Job 5

₁‘Roep maar! Niemand geeft je antwoord.

Tot wie in de hemel kun je je wenden?

₂Alleen een dwaas sterft aan ergernis,

een onverstandige gaat dood aan jaloezie.

₃Ik heb het gezien:

aanvankelijk gaat het de dwaas goed,

maar plotseling is het met hem afgelopen.

₄Zijn kinderen zijn nergens meer veilig.

Niemand verdedigt hen voor het gerecht.

₅De hongerige eet wat zij geoogst hebben,

hij grist het overal vandaan;

de dorstige aast op hun bezit.

₆Komt kwaad soms voort uit de grond,

ellende uit de aarde?

₇Nee! Alle ellende komt uit de mens,

zoals de vonken uit het vuur spatten.

₈Als ik jou was, zou ik me wenden tot God

en mijn zaak aan hem voorleggen.

₉Hij doet grootse, onbegrijpelijke dingen,

verricht ontelbare wonderen.

₁₀Hij laat het regenen op de aarde,

geeft vruchtbaarheid aan het land.

₁₁Onaanzienlijken brengt hij tot aanzien,

bedroefden maakt hij gelukkig.

₁₂Hij verijdelt de plannen van listige mensen,

zij hebben geen succes.

₁₃Hij vangt de sluwen in hun sluwheid,

zij bereiken niets.

₁₄Op klaarlichte dag stuiten zij op duisternis,

zij tasten in het donker, midden op de dag.

₁₅Zo beschermt God de zwakken tegen de sterken,

bevrijdt hen uit hun knellende greep.

₁₆De weerloze geeft hij hoop,

maar de onrechtvaardige snoert hij de mond.

₁₇Een zegen is het voor de mens

als de almachtige God hem straft,

weiger zijn straf dan ook niet.

₁₈Hij brengt wonden toe, maar verbindt ze ook,

hij slaat, maar geneest met eigen hand.

₁₉Telkens weer redt hij je uit de nood,

er zal je niets overkomen.

₂₀In hongersnood houdt hij je in leven,

in oorlog beschermt hij je voor de dood.

₂₁Laster hoef je niet te vrezen,

voor geweld hoef je niet bang te zijn.

₂₂Je kunt spotten met hongersnood en oorlog;

wilde beesten jagen je geen schrik meer aan.

₂₃Je voelt je veilig in het open veld,

want de wilde dieren zijn je vrienden.

₂₄Weet: het zal je goed gaan in je huis,

tel je schapen, er ontbreekt er niet één.

₂₅Je zult veel kinderen en kleinkinderen krijgen,

zo veel als het gras op het veld.

₂₆Vol levenskracht blijf je tot vlak voor je dood,

als een korenschoof die wordt binnengehaald.

₂₇Job, onze levenservaring heeft ons dit geleerd,

denk erover na en neem het ter harte.’