Job 21

₂‘Luister nu eens goed naar mij.

Dat zou me al troosten.

₃Heb geduld met me, dan kan ik iets vertellen.

Als ik klaar ben, kunnen jullie me weer uitlachen.

₄Ik klaag niet tegen mensen, ik klaag tegen God.

Van hem wil ik antwoord, nu!

₅Stop toch met jullie gepraat,

kijk hoe verschrikkelijk ik eruitzie.

₆Als ik denk aan wat er gebeurt met slechte mensen,

dan word ik boos, dan tril ik van woede.

₇Want slechte mensen hebben een mooi leven!

Ze blijven gezond en sterk, en ze leven lang.

₈Ze hebben altijd kinderen om zich heen,

en ze zien ook hun kleinkinderen groot worden.

₉Er is altijd vrede in hun huis,

God straft hen niet.

₁₀Hun koeien krijgen elk jaar kalfjes,

en er gaat er niet één dood.

₁₁Hun kinderen rennen buiten rond,

net zo blij als lammetjes en geitjes.

₁₂Die mensen zingen elke dag vrolijke liedjes,

ze maken muziek op harpen, trommels en fluiten.

₁₃Ze hebben een goed leven,

en ze sterven in vrede.

₁₄Tegen God zeggen ze: ‘Ga weg!

Wij willen u niet kennen.

₁₅Waarom zouden we u dienen?

Waarom zouden we tot u bidden?’

₁₆Slechte mensen denken dat het goed met hen gaat

omdat ze daar zelf voor gezorgd hebben.

Maar ik denk daar heel anders over.

₁₇Het gaat goed met slechte mensen

omdat God hen niet straft.

Zij gaan nooit plotseling dood,

ze worden niet getroffen door rampen.

₁₈Ze worden niet vernietigd,

ze verdwijnen niet zomaar,

zoals stof dat door de wind wordt weggeblazen.

_19-20Misschien bewaart God de straf voor hun kinderen.

Maar dat is niet eerlijk.

Hij moet henzelf straffen, zij moeten het voelen!

De machtige God moet woedend op hen zijn!

₂₁Zij voelen geen pijn als hun kinderen gestraft worden,

want dan zijn ze zelf allang dood.

₂₂God weet hoe hij mensen moet straffen,

dat hoeven zij hem niet te leren.

Hij spreekt zelfs recht over engelen in de hemel!

_23-24Sommige mensen sterven

terwijl ze een mooi leven hebben.

Ze zijn sterk, ze zien er goed uit.

Ze sterven in vrede, zonder zorgen.

₂₅Andere mensen sterven heel teleurgesteld.

Zij zijn nooit gelukkig geweest.

₂₆Alle mensen komen onder de grond te liggen,

bedekt door de wormen.

₂₇Ik weet heel goed wat jullie nu denken.

Ik weet hoe jullie zullen reageren.

₂₈Jullie zullen wel zeggen:

‘Waar zijn de huizen van die rijke mensen dan?

Waar wonen de mensen die zo veel slechte dingen deden?

Hun huizen zijn toch allang door God verwoest?’

₂₉Maar ik zeg jullie:

Luister naar de verhalen van reizigers,

van mensen die veel van de wereld hebben gezien.

₃₀Zij kunnen jullie vertellen

dat slechte mensen niet door God gestraft worden.

Ze worden niet door rampen getroffen.

₃₁Slechte mensen horen nooit wat ze verkeerd doen,

niemand straft hen voor hun fouten.

₃₂Nee, ze krijgen juist een mooie begrafenis,

hun graf wordt goed verzorgd.

₃₃De aarde bedekt hen, ze liggen daar rustig.

En heel veel mensen huilen bij hun graf.

₃₄Nee, vrienden, jullie troosten mij echt niet.

Alles wat jullie zeggen, is een leugen.’