Filipi 1

₁Sangka Paulus lan Timotius abdi-abdiné Kristus Yésus marang sak kabèhé para sutyi ing Kristus Yésus ing Filipi lan para pamongé pasamuan lan para diaken.

₂Kawelasan lan katentreman sangka Gusti Allah Bapak kita, lan sangka Gusti Yésus Kristus anaa ing kowé kabèh.

₃Aku maturkesuwun marang Gusti Allahku, saben-saben aku éling marang kowé kabèh. ₄Lan saben aku ndongakké kowé kabèh, enggonku ndedonga tansah karo bungah. ₅Aku maturkesuwun marang Gusti Allahku awit sangka enggonmu pada dadi siji ing bab Injil wiwit ing dina wiwitan nganti saiki. ₆Kanggo kuwi aku yakin banget, yèn Panjenengané, sing miwiti penggawéané betyik ing tengahmu, kuwi bakal neruské nganti tekan ing pungkasané, ing dinané Kristus Yésus. ₇Pantyèn wis sak pantesé yèn aku mikir mengkono kanggo kowé kabèh, awit kowé pada ing njeruhné atiku, awit kowé kabèh pada olèh panduman ing sak njeruhné kawelasan sing dikèkké marang aku, ya wantyi aku diukum, ya wantyi mbélani lan ngantepi Injil. ₈Awit Gusti Allah sing dadi seksiku, kaya apa kangenku marang kowé kabèh karo katrésnané Kristus Yésus.

₉Lan ya iki pandongaku: Supaya katrésnanmu saya mundak-mundak ing kaweruh sing bener lan ing sak rupané pangertèn, ₁₀terus kowé pada bisa milih apa sing betyik, supaya kowé pada dadi resik lan ora tyiri tyedak dinané Kristus, ₁₁pada kebaka wohé kabeneran penggawéané Yésus Kristus kanggo kamulyan lan pamuji marang Gusti Allah.

₁₂Sing tak karepké, para sedulur, supaya kowé pada weruh, yèn apa sing wis tak alami iki, malah njalari majuné Injil, ₁₃terus dadi tyeta kanggo sak kabèhé pegawéné kraton lan wong liya-liyané kabèh, yèn aku dikunjara awit sangka Kristus. ₁₄Apa menèh sedulur ing njeruhné Gusti, okèh-okèhé wis nampani pertyaya awit sangka enggonku diukum lan dadi luwih kendel lan ora karo wedi enggoné ngetokké tembungé Gusti Allah. ₁₅Ana wong ngabaraké Kristus awit sengit lan seneng tukaran, nanging ana uga sing ngabaraké Panjenengané karo karep sing betyik. ₁₆Wong iki pada ngabaraké Kristus awit sangka trésna, awit pada ngerti, yèn aku ing kéné kanggo mbélani Injil, ₁₇nanging liyané awit sangka kepentingané déwé lan ora karo kekarepan sing éklas, mikiré bisa nambahi aboté kasangsaranku ing pakunjara.

₁₈Nanging ora dadi apa, awit senajan ta kepriyé waé Kristus diwartakké, apa karo karep sing palsu, apa karo jujur. Kanggo kuwi aku bungah. Lan aku bakal tetep bungah, ₁₉awit aku weruh yèn pungkasané iki kabèh kuwi keslametanku awit sangka pandongamu lan pitulungan Rohé Yésus Kristus. ₂₀Awit sing banget tak pingini lan tak arep-arep, ya kuwi yèn kanggo samubarang kabèh aku ora bakal kisinan, nanging kaya sing uwis-uwis, mengkono uga saiki, Kristus karo tyeta diluhurké ing awakku, dadia karo uripku, utawa karo patiku. ₂₁Awit kanggo aku urip kuwi Kristus lan mati kuwi kabekjan. ₂₂Nanging yèn aku kudu urip ing ndonya iki, kuwi kanggo aku tegesé nyambutgawé ngetokké woh. Dadi endi sing kudu tak pilih, aku ora ngerti. ₂₃Aku didesek karo rong perkara: Aku kepéngin lunga lan nunggal karo Kristus - kuwi pantyèn luwih betyik; ₂₄nanging urip ing ndonya iki ijik luwih perlu awit sangka kowé kabèh. ₂₅Lan ing sak njeruhné pertyaya iki aku mengertèni: aku ijik bakal manggon lan urip bebarengan menèh karo kowé kabèh, supaya kowé pada mundak maju lan bungah-bungah ing sak njeruhné pertyaya, ₂₆malah mundak mongkok enggonmu ing Kristus Yésus awit sangka aku, yèn aku nekani kowé menèh.

₂₇Mung waé kelakuanmu tyotyokka karo Injilé Kristus, supaya yèn aku teka aku weruh, nanging yèn aku ora teka aku krungu, yèn kowé pada mantep tunggal roh lan bebarengan pada mbudidaya sak kabèhé kanggo pengandel sing tukul sangka Injil ₂₈karo ora wedi babar pisan marang mungsuhmu. Kuwi mau kabèh kanggo mungsuh-mungsuhmu dadi tanda karusakan, nanging kanggo kowé kabèh dadi tanda keslametan, lan kuwi asalé sangka Gusti Allah. ₂₉Awit kowé wis pada dikèki kahurmatan ora mung supaya pertyaya marang Kristus waé, nanging uga supaya ngalami sangsara kanggo Panjenengané, ₃₀pada kaya tarungku sing wis kok deleng mbiyèn, lan sing saiki kok krungu sangka aku.