2 Samuël 4

₁Toen Isboset, de zoon van Saul, hoorde dat Abner in Hebron de dood gevonden had, zonk hem de moed in de schoenen en ook heel Israël was verslagen van schrik. ₂Nu had Isboset als aanvoerders van de stoottroepen twee Benjaminieten in dienst: Baäna en Rekab, de zonen van Rimmon uit Beërot. Beërot wordt namelijk bij Benjamin gerekend. ₃De oorspronkelijke inwoners van Beërot waren naar Gittaïm weggevlucht, waar zij tot op de dag van vandaag wonen en het vreemdelingenrecht bezitten.

₄Er was nog een kleinzoon van Saul in leven, een zoon van Jonatan; hij was verlamd aan beide voeten. Toen het bericht over de dood van Saul en Jonatan uit Jizreël binnenkwam, was hij vijf jaar. Zijn verzorgster had hem op de arm genomen en was gevlucht, maar door haar overhaaste vlucht was hij gevallen en kreupel geworden. Hij heette Mefiboset.

₅Op het heetst van de dag gingen Rekab en Baäna naar het huis van Isboset, die op dat ogenblik zijn middagrust nam. ₆Onder voorwendsel dat zij tarwe kwamen halen, drongen zij het huis binnen, staken hem in de buik en maakten zich uit de voeten. ₇Zij waren het huis binnengedrongen toen hij in zijn slaapkamer op bed lag. Daar hebben zij hem doodgestoken en onthoofd. Ze namen zijn hoofd mee en liepen heel de nacht door naar Hebron, via het Jordaandal. ₈Ze brachten het hoofd van Isboset bij koning David en zeiden: ‘Hier is het hoofd van Isboset, de zoon van Saul. Saul is uw vijand geweest en heeft u altijd naar het leven gestaan. Maar nu, majesteit, heeft de Heer wraak genomen voor wat Saul en zijn nakomelingen u hebben aangedaan.’ ₉David echter antwoordde Rekab en zijn broer Baäna: ‘Bij de levende Heer die mij altijd uit alle gevaren heeft gered: ₁₀de man die mij in Siklag het bericht van Sauls dood kwam brengen, was ervan overtuigd dat hij mij goed nieuws bracht; maar ik heb hem laten grijpen en doden en hem zo het loon gegeven dat een boodschapper van dergelijk nieuws verdient. ₁₁Hoeveel te meer laat ik misdadigers ombrengen die een onschuldig man thuis in bed vermoorden! Daarom zal ik zonder pardon zijn dood op u wreken en u van de aardbodem wegvagen.’ ₁₂Op bevel van David werden ze door de soldaten gedood. Zij hakten hun de handen en voeten af en hingen hen op bij de vijver in Hebron. Het hoofd van Isboset begroeven ze in het graf van Abner in Hebron.