Psalmen 41

₂Welzalig hij die acht slaat op de geringe;

ten dage des onheils zal de Here hem uitkomst geven;

₃de Here zal hem behoeden en hem in het leven behouden;

hij zal geprezen worden op aarde;

aan de lust van zijn vijanden geeft Gij hem niet prijs.

₄De Here steunt hem op het ziekbed,

in zijn ziekte verandert Gij geheel zijn legerstede.

₅Ik zeide: Here, wees mij genadig,

genees mij, want tegen U heb ik gezondigd.

₆Mijn vijanden spreken boosaardig over mij:

Wanneer sterft hij, en zal zijn naam vergaan?

₇Komt iemand mij bezoeken, hij spreekt valsheid,

zijn hart verzamelt boosheid,

hij gaat het op straat vertellen.

₈Allen die mij haten, fluisteren tezamen over mij,

zij denken het ergste van mij:

₉Een dodelijke kwaal is op hem uitgestort,

nu hij neerligt, staat hij niet meer op.

₁₀Zelfs mijn vriend, op wie ik vertrouwde,

die mijn brood at, heeft zijn hiel tegen mij opgeheven.

₁₁Maar Gij, Here, wees mij genadig en richt mij op,

dan wil ik het hun vergelden.

₁₂Hieraan weet ik, dat Gij welgevallen aan mij hebt,

wanneer mijn vijand niet over mij juicht.

₁₃Mij echter, om mijn onschuld steunt Gij mij,

Gij stelt mij voor uw aangezicht, voor altoos.

₁₄Geloofd zij de Here, de God van Israël,

van eeuwigheid en tot in eeuwigheid.

Amen, ja amen.