Deuteronomium 24

₁Stel dat een getrouwde man de genegenheid voor zijn vrouw verliest, omdat hij bij haar iets onbehoorlijks heeft ontdekt. Hij stelt een scheidingsakte op en stuurt haar daarmee het huis uit. ₂De vrouw vertrekt en hertrouwt met een ander. ₃Wanneer nu ook haar tweede man een afkeer van haar krijgt en haar met een scheidingsakte het huis uitstuurt, of wanneer haar tweede man overlijdt, ₄mag haar eerste echtgenoot niet opnieuw met haar trouwen. Ze is voor hem onrein. Van zoiets heeft de Heer een afschuw. Werp geen smet op het land dat de Heer, je God, je in eigendom gaat geven.

₅Een man die pas getrouwd is, hoeft niet in dienst te gaan. Ook mag hem geen verplichte arbeid worden opgelegd. Een jaar lang wordt hij vrijgesteld. Hij mag thuisblijven om zijn vrouw gelukkig te maken.

₆Het is verboden de handmolen of de bovenste molensteen als pand te nemen. Want zulke dingen zijn voor de eigenaar van levensbelang.

₇Stel dat aan het licht komt dat een Israëliet een ander, iemand van zijn eigen volk, ontvoert en hem tegen betaling elders laat werken of hem als slaaf verkoopt. De ontvoerder verdient de doodstraf. Roei dit kwaad met wortel en tak uit.

₈Voorkom huidziekte door je strikt te houden aan de voorschriften van de levitische priesters. Breng wat ik hun heb opgedragen nauwgezet in praktijk. ₉Houd voor ogen hoe de Heer, je God, Mirjam heeft gestraft op jullie reis na de uittocht uit Egypte.

₁₀Als je iemand iets leent, is het verboden zijn huis binnen te dringen en eigenmachtig een pand uit te kiezen. ₁₁Je bent verplicht buiten te wachten totdat de man die je iets schuldig is, het pand komt brengen.

₁₂Stel dat een arme man je zijn mantel als pand heeft gegeven. Houd die dan niet tot de volgende dag onder je beheer, ₁₃maar geef die zonder meer nog voor zonsondergang aan de man terug. Dan kan hij zich in zijn eigen mantel te ruste leggen. Hij zal je erom zegenen en de Heer, je God, zal je daad als een daad van barmhartigheid beschouwen.

₁₄Buit een dagloner, iemand die toch al in nood zit en gebrek lijdt, niet uit. Het doet er niet toe of hij een medeburger is of een vreemdeling die je land is binnengekomen en in een van je steden woont. ₁₅Betaal hem nog dezelfde dag uit en stel het niet uit tot de volgende dag. Hij verkeert in nood en zit dringend om zijn geld verlegen. Anders klaagt hij je aan bij de Heer en kom jij in de schuld te staan.

₁₆Ouders mogen niet ter dood worden gebracht voor misdaden die door hun kinderen zijn begaan, en kinderen niet voor misdaden door hun ouders begaan. Men wordt alleen ter dood gebracht voor zijn eigen misdaden.

₁₇Het is verboden het recht van vreemdelingen en wezen uit te hollen. Het is verboden de kleren van een weduwe als pand te nemen.

₁₈Vergeet het niet: jullie waren slaven in Egypte en de Heer, je God, heeft je daar vrijgekocht. Daarom draag ik je op dit gebod in praktijk te brengen.

₁₉Stel dat je de oogst binnenhaalt en op je akker een schoof laat liggen. Ga dan niet terug, maar laat hem liggen voor de vreemdeling, de weduwe of de wees. De Heer, je God, zal je erom zegenen bij alles wat je doet.

₂₀Wanneer je de olijven van de takken slaat, zoek de takken dan niet opnieuw af. Laat wat er nog aan zit, hangen voor de vreemdeling, de wees en de weduwe.

₂₁Wanneer je in je wijngaard de druiven plukt, kom dan niet terug voor de druiven die bij de eerste pluk zijn blijven hangen. Laat ze zitten voor de vreemdeling, de wees en de weduwe. ₂₂Vergeet het niet: zelf waren jullie slaven in Egypte. Daarom draag ik je op dit gebod in praktijk te brengen.