulur tunggal pertyaya marang Filémon sing ditrésnani, kantya kita tunggal penggawé. ₂Lan marang Apfia, sedulur kita wadon tunggal pengandel, lan marang Arkipus, kantya kita sak peperangan, lan marang pasamuan ing omahmu.

₃Kawelasan lan katentreman sangka Gusti Allah, Bapak kita, lan sangka Yésus Kristus, anaa ing kowé kabèh.

₄Aku maturkesuwun marang Gusti Allahku saben-saben yèn aku ngélingi kowé ing njeruhné pandongaku, ₅awit aku wis krungu bab katrésnanmu marang para sutyi lan bab pertyayamu marang Gusti Yésus. ₆Lan aku ndongakké, supaya kumpulanmu tunggal pertyaya kuwi mèlu mbangun kaweruh perkara-perkara sing sejati ing antarané kita kanggo Kristus. ₇Sangka katrésnanmu, aku wis nampani kabungahan gedé lan mbombongké awit kowé wis nglipur atiné para sutyi, sedulur!

₈Awit sangka kuwi, senajan ing sak njeruhné tunggalané Kristus, aku bisa waé ngekèki préntah marang kowé bab apa sing wajip kok lakoni, ₉senajan mengkono ngélingi katrésnanmu kuwi, luwih apik yèn aku nduwé penjaluk marang kowé ngéné: Aku Paulus sing wis tuwa, luwih-luwih saiki dikunjara awit sangka Kristus Yésus, ₁₀nduwé penjaluk marang kowé, bab anakku sing tak temu nalika aku ing sak njeruhné pakunjara, ya kuwi Onésimus. ₁₁Mbiyèn, wong kuwi pantyèn ora migunani marang kowé, nanging saiki maédahi banget marang kowé, semono uga marang aku. ₁₂Wong mau, sing dadi wohé atiku, tak kongkon bali mèlu kowé. ₁₃Sak temené, mauné arep tak endek ing paukuman, kanggo gantiné kowé ngladèni aku sak njeruhné pakunjara awit sangka Injil, ₁₄nanging tanpa setujumu, aku ora wani nandangi apa-apa, supaya perkara sing betyik kuwi aja nganti kok tindakké kaya-kaya karo kepeksa, nanging karo lega-lila. ₁₅Awit, mengko karo tyara mengkono kuwi wong mau dipisahké sangka kowé kanggo sak untara waktu, supaya kowé gelema nampani tekan selawasé, ₁₆ora kaya batur menèh, nanging luwih sangka kuwi, ya kuwi kayadéné sedulur tunggal pertyaya sing ditrésnani. Kanggoné aku, pantyèn ya wis mengkono kuwi, saya menèh kanggo kowé, dadia tyara kamanungsan semono uga ing Gusti.

₁₇Yèn aku kok anggep kantya tunggal pertyaya, wong kuwi ya tampanana kaya enggonmu nampani aku déwé. ₁₈Nanging yèn wong mau wis nggawé rugimu, utawa utang marang kowé, aku sing bakal nanggung. ₁₉Aku Paulus, sing nanggung karo tulisané tanganku iki: Aku sing bakal mbayar. Betyiké aku aja nganti ngomong: “Yèn kowé uga utang marang aku”, ya kuwi awakmu déwé.

₂₀Sedulurku, supaya kowé migunani kanggo aku ing Gusti: Lipuren atiku ing Kristus. ₂₁Karo netepi ing mbangun-turutmu, layang iki tak tulis kanggo kowé. Aku mengertèni yèn kowé bakal nandangi ngungkuli penjalukku. ₂₂Kejaba sangka kuwi, aku uga tyawisna pondokan, awit sangka pandongamu, aku nduwé pengarep-arep yèn aku bakal bisa bali menèh.

₂₃Salam keslametan marang kowé sangka Epafras, kantyaku sak pakunjaran awit sangka Kristus Yésus, ₂₄lan sangka Markus, Aristarkus, Démas lan Lukas pada kantyaku sak penggawéan.

₂₅Kawelasané Gusti Yésus Kristus nunggala karo rohmu!