2 Samuël 5

₁Alle stammen van Israël kwamen naar Hebron en zeiden tegen David: ‘Wij komen hier bij u, omdat wij nauw aan u verwant zijn. ₂Ook hebt u al eerder, toen Saul nog koning over ons was, het leger van Israël aangevoerd. Bovendien heeft de Heer tegen u gezegd: Jij zult herder en vorst zijn over mijn volk, over Israël.’ ₃Zo kwamen alle vertegenwoordigers van Israël naar koning David in Hebron. Hij sloot daar ten overstaan van de Heer met hen een verdrag en zij zalfden David tot koning over Israël. ₄David was dertig jaar toen hij koning werd. Hij is veertig jaar koning geweest: ₅in Hebron zeveneneenhalf jaar over Juda en in Jeruzalem drieëndertig jaar over heel Israël en Juda.

₆De koning rukte met zijn mannen op naar Jeruzalem om te strijden tegen de Jebusieten, de bewoners van dat gebied. ‘U komt hier niet binnen,’ zeiden ze tegen David. ‘Zelfs blinden en verlamden kunnen u tegenhouden!’ Ze wilden daarmee zeggen dat de stad onneembaar was. ₇Toch nam David de vesting Sion, de latere Davidsburcht, in. ₈‘Wie de Jebusieten wil verslaan,’ zei David, ‘moet door de watertunnel bij die gehate verlamden en blinden zien te komen.’ Daarom luidt het gezegde: Blinden en verlamden komen het huis niet binnen. ₉David ging in de vesting wonen en noemde die Davidsburcht. Rondom bouwde hij een muur die vanaf het Milloterras tot het paleis liep. ₁₀Gaandeweg werd David sterker en de Heer, de almachtige God, stond hem ter zijde. ₁₁Koning Chiram van Tyrus stuurde gezanten naar David en leverde hem cederhout, timmerlieden en steenhouwers voor de bouw van een paleis. ₁₂David besefte dat de Heer hem een machtig en beroemd koning had gemaakt ter wille van zijn volk Israël.

₁₃Na zijn vertrek uit Hebron, toen hij in Jeruzalem woonde, nam David nog meer bijvrouwen en vrouwen, en kreeg hij nog meer zonen en dochters. ₁₄Dit zijn de namen van de zonen die hij in Jeruzalem kreeg: Sammua, Sobab, Natan, Salomo, _15-16Jibchar, Elisua, Nefeg, Jafia, Elisama, Eljada en Elifelet.

₁₇Toen de Filistijnen hoorden dat David tot koning over Israël was gezalfd, rukten ze met al hun troepen op om zich van hem meester te maken. Zodra David dit vernam, week hij uit naar de bergvesting. ₁₈Toen de Filistijnen zich in het Refaïmdal hadden verspreid, ₁₉raadpleegde David de Heer: ‘Zal ik tegen hen oprukken en zult u hen in mijn macht geven?’ ‘Ja, ruk tegen hen op,’ antwoordde de Heer, ‘want ik zal hen vast en zeker in je macht geven.’ ₂₀Daarop ging David naar Baäl-Perasim. Hij versloeg hen, en sprak: ‘De Heer ging voorop en brak door de vijandelijke linies heen zoals water zich baan breekt.’ Daarom noemt men die plaats Baäl-Perasim: De Heer breekt zich baan. ₂₁De Filistijnen moesten zelfs hun afgodsbeelden achterlaten, en David en zijn mannen namen die mee.

₂₂De Filistijnen waagden nog een tweede aanval; opnieuw stelden ze zich verspreid in het Refaïmdal op. ₂₃Toen David de Heer raadpleegde, antwoordde die: ‘Ga niet op hen af, maar maak een omtrekkende beweging en val hen dan aan in de rug vanuit de balsemstruiken. ₂₄Zodra je in de toppen van de balsemstruiken het geluid van voetstappen hoort, sla dan toe. Want dan trek ik voor je uit om het leger van de Filistijnen te verslaan.’ ₂₅David volgde het bevel van de Heer op, hij versloeg de Filistijnen en achtervolgde hen van Geba af tot in de nabijheid van Gezer toe.