Masmur 44

₂Duh Gusti Allah, kula wis krungu déwé,

sangka para mbah kula sing pada nyritani kula,

bab penggawéané sing wis Panjenengan tandangi waktu jamané,

ya waktu jaman mbiyèn.

₃Bangsa liya wis pada Panjenengan tundung déwé karo tangan Panjenengan,

nanging para mbah pada Panjenengan tandur,

taler-taleré bangsa pada Panjenengan nggawé sangsara,

nanging para mbah pada Panjenengan dadèkké tangkar tumangkar.

₄Awit ora karo pedang anggèné pada ngenggoni negara,

duduk tangané sing ndadèkké menang,

nanging tangan tengen Panjenengan, bau Panjenengan lan padangé praupan Panjenengan,

awit pada nggawé seneng Panjenengan.

₅Ya, Panjenengan déwé kuwi sing ngadek dadi Ratu lan Gusti Allah kula,

sing mréntahké kemenangan Yakub.

₆Karo pitulungan Panjenengan kita bisa ngembrukné mungsuh,

lan awit sangka asma Panjenengan kita bisa ngiles-ngiles para wong sing nglawan kita.

₇Awit duduk panah kula sing kula endelké,

duduk pedang kula sing ndadèkké menang,

₈nanging Panjenengan sing ngekèki kemenangan marang kita yèn kita nglawan mungsuh,

lan Panjenengan sing ngekèkké wong-wong sing pada nyengiti kita.

₉Awit sangka Gusti Allah kita sedina muput pada mujèkaké kidung pamuji,

lan asma Panjenengan pada kita puji ing sak lawasé. Sela

₁₀Nanging saiki kita pada Panjenengan kipatké lan Panjenengan meneng waé, kita pada kewirangan.

Panjenengan ora metu nuntun mlakuné suradadu kita.

₁₁Panjenengan nggawé mundur kita sangka ngarepé mungsuh kita

lan wong sing pada nyengiti kita pada ngrampok kita.

₁₂Panjenengan pasrahaké kita kaya wedus sing dibelèh,

lan kita pada Panjenengan sebar ing antarané para bangsa.

₁₃Umat Panjenengan, Panjenengan edol karo murah-murahan

lan ora njupuk bati sangka dodolan kuwi.

₁₄Panjenengan dadèkké kita tyatyatan karo tangga-teparo kita,

digawé gegojèkan lan diwirang-wirangké karo wong-wong ing sak kiwa-tengené kita.

₁₅Panjenengan dadèkké kita tembungan antarané para bangsa,

lan jalarané para taleré bangsa pada gèdèk-gèdèk.

₁₆Sedina muput reget kula ing ngarep kula,

lan praupan kula ketutupan karo kewirangan,

₁₇awit sangka tembung-tembungé wong sing nyatyat lan ora ngajèni,

ing ngarepé mungsuh lan wong sing seneng mbales ala.

₁₈Kabèh iki wis tyeblok ing awak kita, nanging kita ora lali marang Panjenengan,

ya ora goroh marang perjanjian Panjenengan.

₁₉Ati kita pada ora mbangkang,

lan mlaku kita pada ora nyimpang sangka dalan Panjenengan,

₂₀senajan Panjenengan wis ngremuk kita ing kumpulané asu alasan,

lan Panjenengan nutupi kita karo pepeteng.

₂₁Yèn kita pada lali marang asmané Gusti Allah kita,

lan megarké tangan kita marang allah liyané,

₂₂apa Gusti Allah ora bakal weruh sing kaya mengkéné kuwi?

Awit Gusti weruh kahanané ati?

₂₃Tenan, awit sangka Panjenengan, kita pada ing njeruhné bebaya pati saben dina,

lan dipadakké karo wedus belèhan.

₂₄Duh Gusti, supaya Panjenengan gelem tangi, kenèng apa Panjenengan turu?

Supaya Panjenengan gelem tangi, aja nganti tansah ngipatké kita.

₂₅Uga Panjenengan nutupi praupan Panjenengan,

lan ora éling marang enggèn kita pada ditindes lan disia-sia?

₂₆Nanging nyawa kita kependem ing lebu,

awak kita kelèt ing lemah.

₂₇Supaya Panjenengan gelem ngadek mitulungi kita kabèh,

lan gelem ngluwari kita awit sangka kawelasan Panjenengan.