1 Korinthiërs 12

₁Ten aanzien van de uitingen des geestes, broeders, wil ik u niet onkundig laten. ₂Gij weet, dat gij, toen gij nog heidenen waart, u blindelings naar de stomme afgoden liet heendrijven. ₃Daarom maak ik u bekend, dat niemand, door de Geest Gods sprekende, zegt: Vervloekt is Jezus; en dat niemand kan zeggen: Jezus is Here, dan door de heilige Geest.

₄Er is verscheidenheid in genadegaven, maar het is dezelfde Geest; ₅en er is verscheidenheid in bedieningen, maar het is dezelfde Here; ₆en er is verscheidenheid in werkingen, maar het is dezelfde God, die alles in allen werkt. ₇Maar aan een ieder wordt de openbaring van de Geest gegeven tot welzijn van allen. ₈Want aan de een wordt door de Geest gegeven met wijsheid te spreken, en aan de ander met kennis te spreken krachtens dezelfde Geest; ₉aan de een geloof door dezelfde Geest en aan de ander gaven van genezingen door die ene Geest; ₁₀aan de een werking van krachten, aan de ander profetie; aan de een het onderscheiden van geesten, en aan de ander allerlei tongen, en aan weer een ander vertolking van tongen. ₁₁Doch dit alles werkt één en dezelfde Geest, die een ieder in het bijzonder toedeelt, gelijk Hij wil.

₁₂Want gelijk het lichaam één is en vele leden heeft, en al de leden van het lichaam, hoe vele ook, één lichaam vormen, zo ook Christus; ₁₃want door één Geest zijn wij allen tot één lichaam gedoopt, hetzij Joden, hetzij Grieken, hetzij slaven, hetzij vrijen, en allen zijn wij met één Geest gedrenkt. ₁₄Want het lichaam bestaat toch ook niet uit één lid, maar uit vele leden. ₁₅Indien de voet zeggen zou: omdat ik niet de hand ben, behoor ik niet tot het lichaam, behoort hij daarom niet tot het lichaam? ₁₆En indien het oor zeggen zou: omdat ik niet het oog ben, behoor ik niet tot het lichaam, behoort het daarom niet tot het lichaam? ₁₇Als het lichaam geheel en al oog was, waar bleef het gehoor? Als het geheel en al gehoor was, waar bleef de reuk? ₁₈Nu heeft God echter de leden, elk in het bijzonder, hun plaats in het lichaam aangewezen, zoals Hij heeft gewild. ₁₉Indien zij alle één lid vormden, waar bleef het lichaam? ₂₀Maar nu zijn er wel vele leden, doch slechts één lichaam. ₂₁En het oog kan niet zeggen tot de hand: ik heb u niet nodig, of ook het hoofd tot de voeten: ik heb u niet nodig. ₂₂Ja, veeleer zijn die leden van het lichaam, welke het zwakst schijnen, noodzakelijk, ₂₃en juist die delen van het lichaam, welke wij minder in ere houden, bekleden wij meer eervol, en onze minder edele leden worden met groter eer behandeld, ₂₄doch onze edele leden hebben dat niet nodig. God heeft evenwel het lichaam zó samengesteld, dat Hij meer eer gaf aan hetgeen misdeeld was, ₂₅opdat er geen verdeeldheid in het lichaam zou zijn, maar de leden gelijkelijk voor elkander zouden zorgen. ₂₆Als één lid lijdt, lijden alle leden mede, als één lid eer ontvangt, delen alle leden in de vreugde. ₂₇Gij nu zijt het lichaam van Christus en ieder voor zijn deel leden.

₂₈En God heeft sommigen aangesteld in de gemeente, ten eerste apostelen, ten tweede profeten, ten derde leraars, verder krachten, daarna gaven van genezing, (bekwaamheid) om te helpen, om te besturen, en verscheidenheid van tongen. ₂₉Zijn zij soms allen apostelen? Allen profeten? Allen leraars? Allen krachten? ₃₀Hebben soms allen gaven van genezing? Spreken soms allen in tongen? Vertolken zij soms allen? ₃₁Streeft dan naar de hoogste gaven.

En ik wijs u een weg, die nog veel verder omhoog voert.