Job 19

₁Job antwoordde:

₂‘Hoelang nog blijven jullie me kwetsen

en pijnigen met je woorden?

₃Steeds weer beledigen jullie mij,

je schaamt je niet tegen me tekeer te gaan.

₄Zelfs al had ik verkeerd gedaan,

dan is dat mijn zaak.

₅Jullie voelen je ver boven mij verheven,

bewijs dan dat deze ellende mijn schuld is.

₆Of erken dat God mij onrecht heeft gedaan

en mij in zijn netten heeft verstrikt.

₇Onrecht, roep ik, maar wie gaat erop in?

Ik schreeuw om recht, maar krijg het niet.

₈God verspert mij de weg, ik kan niet verder,

hij laat me vastlopen in het duister.

₉Eerloos heeft hij me gemaakt,

mij beroofd van mijn aanzien.

₁₀Hij laat niets van mij over, het is met mij gedaan,

mijn hoop heeft hij met wortel en tak uitgerukt.

₁₁Hij koelt zijn woede op mij,

hij beschouwt me als zijn grootste vijand.

₁₂Als één man trekken zijn troepen op,

zij banen zich een weg en belegeren mijn huis.

₁₃Hij heeft mijn broers van mij vervreemd,

mijn vrienden kennen mij niet meer,

₁₄mijn familie laat me in de steek,

mijn bekenden hebben me vergeten;

₁₅voor mijn slaven en slavinnen ben ik een vreemde,

een volslagen onbekende.

₁₆Roep ik mijn knecht, hij luistert niet,

ook al smeek ik hem mij te helpen.

₁₇Mijn vrouw walgt van mijn adem,

mijn bloedeigen broers vinden dat ik stink.

₁₈Kinderen steken de gek met mij,

als ik opsta, gaan ze op de loop.

₁₉Mijn oude vrienden verachten mij,

de mensen van wie ik hield, keren zich af.

₂₀Ik ben vel over been,

mijn gezicht is ingevallen.

₂₁Zijn jullie mijn vrienden?

Heb dan medelijden met mij,

want God heeft mij geslagen.

₂₂Waarom vervolgen jullie mij, net als God?

Heb je me nog niet genoeg op de huid gezeten?

₂₃Werden mijn woorden maar bewaard,

schriftelijk vastgelegd;

₂₄met een ijzeren pin in de rots gegrift,

de letters gevuld met lood, voor altijd.

₂₅Want ik weet:

de levende God zal het voor mij opnemen

en mij ten slotte in mijn recht herstellen,

hier, op deze wereld.

₂₆Ook al is mijn lichaam geschonden,

toch zal ik God nog met eigen ogen zien.

₂₇Ikzelf en niemand anders zal hem zien,

in eigen persoon zal ik hem ontmoeten;

mijn lichaam trilt van verlangen.

₂₈Jullie kunnen bij jezelf zeggen:

Hoe zullen we de rechtsvervolging voortzetten

en de zaak tot op de bodem uitzoeken?

₂₉Maar pas op voor het zwaard

waarmee God verkeerde daden straft.

Dan zul je weten dat God rechter is.’