Psalmen 44

₂God, met eigen oren hebben wij het gehoord,

onze voorouders vertelden het ons door:

de daden die u verrichtte in hun dagen,

in de dagen van weleer.

₃Om hén te planten hebt u volken verdreven,

naties verslagen om ruimte te geven aan hén.

₄Zij verkregen het land niet met het zwaard,

niet hun eigen kracht heeft hen gered,

maar uw rechterhand, uw arm,

het licht van uw gelaat. U had hen lief.

₅U, God, bent mijn koning,

u beveelt de redding van Jakob.

₆Met u stoten wij onze belagers neer,

met uw naam vertrappen wij onze tegenstanders.

₇Het is niet mijn boog waarop ik vertrouw,

niet mijn zwaard dat mij redt,

₈u hebt ons gered van onze belagers,

u liet onze haters beschaamd staan.

₉God, wij loven u dag na dag,

uw naam zullen wij altijd prijzen. sela

₁₀Toch hebt u ons nu verstoten en vernederd:

u trok niet ten strijde met onze legers,

₁₁u deed ons wijken voor onze belagers,

onze haters roofden ons leeg.

₁₂U hebt ons als slachtvee uitgeleverd,

ons onder vreemde volken verstrooid,

₁₃u hebt uw volk van de hand gedaan,

veel bracht de verkoop u niet op.

₁₄U hebt ons het mikpunt van spot gemaakt,

onze naburen smaden en honen ons,

₁₅u hebt ons bij de volken belachelijk gemaakt,

ze schudden meewarig het hoofd.

₁₆Heel de dag moet ik mijn schande dragen,

het schaamrood bedekt mijn gezicht

₁₇als ik de vijand hoor spotten en sarren,

hem vol wraakzucht zie staan.

₁₈Dit is ons overkomen, maar wij zijn u niet vergeten,

uw verbond verloochenden wij niet,

₁₉ons hart keerde zich niet van u af,

onze voeten weken niet van uw pad.

₂₀Toch hebt u ons naar de jakhalzen verbannen

en ons met diepe duisternis bedekt.

₂₁Hadden wij de naam van onze God vergeten,

onze handen uitgestrekt naar een vreemde god,

₂₂zou God dit niet hebben ontdekt?

Hij kent de geheimen van ons hart.

₂₃Toch worden wij dag na dag om u gedood

en afgevoerd als schapen voor de slacht.

₂₄Word wakker, Heer, waarom slaapt u?

Ontwaak! Verstoot ons niet voor eeuwig.

₂₅Waarom verbergt u uw gelaat,

waarom vergeet u onze ellende, onze nood?

₂₆Onze ziel ligt neergebogen in het stof,

ons lichaam vastgekleefd aan de aarde.

₂₇Sta op, kom ons te hulp,

verlos ons, omwille van uw trouw.