1 Korinthiërs 11

₁Wordt mijn navolgers, gelijk ook ik Christus navolg.

₂Ik prijs het in u, dat gij in alles aan mij gedachtig blijft en aan de overleveringen zó vasthoudt, als ik ze u overgegeven heb.

₃Ik wil echter, dat gij dit weet: het hoofd van iedere man is Christus, het hoofd der vrouw is de man, en het hoofd van Christus is God. ₄Iedere man, die bidt of profeteert met gedekten hoofde, doet zijn hoofd schande aan. ₅Maar iedere vrouw, die blootshoofds bidt of profeteert, doet haar hoofd schande aan, want zij staat gelijk met ene, die kaalgeschoren is. ₆Want indien een vrouw zich het hoofd niet dekt, moet zij zich ook maar het haar laten afknippen. Doch indien het een schande is voor een vrouw, als zij zich het haar laat afknippen of zich kaal laat scheren, dan moet zij zich dekken. ₇Want een man moet het hoofd niet dekken: hij is het beeld en de heerlijkheid Gods, maar de vrouw is de heerlijkheid van de man. ₈Want de man is niet uit de vrouw, maar de vrouw uit de man. ₉De man is immers niet geschapen om de vrouw, maar de vrouw om de man. ₁₀Daarom moet de vrouw een macht op het hoofd hebben vanwege de engelen. ₁₁En toch, in de Here is evenmin de vrouw zonder man iets, als de man zonder vrouw. ₁₂Want gelijk de vrouw uit de man is, zo is ook de man door de vrouw; alles is echter uit God. ₁₃Oordeelt zelf: is het voegzaam, dat een vrouw met ongedekten hoofde tot God bidt? ₁₄Leert de natuur zelf u niet, dat, indien een man lang haar draagt, dit een schande voor hem is, ₁₅doch dat, indien een vrouw lang haar draagt, dit een eer voor haar is? Immers, het haar is haar tot een sluier gegeven.

₁₆Maar, indien het er iemand om te doen is gelijk te hebben, wij hebben zulk een gewoonte niet, en evenmin de gemeenten Gods.

₁₇Nu ik dit voorschrijf, moet ik er (tevens mijn) afkeuring over uitspreken, dat uw samenkomsten niet tot zegen, maar tot schade zijn. ₁₈Want vooreerst is er, naar ik hoor, wanneer gij als gemeente samenkomt, verdeeldheid onder u, en ten dele geloof ik dit. ₁₉Want scheuringen moeten er wel onder u zijn, zal het blijken, wie onder u de toets kunnen doorstaan.

₂₀Wanneer gij dan bijeenkomt, is dat niet het eten van de maaltijd des Heren; ₂₁want bij het eten neemt ieder vooraf zijn eigen deel, zodat de een hongerig is en de ander dronken. ₂₂Hebt gij dan geen huizen om te eten en te drinken? Of minacht gij (zózeer) de gemeente Gods, dat gij de behoeftigen beschaamd maakt? Wat zal ik tot u zeggen? Zal ik u prijzen? Op dit punt prijs ik niet. ₂₃Want zelf heb ik bij overlevering van de Here ontvangen, wat ik u weder overgegeven heb, dat de Here Jezus in de nacht, waarin Hij werd overgeleverd, een brood nam, ₂₄de dankzegging uitsprak, het brak en zeide: Dit is mijn lichaam voor u, doet dit tot mijn gedachtenis. ₂₅Evenzo ook de beker, nadat de maaltijd afgelopen was, en Hij zeide: Deze beker is het nieuwe verbond in mijn bloed, doet dit, zo dikwijls gij die drinkt, tot mijn gedachtenis. ₂₆Want zo dikwijls gij dit brood eet en de beker drinkt, verkondigt gij de dood des Heren, totdat Hij komt. ₂₇Wie dus op onwaardige wijze het brood eet of de beker des Heren drinkt, zal zich bezondigen aan het lichaam en bloed des Heren. ₂₈Maar ieder beproeve zichzelf en ete dan van het brood en drinke uit de beker. ₂₉Want wie eet en drinkt, eet en drinkt tot zijn eigen oordeel, als hij het lichaam niet onderscheidt. ₃₀Daarom zijn er onder u velen zwak en ziekelijk en er ontslapen niet weinigen. ₃₁Indien wij echter onszelf beoordeelden, zouden wij niet onder het oordeel komen. ₃₂Maar onder het oordeel des Heren worden wij getuchtigd, opdat wij niet met de wereld zouden veroordeeld worden. ₃₃Daarom, mijn broeders, als gij samenkomt om te eten, wacht op elkander. ₃₄Heeft iemand honger, laat hij thuis eten, opdat gij niet tot uw oordeel bijeenkomt.

Het overige zal ik regelen, wanneer ik kom.