1 Korinthiërs 10

₁Want ik stel er prijs op, broeders, dat gij weet, dat onze vaderen allen onder de wolk waren, allen door de zee heengingen, ₂allen zich in Mozes lieten dopen in de wolk en in de zee, ₃allen hetzelfde geestelijke voedsel aten, ₄en allen dezelfde geestelijke drank dronken, want zij dronken uit een geestelijke rots, welke met hen medeging, en die rots was de Christus. ₅En toch heeft God in het merendeel van hen geen welgevallen gehad, want zij werden neergeveld in de woestijn.

₆Deze gebeurtenissen zijn ons ten voorbeeld geschied, opdat wij geen lust tot het kwade zouden hebben, zoals zij die hadden. ₇Wordt ook geen afgodendienaars zoals sommigen van hen, gelijk geschreven staat: Het volk zette zich neder om te eten en te drinken, en zij stonden op om te dansen. ₈En laten wij geen hoererij plegen, zoals sommigen van hen deden, en er vielen op één dag drieëntwintigduizend. ₉En laten wij de Here niet verzoeken, zoals sommigen van hen deden, en zij kwamen om door de slangen. ₁₀En mort niet, zoals sommigen van hen deden, en zij kwamen om door de verderfengel. ₁₁Dit is hun overkomen tot een voorbeeld (voor ons) en het is opgetekend ter waarschuwing voor ons, over wie het einde der eeuwen gekomen is.

₁₂Daarom, wie meent te staan, zie toe, dat hij niet valle. ₁₃Gij hebt geen bovenmenselijke verzoeking te doorstaan. En God is getrouw, die niet zal gedogen, dat gij boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat gij ertegen bestand zijt.

₁₄Daarom dan, mijn geliefden, ontvlucht de afgoderij! ₁₅Ik spreek immers tot verstandige mensen; beoordeelt dan zelf, wat ik zeg. ₁₆Is niet de beker der dankzegging, waarover wij de dankzegging uitspreken, een gemeenschap met het bloed van Christus? Is niet het brood, dat wij breken, een gemeenschap met het lichaam van Christus? ₁₇Omdat het één brood is, zijn wij, hoe velen ook, één lichaam; wij hebben immers allen deel aan het ene brood. ₁₈Ziet, hoe het gaat bij het Israël naar het vlees: hebben niet zij, die de offers eten, gemeenschap met het altaar? ₁₉Wat wil ik hiermede dan zeggen? Dat een afgodenoffer iets is, of dat een afgod iets is? ₂₀Integendeel, dat hun offeren een offeren is aan boze geesten en niet aan God en ik wil niet, dat gij in gemeenschap komt met de boze geesten. ₂₁Gij kunt niet de beker des Heren drinken èn de beker der boze geesten, gij kunt niet aan de tafel des Heren deel hebben èn aan de tafel der boze geesten. ₂₂Of willen wij de Here tot naijver wekken? Zijn wij soms sterker dan Hij?

₂₃Alles is geoorloofd, maar niet alles is nuttig. Alles is geoorloofd, maar niet alles bouwt op. ₂₄Niemand zoeke het zijne, maar wat des anderen is.

₂₅Al wat in de vleeshal te koop is, moogt gij eten, zonder navraag te doen uit gewetensbezwaar, ₂₆want de aarde en haar volheid is des Heren. ₂₇Indien een der ongelovigen u uitnodigt en gij wenst te gaan, eet dan alles, wat u wordt voorgezet, zonder dat gij navraag doet uit gewetensbezwaar. ₂₈Doch indien iemand tot u zegt: Dat is gewijd vlees, eet het dan niet, om hem, die u dat te kennen gaf, èn om het geweten. ₂₉Ik bedoel nu niet uw eigen geweten, maar dat van die ander. Want waartoe zou mijn vrijheid beoordeeld worden door eens anders geweten? ₃₀Indien ik onder dankzegging van iets gebruik maak, hoe kan men kwaad van mij spreken over iets, waarvoor ik dankzeg?

₃₁Of gij dus eet of drinkt, of wat ook doet, doet het alles ter ere Gods. ₃₂Geeft noch aan Joden, noch aan Grieken, noch aan de gemeente Gods aanstoot; ₃₃zoals ook ik allen in alles ter wille ben, niet om mijn eigen belang te zoeken, maar dat van zeer velen, opdat zij behouden worden.